Σελίδες

Το διαιρε και βασιλευε ηταν και ειναι μια παγια τακτικη για να χωριζουν...και να εξουσιαζουν.

" ΟΤΑΝ ΗΘΡΑΝ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ
ΤΟΥ ΤΣΙΓΓΑΝΟΥΣ ΔΕΝ ΑΝΤΕΔΡΑΣΑ.
ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΤΣΙΓΓΑΝΟΣ.
ΟΤΑΝ ΗΡΘΑΝ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΤΟΥΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΔΕΝ ΑΝΤΕΔΡΑΣΑ.
ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ.
ΟΤΑΝ ΗΘΡΑΝ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΔΕΝ ΑΝΤΕΔΡΑΣΑ.
ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΕΒΡΑΙΟΥΣ.
ΟΤΑΝ ΗΡΘΑΝ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΕΜΕΝΑ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΑΠΟΜΕΙΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙ "


ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ



Δευτέρα 19 Απριλίου 2010

Τακτικισμών φινάλε...

Πλείστα όσα μπορεί να καταμαρτυρήσει ο καθένας στην κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου (για ανυπαρξία σχεδίου και προγράμματος, για παλινδρομήσεις, για διιστάμενες απόψεις, για λογοδιάρροια κ.λπ.), αλλά κανείς δεν δύναται να την κατηγορήσει για έλλειψη ενός μεγαλοφυούς τακτικισμού. Αντιθέτως, όλοι γνωρίζουν ότι στον τομέα αυτό έχει αριστεύσει και αριστεύει καθημερινά.

Εχει παραλάβει το «πιασάρικο» θέμα της οικονομίας, το ξετυλίγει ευφυέστατα δίκην τηλεοπτικού σίριαλ και στις 197 πρώτες μέρες της θητείας της δίνει κάθε μέρα και από ένα επεισόδιο - πολλές δε φορές είναι τόσο εργώδης η φαντασία της, ώστε δίνει και δύο και τρία επεισόδια το εικοσιτετράωρο.

Και όλο αυτό το ακατάσχετο πολιτικό και τηλεοπτικό επεισοδιομάνι έχει δύο -και μόνο δύο- στόχους. Πρώτο, να δημιουργήσει το πλαίσιο και το κλίμα, μέσα στο οποίο θα επιτελέσει τη στροφή των 180 μοιρών που έχει αποφασίσει πολύ πριν από τις εκλογές. Και δεύτερο, να πείσει ολόκληρο τον ελληνικό λαό, ότι, αν θέλει να σωθεί οφείλει να δεχθεί αδιαμαρτύρητα τις θυσίες που του ζητούν η κυβέρνηση και οι Βρυξέλλες....Οσο αριστοτέχνες όμως και αν είναι κάποιοι, στα σίριαλ και στον τακτικισμό, κάποτε όλα τελειώνουν και έρχεται η ώρα της αλήθειας. Διότι, ο τακτικισμός όταν δανείζεσαι, έχει υπέροχο κόστος (αλήθεια ποιος θα πληρώσει τα 3,5 δισ. ευρώ που κόστισε μέχρι σήμερα ο κυβερνητικός τακτικισμός;) και διότι οι επικυρίαρχοι επιθυμούν να τελειώνουν με την «ελληνική εκκρεμότητα».


Αλλωστε, η ύπαρξη του ευρώ, περιορίζει τα χρονικά όρια των ελιγμών. Αν υπήρχε δραχμή, το ΠΑΣΟΚ θα επαναλάμβανε για τρίτη φορά την υποτίμησή της και θα έπαιρνε, όπως στη δεκαετία του ’80, κάποια ανάσα. Τώρα, όμως, που δεν μπορεί να υποτιμήσει το κοινό νόμισμα, θα συμμορφωθεί με τις «υποδείξεις»:

* Θα υποτιμήσει την αμοιβή της εργασίας.

* Θα υποτιμήσει -μειώνοντάς τες- τις συντάξεις.

* Θα υποτιμήσει -μειώνοντάς τες- τις παρεχόμενες από το κράτος υπηρεσίες στους πολίτες.

* Θα υπερτιμήσει τους άμεσους και έμμεσους φόρους.

* Θα υπερτιμήσει τις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων.


* Θα υπερτιμήσει την αξιοπιστία της (η κυβέρνηση). Και


* Θα υποτιμήσει -όπως συνήθως- τη νοημοσύνη του ελληνικού λαού.

Στα πλαίσια αυτών των υποτιμήσεων και υπερτιμήσεων -και αν η ηφαιστειακή σποδός το επιτρέψει- καταφθάνουν σήμερα στην Αθήνα κλιμάκια από «δραγάτες» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Και είμαστε απολύτως βέβαιοι, ότι κανένας αρμόδιος από την ελληνική πλευρά δεν πρόκειται να υπενθυμίσει στα όργανα αυτά της Νέας Τάξης Πραγμάτων:

1. Ότι, η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει τη δημοκρατική νομιμοποίηση να επιβάλλει αυτά τα μέτρα, διότι με άλλο πρόγραμμα κέρδισε τις εκλογές…

2. Ότι, σήμερα καμιά χώρα, ακόμη και οι ισχυρές της Ευρωζώνης, δεν πληροί τα κριτήρια του Μάαστριχτ… Και,

3. Ότι, το ευρώ δεν είναι γερμανικό νόμισμα, αλλά νόμισμα «16» χωρών της Ευρώπης…

Ωρες ευθύνης για όλους, άρα. Και για το λαό, φυσικά
ΠΗΓΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου