Ως απόλυτα χαοτική περιγράφει την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα η γερμανική Tagesspiegel

«Φόβος για αναρχία», είναι ο τίτλος ρεπορτάζ του Γκερντ Χέλερ στην εφημερίδα του Βερολίνου Tagesspiegel που αναφέρεται στην πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα: «Ο Παπανδρέου διστάζει να τα βάλει με τις παντοδύναμες ομάδες συμφερόντων. Όλο και πιο συχνά ο πρωθυπουργός μεταθέτει ή νερώνει τις μεταρρυθμίσεις του.

Έτσι την τελευταία στιγμή κάνει υποχωρήσεις προς τους φαρμακοποιούς και τους δικηγόρους, που ανήκουν στα λεγόμενα ‘κλειστά επαγγέλματα’.

Όλο και πιο συχνά πολιτικοί που ανήκουν στο κυβερνητικό κόμμα διαχωρίζουν τη θέση τους από το κυβερνητικό πρόγραμμα εξυγίανσης και τις μεταρρυθμίσεις.

Από τα άλλα κόμματα ο Παπανδρέου δεν μπορεί να περιμένει υποστήριξη. Ο συντηρητικός αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αντώνης Σαμαράς, ένας λαϊκιστής, απορρίπτει το ευρωπακέτο βοήθειας και όλους τους όρους που το συνοδεύουν, αλλά μέχρι σήμερα δεν αποκάλυψε πως θα μπορούσε να σωθεί η χώρα του.

Η αριστερή αντιπολίτευση σκηνοθετεί, εκτός των άλλων, και κίνημα ανυπακοής. Με το σύνθημα ‘Δεν Πληρώνω’ αρνούνται οι οδηγοί Ι.Χ. αυτοκινήτων να πληρώνουν διόδια στις εθνικές οδούς, ενώ όλο και περισσότεροι Έλληνες κυκλοφορούν με τα δημόσια μέσα μαζικής μεταφοράς χωρίς να πληρώνουν εισιτήριο.

Από την ανυπακοή θα μπορούσε όμως  να προκληθεί αναρχία. Ο λαός ‘θα πρέπει να πάψει να φοβάται τις ποινές και να θεωρεί τους αστικούς νόμους ευαγγέλιο’, υποστηρίζει η γ.γ. του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα και προπαγανδίζει ‘μια νέα νομιμότητα, εκείνη των λαϊκών μαζών’.

Η κυβέρνηση προσπαθεί τώρα με αυστηρότερα πρόστιμα να αναγκάσει τους παραβάτες να πειθαρχήσουν, αλλά αυτό δεν μπορεί να αντικαταστήσει την κοινωνική συναίνεση. Ο Παπανδρέου οφείλει να αγωνιστεί και να την κατακτήσει, εάν επιθυμεί όντως να περάσει τις μεταρρυθμίσεις του.

Από αυτές εξαρτώνται τα πάντα στην Ελλάδα. Διότι τις 'τρύπες' στον ελληνικό προϋπολογισμό μπορούν οι Ευρωπαίοι εταίροι να τις κλείσουν προσωρινά με τα ευρωπακέτα βοήθειας, αλλά την επαπειλούμενη χρεοκοπία μπορούν να την αποτρέψουν μόνον οι Έλληνες, εάν προχωρήσουν επιτέλους στις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις, στην οικονομία, στην κοινωνία και τις πολιτικές δομές.»

dw-world

Το μνημόνιο απέτυχε. Τώρα αμέσως άλλη λύση.

Το μνημόνιο απέτυχε. Το δημόσιο χρέος έχει βγει ήδη εκτός ελέγχου και αυξάνεται πλέον αλματωδώς.  Η  χώρα δεν παράγει τίποτα.  Δεν έχει Εθνικό Προϊόν τέτοιο που θα μπορούσε να βάλει σε έναν προγραμματισμό την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους.  Πρέπει μερικά πράγματα να τα καταλαβαίνουμε. Οποιαδήποτε συνέχιση περαιτέρω δανεισμού της χώρας, μόνο και μόνο για την αποπληρωμή προηγούμενου χρέους, δεν οδηγεί πουθενά. Το μόνο που επιτυγχάνεται είναι να διογκώνεται διαρκώς το δημόσιο χρέος, με τελική κατάληξη, αργά ή γρήγορα το αδιέξοδο και την επίσημη πτώχευση. Τότε όμως τα πράγματα θα είναι....

