«Από την εμπειρία μου έχω γίνει και πιο σοσιαλιστής απ’ ό,τι ήμουν πριν»!
(Γιώργος Α. Παπανδρέου στη Βουλή των Ελλήνων, 16-04-2010)
Ο ελληνικός λαός παρακολουθεί άναυδος την πορεία του ανθρώπου που ξεκίνησε τη πολιτική του σταδιοδρομία ως «Γιωργάκης, ο γιος του Ανδρέα», έγινε πρωθυπουργός αναφωνώντας «ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ» και κατάντησε να κόβει μισθούς, δώρα και επιδόματα, να απολύει, να μειώνει συντάξεις, να αυξάνει όρια συνταξιοδότησης και έμμεσους φόρους θεωρώντας ταυτοχρόνως εαυτόν περίπου ως το νέο Μαρξ....
Ο πρωθυπουργός που δηλώνει ότι επί πρωθυπουργίας του η Ελλάδα είναι μια χώρα με «περιορισμένη εθνική κυριαρχία»,
Ο πρωθυπουργός που καμαρώνει διότι εκτός από τη Σκύλλα (τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών) παρέδωσε την πατρίδα και στη Χάρυβδη (ΔΝΤ),
Ο πρωθυπουργός που μιλά για «Τιτανικό» και «Εντατική» καλώντας τα «τσακάλια» των αγορών,
Ο πρωθυπουργός που «μπλοφάρει» σε ένα παιχνίδι πόκερ με σημαδεμένη τράπουλα ζητώντας «ένα γεμάτο πιστόλι στο τραπέζι».
Ο πρωθυπουργός που προ των εκλογών έχει μυστικούς δείπνους με τραπεζίτες, εφοπλιστές και βιομήχανους στη λαϊκή συνοικία της Εκάλης και μετεκλογικά διαβάζει από κειμένου ότι τον σταματούν απλοί άνθρωποι για να του δώσουν το μισθό τους,
Ο πρωθυπουργός που διανύει «Μαραθών-ες», βρίσκει «μηδέν εις τα πηλίκ-ι-α» και στέλνει τον κόσμο να ψηφίσει «στις κάλτσες»,
Ενώ παράλληλα δε διστάζει να στείλει ως και αυτόν τον πρωθυπουργικό αδελφό, την Αυτού Εξοχότητα πρίγκηψ Νικόλαο, σε λιτό ταξίδι εν Άμπου Ντάμπι προκειμένου να εξασφαλιστούν 10 ΔΙΣ ευρώ για τη χώρα και τα οποία προφανώς ήδη ταξιδεύουν αυτή τη στιγμή, φορτωμένα εις καμήλους διερχομένας την Έρημον της Αραβικής Χερσονήσου . . .,
Ένας τέτοιος πρωθυπουργός δε μπορεί παρά να μείνει στην Ιστορία ως ένας . . . φλύαρος «Ηγεμών εκ Δυτικής Λιβύης»,
«Μήτε βαθύς στες σκέψεις ήταν, μήτε τίποτε.
Ένας τυχαίος, αστείος άνθρωπος.
Πήρε όνομα ελληνικό, ντύθηκε σαν τους Έλληνας,
έμαθ’ επάνω, κάτω σαν τους Έλληνας να φέρεται·
κ’ έτρεμεν η ψυχή του μη τυχόν
χαλάσει την καλούτσικην εντύπωσι
μιλώντας με βαρβαρισμούς δεινούς τα ελληνικά, . . .»,
Mavro Kounavi
ΠΗΓΗ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου