Πάει και η τριμερής επιτροπή νομοσχεδίων. Υπουργικά συμβούλια: Από τα live στα express!

Σοφία Βούλτεψη

Πριν από λίγες ημέρες, στις 26 Νοεμβρίου, ο κ. Παπανδρέου εμφανίστηκε στο Πολιτικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ και υποσχέθηκε ότι τα νομοσχέδια θα ετοιμάζονται από τριμερή επιτροπή, αποτελούμενοι από στελέχη της Κυβέρνησης, στελέχη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και στελέχη του κόμματος (του ΠΑΣΟΚ, πάντα).
 
Χθες, η (υπό σύσταση επιτροπή) εξαφανίστηκε μαζί με την εθνική μας κυριαρχία. Με την μετατροπή του υπουργικού συμβουλίου – αλλά και της Βουλής – σε διεκπεραιωτές των κελευσμάτων της τρόικας.

Το υπουργικό συμβούλιο συνεδρίασε για εντελώς τυπικούς λόγους και είναι σαφές ότι ανήκει πλέον στο παρελθόν η ειδυλλιακή (και άκρως προπαγανδιστική) εικόνα με τα περσινά live υπουργικά συμβούλια.

Τα (περσινά) χαμόγελα εξαφανίστηκαν και η κατήφεια επικράτησε μεταξύ των (καταργημένων) μελών του υπουργικού συμβουλίου, που σε μια μόνο συνεδρίασή του ενέκρινε σειρά νομοσχεδίων επί όλων και των πιο σοβαρών θεμάτων που αντιμετωπίζει η χώρα.

Τα νομοσχέδια εντάχθηκαν σε ένα πολυνομοσχέδιο – σκούπα, που αφορά τα πάντα από τις ΔΕΚΟ και τις μετατάξεις ως την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και την επικράτηση των επιχειρησιακών συμβάσεων και τις φορολογικές αυξήσεις. Όλα αυτά, υπό τον ψευδεπίγραφο τίτλο «Επείγοντα μέτρα εφαρμογής προγράμματος στήριξης της ελληνικής οικονομίας».

Συζητήθηκε παράλληλα – αν μπορούμε να πούμε ότι συζητήθηκε κάτι από όλα αυτά τα καταιγιστικά – ο νέος αναπτυξιακός νόμος, που έπρεπε να είναι έτοιμος από πέρσι και ήδη να έχει ψηφιστεί και να εφαρμόζεται.

Την ίδια ώρα, βέβαια, πληροφορηθήκαμε από την ΕΛΣΤΑΤ ότι το 56,6% των Ελλήνων αντιμετώπισαν μεγάλη ή μερική δυσκολία για να τα βγάλουν πέρα με τα έσοδά τους το 2009, ενώ δυσκολία κάλυψης των καθημερινών αναγκών του αντιμετώπιζε, την προηγούμενη χρονιά, το 80,2% του φτωχού πληθυσμού και το 50,5% του μη φτωχού πληθυσμού.  

Επίσης, το 40% του μη φτωχού πληθυσμού είχε αδυναμία να πληρώσει μια εβδομάδα διακοπών και το 21,4% αδυνατούσε να ανταπεξέλθει στην αντιμετώπιση έκτακτων αλλά και αναγκαίων δαπανών αξίας περίπου 500 ευρώ, ενώ το 19,7% του πληθυσμού της χώρας απειλείται από τη φτώχεια.

Μάθαμε επίσης ότι το ποσοστό της ανεργίας τον Σεπτέμβριο ήταν 12,6%, ενώ ένας στους τρεις νέους είναι πλέον άνεργος.

Φυσικά, για όλα αυτά δεν είχε απαντήσεις χθες ο αρμόδιος για τα Οικονομικά Ευρωπαίος Επίτροπος Όλι Ρεν, που επίσης μας επισκέφθηκε, επίσης είχε συναντήσεις με τους πάντες και επίσης απάντησε – όπως απάντησε - στις ερωτήσεις των βουλευτών.

Και γιατί να έχει απαντήσεις. Δεν τον ενδιαφέρουν όλα αυτά. Εκπροσωπεί το ένα τρίτο των δανειστών μας και αυτοί θέλουν να πάρουν πίσω τα λεφτά τους και καλοτοκισμένα.

Όλα αυτά έπρεπε να τα είχε σκεφθεί εγκαίρως το πολιτικό μας προσωπικό. Και επομένως οι ερωτήσεις που του υπέβαλαν χθες, όσο και αν εκθειάστηκαν, είναι εντελώς αδιάφορες. Οδήγησαν τη χώρα στο σημερινό χάλι και τώρα υποβάλλουν ερωτήσεις. Μεταξύ αυτών και υψηλόβαθμα στελέχη κυβερνήσεων, μεταξύ των οποίων και πολιτικά πρόσωπα που κάποτε ακριβώς είχαν ως τομέα ευθύνη τους την οικονομία.

Με τον τρόπο αυτό, στο υπουργικό συμβούλιο διεξάγονται συζητήσεις – εξπρές, στη Βουλή ψηφίζονται νομοσχέδια – εξπρές και η Αίθουσα της Γερουσίας έχει μεταβληθεί σε Φιλολογικό Σύλλογο, ένα είδος «Παρνασσού».
 

Κυβέρνηση βαρβαρότητας

 

 

Από factorx 

Η νύχτα των φερέφωνων θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η χθεσινή, ίσως και οι επόμενες, μέχρι την ψήφιση ενός ακόμη ντροπιαστικού για την Ελλάδα και τις κατακτήσεις των εργαζόμενων, νόμου.
Πολλοί αναλυτάδες και πολιτικάντηδες θα βγουν να μιλήσουν για τις επιχειρησιακές συμβάσεις. Μάλιστα πολλοί θα πουν ότι θα κάνει καλό στην ελληνική οικονομία αφού θα… βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα.
Άλλοι θα χαρακτηρίσουν μέχρι και επαναστάτρια την …Κατσέλη που όρθωσε το ανάστημά της στην τρόικα.
Τέλος άλλοι θα επιχειρήσουν να πουν ότι το μη χείρον βέλτιστο. Γλιτώσαμε τα χειρότερα θα πουν, επομένως ας είμαστε κι ευχαριστημένοι.
Η ουσία, όμως, της υπόθεσης είναι ότι στο υπουργικό συμβούλιο απλά σφραγίστηκε το deal με την διαπλεκόμενη και κρατικοδίαιτη οικονομική ολιγαρχία για γενναίο ψαλίδι στους μισθούς. Ο ιδιωτικός τομέας θα πληρώσει ίσως ακόμη πιο σκληρά απ’ ότι το Δημόσιο τις αμαρτίες άλλων.
Διότι το νομοσχέδιο γυρίζει απλά το χρόνο 40 χρόνια πίσω. Μισθοί πείνας σε ένα ακριβό κράτος. Αυτό θα ισχύσει από εδώ και στο εξής. Και φυσικά, το χειρότερο, ανθρωποφαγία. Ο καθένας θα προσπαθήσει να υπερισχύσει του άλλου. Ο νόμος της ζούγκλας σε όλο του το μεγαλείο. Από μια κυβέρνηση ο επικεφαλής της οποίας μας καλούσε να διαλέξουμε ανάμεσα στον “σοσιαλισμό και την … βαρβατότητα” !!!.
Από τις ρυθμίσεις που προβλέπει ο νόμος, τα φερέφωνα θα προσπαθήσουν να προτάξουν εκείνον που λέει ότι η επιχειρησιακή σύμβαση θα γίνεται μόνο εφόσον συμφωνεί ο εργοδότης με τον εργαζόμενο ή το σωματείο του. Αστεία πράγματα, αφού όταν κάποιος θα σου βάζει το πιστόλι στον κρόταφο εσύ θα έχεις την ευχέρεια να του πεις «κύριε δολοφόνε μη με σκοτώνετε». Οι επιχειρησιακές συμβάσεις θα ισχύσουν και έπονται και οι ατομικές. Αυτή είναι η πραγματικότητα.

