Γιώργος – Στρος Καν: Πικρές αλήθειες και μαύρα ψέματα‏

Γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου

Η αποκάλυψη ότι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας και ο γενικός διευθυντής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου συζητούσαν το ενδεχόμενο προσφυγής της χώρας στο ΔΝΤ, δύο μήνες μετά τις εθνικές εκλογές, δεν είναι καινούργια. Ήταν γνωστό από το τέλος του 2009 ότι ο κ. Παπανδρέου άρχισε «να δοκιμάζει τα νερά», αν και ένας αξιωματούχος τον οποίο εμπιστευόμαστε  οι δημοσιογράφοι στην Ουάσιγκτον μας έχει πει σε ανύποπτο χρόνο ότι ο Ντομινίκ Στρος Καν συνομίλησε με τον Γιώργο Παπανδρέου για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και πριν και αμέσως μετά τις εκλογές του Οκτωβρίου του 2009. 

Η αποκάλυψη έχει, βέβαια, τεράστια σημασία διότι σύμφωνα με τα δημοσιεύματα αυτός που την κάνει είναι ο ίδιος ο γενικός διευθυντής του Ταμείου. Η ιστορία λίγο-πολύ έχει ως εξής: Ο κ. Στρος Καν επέτρεψε σε ένα συνεργείο γαλλικού καναλιού να τον συνοδεύει για μεγάλο χρονικό διάστημα και να μαγνητοσκοπεί όλες του τις δραστηριότητες. Στο πλαίσιο αυτού του ντοκιμαντέρ, ο ισχυρός άνδρας του ΔΝΤ, μιλά για τον εαυτό του και κάνει κρίσεις και κριτική για χώρες και πολιτικούς. Σε ένα σημείο της συζήτησης του με τους Γάλλους δημοσιογράφους αναφέρεται και στην Ελλάδα. Και είναι λογικό, διότι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, η κρίση στη χώρα μας και στην ευρωζώνη θα είναι το πιο σημαντικό κομμάτι της καριέρας του, το οποίο -εάν θέσει υποψηφιότητα στη Γαλλία – ίσως του χαρίσει την προεδρία. Θα παρουσιαστεί ως ο σωτήρας της Ευρώπης, σε αντίθεση με τον Σαρκοζί, ο οποίος κατέληξε ουραγός της Μέρκελ. Για λόγους δημοσιογραφικής δεοντολογίας σημειώνω ότι η συνέντευξη δεν έχει ακόμα δημοσιοποιηθεί, και ίσως να μην δημοσιοποιηθεί ποτέ, εάν το γαλλικό κανάλι θεωρήσει ότι υπάρχουν άλλα θέματα σοβαρότερα. Παρ’ όλα αυτά, θεωρώ ότι η συζήτηση αυτή καθ’ αυτή, μέρος της οποίας ήταν γνωστό σε μερικούς από εμάς, είναι σημαντικότατη διότι δείχνει πρώτα και πάνω απ’ όλα, το μέγεθος του προβλήματος, αλλά και της παραπλάνησης. Η ελληνική κυβέρνηση, από τον πρωθυπουργό μέχρι τον τελευταίο αξιωματούχο που είχε σχέση με θέματα οικονομίας και ενημέρωσης, διέψευδαν μετά βδελυγμίας -όπως αρέσκονταν να γράφουν οι παλαιότεροι συνάδελφοι- ακόμα και τη σκέψη προσφυγής στο Ταμείο -πόσο μάλλον τις συζητήσεις. Τον Ιανουάριο του 2010, αρκετοί ξένοι συνάδελφοι ήταν «θύματα» διαψεύσεων, που ιδιωτικά συνήθως συνοδεύονταν και με κοσμητικά επίθετα από τους αρμοδίους -είναι κάτι που συνηθίζουν οι κυβερνώντες, ακόμα και ο «μειλίχιος» και «χαμηλότονος» πρωθυπουργός . Προσωπικά, είχα επιχειρήσει να ρωτήσω κυβερνητικούς αξιωματούχους, οι οποίοι δεν μου είχαν δώσει καν περιθώριο να αναφέρω τις πληροφορίες για τις οποίες ζητούσα επιβεβαίωση. Ήταν πάντα κάθετα αρνητικοί όταν ανέφερα την πιθανότητα προσφυγής στο ΔΝΤ. Λόγω των διαψεύσεων αυτών, παραλίγο να παρασύρω και Αμερικανίδα συνάδελφο η οποία είχε την πληροφορία από τα ψηλά δώματα του Ταμείου. Κατ’ εμέ, το μεγάλο ερώτημα είναι ένα: Τι αφορούσε η συζήτηση Παπανδρέου – Στρος Καν; Όντως ο πρωθυπουργός έθεσε θέμα προσφυγής της Ελλάδας στο Ταμείο; ‘Η απλά ήταν μία ενημερωτική συζήτηση μεταξύ δύο φίλων, ο ένας εκ των οποίων «βρισκόταν σε μεγάλη ανάγκη», όπως μου είπε μία εκ των πηγών μου την Τρίτη το βράδυ, στην Ουάσιγκτον;  Είναι όντως περίεργο, αλλά ο πρωθυπουργός έκανε ακριβώς αυτό: Εξήγησε στον γενικό διευθυντή του ΔΝΤ ότι είχε αποφασίσει να προσφύγει στο Ταμείο. Και είναι σ’ αυτό το σημείο που ο Ντομινίκ Στρος Καν φέρεται να του απάντησε ότι επειδή η Ελλάδα είναι μέρος της ευρωζώνης δεν μπορεί να προσφύγει χωρίς την έγκριση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι δυνατόν να μην γνώριζε ο κ. Παπανδρέου αυτή τη «λεπτομέρεια»; Ένα άλλο ερώτημα είναι εάν η Ελλάδα είχε άλλη επιλογή εκτός της προσφυγής στον μηχανισμό ΔΝΤ-Ευρώπης, που αποτελεί σκέψη και δημιούργημα του Στρος Καν. Αρκετοί εκ των ειδικών πιστεύουν ότι είχε. Παραθέτουν δε και επιχειρήματα. Υποστηρίζουν πως εάν η κυβέρνηση δρούσε άμεσα μετά την ανάληψη της εξουσίας (στις 4 Οκτωβρίου 2009), εάν οι αρμόδιοι δεν είχαν αφήσει «τη γλώσσα τους να πάει περίπατο», εάν ο πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του δεν έχαναν πέντε ολόκληρους μήνες σκεπτόμενοι το πώς θα παρουσιάσουν με «πούδρα» και «μακιγιάζ» την προσφυγή στο Ταμείο, ώστε να μην έχουν πολιτικές ζημίες, η Ελλάδα ίσως απέφευγε τη μέγγενη του μηχανισμού και την απειλή της χρεοκοπίας. Τον Μάρτιο, πλέον, δεν είχε άλλη επιλογή και οδηγήθηκε ως αρνί στη σφαγή. Ο «μήνας του μέλιτος» του ΔΝΤ και της ελληνικής κυβέρνησης έχει τελειώσει από την ημέρα της αναχώρησης του Στρος Καν από την Αθήνα. Γιατί; Διότι εκείνη την μέρα φέρεται να αντιλήφθηκε ότι η Ελλάδα είναι κλυδωνιζόμενο  καράβι, όχι μόνο λόγω του τεραστίου εξωτερικού χρέους αλλά και λόγω των μεγάλων αντιδράσεων στο εσωτερικό. Ένα στέλεχος του Ταμείου, που δεν ανήκει στην ομάδα του κ. Τόμσεν αλλά ενημερώνεται για τις εκθέσεις του, μου είπε ότι η αδυναμία της κυβέρνησης να οδηγήσει έστω και έναν πολιτικό ή έναν φοροφυγά στη φυλακή, ήταν η βασική αιτία για να απωλέσει και το πλεονέκτημα της κοινωνικής ανοχής…

Ο «Δράκουλας της Τρανσυλβανίας» και οι Δράκουλες της Ελλάδας

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

 Διάλογο για την μείωση του δημοσίου χρέους ζητά και ξαναζητά ο υπουργός των Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου. Και διαμαρτύρεται και εκπλήσσεται και δυσφορεί επειδή η Νέα Δημοκρατία, το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν προσέρχονται και δεν κάθονται στο τραπέζι του διαλόγου.

Κακώς δυσφορεί ο υπουργός. Δεν πρόκειται μόνο για γινάτι, αλλά για πολιτική στάση που ευλόγως κρατά η αντιπολίτευση. Πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι το πικρό ποτήρι θα το πιει μέχρι τέλους μόνη της η κυβέρνηση. Ένα πικρό ποτήρι που έχει καταλήξει σε δηλητηριώδες κοκτέιλ, καθώς έχουν προστεθεί σ’ αυτό και αρκετές σταγόνες εσωκομματικής αμφισβήτησης.

Και θα το πιει το πικρό αυτό ποτήρι όχι μόνο επειδή προεκλογικά έλεγαν πως είχαν στο τσεπάκι τους τη λύση. Όχι μόνο επειδή μέχρι τον Μάιο του 2010, οπότε και οδήγησαν τη χώρα στα αδιέξοδα του «μηχανισμού» και στα σαγόνια του ΔΝΤ, εξακολουθούσαν να δηλώνουν κάτοχοι της απόλυτης αλήθειας, επιμένοντας πως δεν υπήρχε άλλη λύση και πως αυτοί «δημιούργησαν από την αρχή έναν μηχανισμό για την σωτηρία της χώρας» - αυτό δεν διατυμπάνιζαν σε όλους τους τόνους;

Προφανώς τώρα αναζητούνται συνένοχοι. Και κάτι τέτοιο θα συνιστούσε πολιτική αυτοκτονία για όποιον θα το αποδεχόταν.

Δεν είναι, όμως, μόνο αυτό. Ο κ. Παπακωνσταντίνου, η κυβέρνηση, αλλά και το σύνολο του πολιτικού συστήματος πρέπει να αντιληφθούν ότι ο λαός δεν είναι πλέον διατεθειμένος να ακούει όμορφα, στρογγυλεμένα λόγια και δήθεν συνεννοήσεις και συναινέσεις.

Πρέπει επίσης να αντιληφθούν ότι τα σκάνδαλα του παρελθόντος (που μας απασχολούν ακόμη και σήμερα με ρυθμό τουλάχιστον τριών ανά μήνα), καθώς και η απροθυμία για τιμωρία των υπευθύνων της διασπάθισης δημοσίου χρήματος, καθιστούν έτι περαιτέρω γελοίο το πρωθυπουργικό ερώτημα «πού πήγαν τα λεφτά;».

Άλλωστε, ακόμη και αν θέλαμε να ξεχάσουμε πού πήγαν τα λεφτά – σκέτη υπόθεση διότι αν δεν επέλθει Κάθαρση δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτή καμιά λύση – το παρελθόν έχει στοιχειώσει και επιστρέφει σχεδόν καθημερινά.

Μια τέτοια περίπτωση ήταν και η χθεσινή είδηση – αποκάλυψη για τα Μεταλλεία Κασσάνδρας Χαλκιδικής «Ελληνικός Χρυσός». Αποκαλύφθηκε – μέσω Κομισιόν, βεβαίως – ότι η τιμή πώλησης των Μεταλλείων τον Δεκέμβριο του 2003 (11 εκ ευρώ), που κυρώθηκε με τον νόμο 3220/2004,  ήταν χαμηλότερη της πραγματικής αξίας τους και επομένως οι επιδοτήσεις που έλαβε από το κράτος, ύψους 14 εκ ευρώ (15,3 με τους τόκους), ήσαν παράνομες.

Αποκαλύφθηκε επίσης ότι η εταιρία δεν επιβαρύνθηκε ούτε με φόρους επί των συναλλαγών (αφού η πωλητήρια σύμβαση απήλλασσε τους αγοραστές από αυτήν την υποχρέωση), ενώ επιβεβαιώθηκαν όλα όσα επί χρόνια καταγγέλλονταν και η Επιτροπή ανέλαβε να ερευνήσει από τον Δεκέμβριο του 2008. Ότι δηλαδή η πώληση πραγματοποιήθηκε χωρίς ανοικτό διαγωνισμό και ότι ο υπολογισμός των περιουσιακών στοιχείων των μεταλλείων δεν έγινε από ανεξάρτητο εκτιμητή.

Σύμφωνα με την Κομισιόν, που ερεύνησε την περίοδο 2003 – 2008 και τώρα διατάσσει το ελληνικό Δημόσιο να ζητήσει πίσω την κρατική ενίσχυση (μετά τόκων) των 15 εκ ευρώ, έκθεση που έγινε λίγο μετά την πώληση υπολόγισε την αξία των μεταλλείων σε 25 εκ ευρώ, ενώ οι φόροι που έπρεπε να είχαν καταβληθεί για την μεταβίβαση ήσαν 1,34 εκ ε.

Η εταιρία «Ελληνικός Χρυσός» ιδρύθηκε ακριβώς με τον σκοπό να εξαγοράσει τα μεταλλεία, που παράγουν χρυσό, άργυρο, χαλκό, ψευδάργυρο και μόλυβδο και βασικοί μέτοχοί της είναι η καναδική εταιρία European Goldfields και ο Άκτωρ.