πολύ χειρότερα από ότι είναι σήμερα, όπως και σήμερα είναι πολύ χειρότερα απ’ ότι ήταν τον Οκτώβριο του 2009, όταν εμείς από την αρχή φωνάζαμε ότι ήταν καλύτερα να πτωχεύαμε τότε που είχαμε ακόμα δυνάμεις, πριν μπούμε πιο βαθιά στο χρέος.

Έστω τώρα, πρέπει να πάρουμε άμεσες αποφάσεις. Κάθε μέρα που περνάει τα πράγματα γίνονται χειρότερα.

Κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση, δύο καθαρά συστημικά κόμματα, δεν μπορούν να διανοηθούν κάτι άλλο πέρα από τον συνεχή δανεισμό, την συνεχή διεθνή επαιτεία και την υπέρμετρη φορολόγηση, πασπαλισμένα, όλα αυτά, με κάποιες κορώνες περί ανάπτυξης και άλλες πομφόλυγες, λες και η ανάπτυξη είναι κάτι που το διατάσεις και γίνεται ή στέλνεις τα ΜΑΤ και το επιτυγχάνεις.

Τα κόμματα αυτά πρώτα και κύρια προσπαθούν να διασώσουν το πολιτικό σύστημα το οποίο είναι και το ζωοποιό περιβάλλον τους. Αν καταρρεύσει το πολιτικό σύστημα, απλά θα πάψουν να υπάρχουν. Όμως, αυτό το καθεστώς διοικείται από κρατικοδίαιτα παράσιτα, τα οποία ζουν από την αρπαγή και τη διασπάθιση του έτοιμου δημοσίου χρήματος, με μηδενικό επιχειρηματικό κίνδυνο. Δεν διοικείται από κάποια παραγωγική άρχουσα τάξη, ώστε να υπάρχουν πιθανότητες ανάληψης επιχειρηματικού κινδύνου και ανάκαμψης.

Για να μην μακρηγορούμε, απαιτούνται άμεσα:

Α) Αναδιάρθρωση του χρέους με τα εξής χαρακτηριστικά:

    1.  Ένα hair cut (κούρεμα) τουλάχιστον κατά 50% του χρέους, ώστε να πέσει το ποσοστό του χρέους κάτω από το ΑΕΠ. Όσο το χρέος είναι πάνω από το ΑΕΠ, θα συνεχίσει να αυξάνεται αντί να μειώνεται.

    2. Επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής για το υπόλοιπο.

    3.  Μείωση των επιτοκίων για το υπόλοιπο χρέος σε λογικά και δυνάμενα να εξυπηρετηθούν επιτόκια.

Β) Υιοθέτηση ενός πλαισίου μέτρων περιστολής των δημοσίων ελλειμμάτων, απελευθέρωσης της αγοράς, αναπτυξιακών και φορολογικών  κινήτρων, με παράλληλη κατάργηση της γραφειοκρατίας, ώστε να μην ξαναγυρίσουμε στα ίδια, αλλά ταυτόχρονα και προστασίας του εισοδήματος των εργαζομένων και του βιοτικού επιπέδου της κοινωνίας, γιατί με εξαθλιωμένη την κοινωνία η όποια ανάπτυξη θα λειτουργήσει υπέρ ολίγων και μόνο.    

Γ) Αν η ΕΕ το απαιτήσει, ναι, να εξέλθουμε και από το ΕΥΡΩ, μέχρι να μπορέσουμε να είμαστε ανταγωνιστικοί και ισάξιοι και όχι οι ζήτουλες της Ευρώπης.

Δ) Εννοείται ότι όλα αυτά προϋποθέτουν την κατάρρευση του ισχύοντος καθεστώτος των κρατικοδίαιτων νταβατζήδων, οι οποίοι και ελέγχουν το πολιτικό σύστημα και μέσω αυτού το σύνολο της κοινωνίας, προς όφελός τους.  Οποιαδήποτε προσπάθεια ανάκαμψης με αυτό το καθεστώς επικεφαλής είναι καταδικασμένη από την αρχή. Αφήστε το καλύτερα.

Εδώ είμαστε και να το θυμηθείτε ότι τελικά θα πάμε σε παρόμοιες, με τις ανωτέρω, λύσεις, αλλά θα έχουμε εξαθλιωθεί πλήρως, χάνοντας πολύτιμο χρόνο και εκατοντάδες δισεκατομμύρια, προς όφελος των τοκογλύφων, ντόπιων και ξένων.

Αποφάσεις τώρα….

"Προεδρική Δημοκρατία"

Επεισόδια πορεία-απεργία 23.02.2011