Επίσης, εντελώς λανθασμένα κάποιοι επιχειρούν να προτάξουν τα 740 ευρώ, το κατώτατο μισθό που δεν μπορεί να πάει πιο κάτω. Μα είναι δυνατόν; Εκεί είναι το πρόβλημα;
Δηλαδή αν κάποιος εργαζόμενος έχει σήμερα μισθό 1.600 ευρώ και του κόψει ο εργοδότης με τσαμπουκά τα 400 ευρώ, αυτό δεν θα είναι μεγάλο πλήγμα;
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο κατώτατος μισθός ενός εργαζόμενου με δεκαετή εργασιακό βίο και έγγαμος είναι μόλις… 1.000 ευρώ. Μπορείτε να φανταστείτε κάποιον να ζει με τόσα χρήματα, όταν μέχρι σήμερα έπαιρνε πολύ περισσότερα;
Στα βασικά σημεία του νομοσχεδίου εκτρώματος πρέπει να επισημανθούν:

1. Η Τρόικα επέβαλε και δεν χωρεί αμφιβολία ότι οι επιχειρησιακές συμβάσεις επεκτείνονται ακόμη και σε εταιρείες με κάτω από 50 άτομα
2. Θα προβλέπεται μείωση μισθών που μπορεί να ξεπερνά το 25%
3. Οι απολύσεις στην ουσία ελευθερώνονται και οι απολυμένοι θα παίρνουν αποζημίωση με βάση τον μειωμένο όχι τον προηγούμενο μισθό. Καταραμένος και καμένος σε κάθε περίπτωση δηλαδή ο εργαζόμενος.
4. Κάποτε για να απολύσεις εργαζόμενο με σύμβαση αορίστου χρόνο έπρεπε να τον προειδοποιήσεις σε διάστημα 12 έως 24 μήνες. Τώρα μειώνεται μόλις σε ένα μήνα!
5. Επεκτείνεται η διαθεσιμότητα εργαζόμενων σε μια επιχείρηση από 18 μήνες στο διπλάσιο ενώ ακόμη και για τις προβληματικές εταιρείες ο χρόνος αυξάνεται σε 9 από 6 μήνες.
6. Κάποιος εργοδότης μπορεί να κρατά για ένα χρόνο δοκιμαστικά έναν εργαζόμενο και να τον απολύει χωρίς αποζημίωση.

Και μέσα σε όλα αυτά έχεις την κυβέρνηση να σου λέει ότι πέτυχε καλή διαπραγμάτευση κι ότι, όπως είπε η κ. Κατσέλη «η εφαρμογή των συμβάσεων και οι διαστάσεις που αυτή θα πάρει, θα εξαρτηθεί κατά πολύ από τη μαχητικότητα των ίδιων των εργαζομένων σε κάθε επιχείρηση και την ωριμότητα των εργοδοτών». Αυτό που λέγαμε για ζούγκλα δηλαδή.
Το μεγάλο μαχαίρι των ΔΕΚΟ

Σε ότι αφορά το νομοσχέδιο για τις ΔΕΚΟ, κι εκεί πέφτει μεγάλο μαχαίρι αφού θεσπίζεται ανώτατο πλαφόν 4.000 ευρώ τον μήνα (μικτά) υπολογιζόμενα σε δωδεκάμηνη βάση. Εξαιρούνται Πρόεδροι, Διοικητές και Διευθύνοντες Σύμβουλοι (για τους οποίους ισχύει το πλαφόν που είχε οριστεί με τον νόμο 3833/2010). Η ρύθμιση αυτή αφορά περίπου το 10% των υπαλλήλων των ΔΕΚΟ συνολικά.
Επίσης. Προβλέπεται μείωση αποδοχών κατά 10% σε αποδοχές που ξεπερνούν τα 1.800 ευρώ τον μήνα (μικτά). Απαλλάσσονται τα επιδόματα οικογενειακής κατάστασης και ανθυγιεινής εργασίας. Η ρύθμιση αυτή αφορά προοδευτικά (ξεκινώντας από οριακές μειώσεις στις αποδοχές και φτάνοντας στη μέγιστη μείωση του 10%) σε περίπου 89% των υπαλλήλων των ΔΕΚΟ. Μόνο 11% των υπαλλήλων ΔΕΚΟ έχουν μηνιαίες μικτές αποδοχές κάτω από 1800 ευρώ.
Το θέμα είναι ότι από την 1^η Ιανουαρίου θα ζούμε σε ένα άλλο τοπίο όπου κουμάντο θα κάνουν οι εργοδότες, συνδικαλιστές δε θα υπάρχουν (ούτε οι καλοί), και οι εργαζόμενοι θα είναι έρμαιο στα χέρια των επιχειρηματιών.
Και θα έχουν να επιλέξουν ανάμεσα στην απόλυση και τη μείωση μισθών με το έτσι θέλω. Πιστεύετε ότι θα υπάρξει ένας που θα επιλέξει το πρώτο;