Προηγουμένως, το κράτος είχε αγοράσει τα μεταλλεία από την εταιρία ΤVΧ Ηellas καταβάλλοντας 11 εκ ευρώ για να τα πουλήσει την ίδια μέρα έναντι 11 εκ ευρώ, ενώ έξι μήνες αργότερα η αξία τους είχε φθάσει τα 408 εκ ευρώ!

Στο Δ.Σ. της εταιρίας είχε τοποθετηθεί και ο διαβόητος Φρανκ Τίμιτς (με ποσοστό 18%) ενώ μέτοχοι είναι και οι περίφημες Μέριλ Ληντς και Γκόλντμαν Ζακς!

Αξίζει δε να σημειωθεί ότι  το Δημόσιο παραιτήθηκε από βεβαιωμένες απαιτήσεις κατά της ΤVX για φόρους και ασφαλιστικές εισφορές ύψους 2,2 εκ. ευρώ, ενώ η συγκεκριμένη εταιρία και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της απηλλάγησαν από κάθε διοικητική ή ποινική ευθύνη για παραβάσεις της φορολογικής, ασφαλιστικής και περιβαλλοντικής νομοθεσίας, ενώ ΠΑΡΑΓΡΑΦΗΚΑΝ όλα τα σχετικά αδικήματα! Επρόκειτο περί εξωδικαστικού συμβιβασμού που υπέγραψαν, ως εκπρόσωποι του ελληνικού Δημοσίου, οι τότε υφυπουργοί Εθνικής Οικονομίας Χρ. Πάχτας και Ανάπτυξης Αλ. Καλαφάτης. Κι’ αυτό διότι και η πτωχεύσασα εταιρία από την οποία το κράτος αγόρασε τα μεταλλεία είχε απαιτήσεις για διαφυγόντα κέρδη.

Όλα αυτά καταγγέλλονταν επί χρόνια από το «Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων» και πολίτες της περιοχής, μεταξύ των οποίων κάτοικοι της Ολυμπιάδας και οι γυναίκες κάτοικοι της Στρατονίκης Χαλκιδικής που τον Νοέμβριο του 2007 είχαν καταθέσει μήνυση κατά της εταιρίας «Ελληνικός Χρυσός».

Τον Ιούλιο του 2010 – και ενώ εκκρεμούσε η κοινοτική έρευνα – η εταιρία έλαβε τις αναγκαίες άδειες για να προχωρήσει σε νέες ερευνητικές γεωτρήσεις.

Τον περασμένο Δεκέμβριο, το Νομαρχιακό Συμβούλιο της Χαλκιδικής είπε ομόφωνα «ναι» στη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων της εταιρίας, ενώ ο κ. Πάχτας, που ως υφυπουργός είχε εγκρίνει την εξαγορά, βρέθηκε να υποστηρίζει τη σημασία των μεταλλείων για την οικονομική ανάπτυξη της περιοχής, από την θέση του δημάρχου Αριστοτέλη, πλέον!

Το επενδυτικό σχέδιο, που υποστηρίζει το ΥΠΕΚΑ, είναι ύψους 1,2 δις ευρώ και θα αναπτυχθεί στα όρια του δήμου του κ. Πάχτα. Αυτή τη φορά μάλιστα, η ειδική γραμματέας του υπουργείου κ. Μαργαρίτα Καραβασίλη, που έγινε γνωστή λόγω της φιλικής προς το περιβάλλον δράσης της, υποστηρίζει πως το έργο θα είναι προς όφελος της τοπικής κοινωνίας!

Από την πλευρά τους, οι βουλευτές Γ. Βαγιωνάς (Ν.Δ.) και Κουράκης και Αμανατίδου (ΣΥΡΙΖΑ) διαφωνούν, με τον κ. Βαγιωνά να υπενθυμίζει πως  «ξεπουλήθηκε δημόσια περιουσία σε τιμή 37 φορές μικρότερη από την πραγματική αγοραία αξία».

Και δυο λόγια για τον κ. Τίμιτς: Η δράση του πολυσχιδής. Πρόκειται για τον Ρουμανοαυστραλό που αναμίχθηκε και στα πετρέλαια του Πρίνου (με το ελληνικό κράτος σε ρόλο θεατή και με τα ΕΛΠΕ να διαλύουν την ΔΕΠ-ΕΚΥ που είχε αναλάβει την έρευνα για υδρογονάνθρακες στην Ελλάδα. Αυτό συνέβη το 1998, με τις ευλογίες της τότε κυβέρνησης, και με το επιχείρημα ότι με την απορρόφηση της ΔΕΠ-ΕΚΥ από τα ΕΛΠΕ, θα ενισχύετο δήθεν το επιχειρηματικό τους προφίλ, καθώς επρόκειτο να μπουν στο Χρηματιστήριο.

Μέσα σ’ αυτήν την αναμπουμπούλα βρέθηκε ο Τίμιτς που επένδυσε στον Πρίνο εξαγοράζοντας την πλειοψηφία των μετοχών και για τον οποίο έλεγαν πως είχε κατηγορηθεί (και καταδικαστεί) για διακίνηση ναρκωτικών και χρυσού. Τον αποκαλούσαν μάλιστα… Δράκουλα της Τρανσυλβανίας.

Στις 15 Νοεμβρίου του 2003 έγινε επίσημη τελετή έναρξης εργασιών στην Καλληράχη Καβάλας, παρουσία του τότε υπουργού Άκη Τσοχατζόπουλου. Η αποκάλυψη είχε τότε γίνει από την βρετανική εφημερίδα «Ντέιλι Τέλεγκραφ».

Αργότερα, επί Νέας Δημοκρατίας, ξέσπασε νέος σάλος, καθώς κυρώθηκε η σύμβαση μεταβίβασης των μεταλλείων (που είχε υπογραφεί επί ΠΑΣΟΚ), με τον κ. Τίμιτς να επισκέπτεται στο γραφείο του τον τότε υφυπουργό Ανάπτυξης Γ. Σαλαγκούδη για να τον διαβεβαιώσει ότι τα περί ναρκωτικών ήσαν… νεανικά παραπτώματα!

Σημειώστε επίσης ότι εδώ και καιρό η τιμή του χρυσού βρίσκεται σε διαρκή άνοδο, αγγίζοντας επίπεδα ρεκόρ, ενώ τον Αύγουστο του 2003, λίγους μήνες πριν από την πώληση των μεταλλείων, οι φωστήρες της Ελλάδας είχαν (ξε)πουλήσει τον ελληνικό χρυσό, επειδή, όπως είπαν, η αξία του έφθινε και δεν συνέφερε να «λιμνάζει» στην Τράπεζα της Ελλάδας.

Ας μην διερωτάται, λοιπόν, κανείς «πού πήγαν τα λεφτά;». Ας μην προσπαθούν να μας πείσουν πως πρέπει να αναλάβουν τις νέες αποκρατικοποιήσεις, διότι το παρελθόν δεν εμπνέει την παραμικρή εμπιστοσύνη.

Και ας μην περιμένουν συναίνεση από τον λαό αν δεν τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι της ρεμούλας. Διότι αν αποκαλούσαν τον Τίμιτς «Δράκουλα της Τρανσυλβανίας», αυτοί είναι χίλιες φορές πιο αιμοδιψείς δράκουλες. Και γιατί αν ο «Δράκουλας της Τρανσυλβανίας» τρέφεται με χρυσό και μαύρο χρυσό, αυτοί τρέφονται με το αίμα του λαού της χώρας που τους γέννησε.

Τα ψέματα όμως έχουν κοντά ποδάρια...

Ο Αναπληρωτής Υπεύθυνος του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Οικονομίας της Νέας Δημοκρατίας,  Χρήστος Σταϊκούρας,  σχετικά με την 3^η Επικαιροποίηση του «Μνημονίου»:

«Η 3^η Επικαιροποίηση του «Μνημονίου» αποτυπώνει τα αδιέξοδα της οικονομικής πολιτικής.

Αναδεικνύει τις Κυβερνητικές αδυναμίες, επιβεβαιώνει τις αποκλίσεις στους στόχους για το 2010, ενσωματώνει νέα μέτρα για το 2011, περικλείει περισσότερα «μη-καθορισμένα» μέτρα για το 2012-2014.

Επιβεβαιώνει τις ανησυχίες και τις ενστάσεις της Νέας Δημοκρατίας.

Καθιστά επιβεβλημένη την αλλαγή της Κυβερνητικής πολιτικής, με έμφαση στην ανάπτυξη.

Συγκεκριμένα:

§  Η εφαρμογή του Προγράμματος Οικονομικής Πολιτικής έχει καταστεί δυσχερέστερη.

§  Εντοπίζονται καθυστερήσεις και διαχειριστικές αδυναμίες στην προετοιμασία και υλοποίηση των διαρθρωτικών αλλαγών.

§  Παρατηρούνται αδυναμίες στην είσπραξη εσόδων και στον έλεγχο των δαπανών.

§  Η υστέρηση εσόδων διαμορφώθηκε στα 4,5 δισ. ευρώ (2% του ΑΕΠ) για το 2010 σε σχέση με τις εκτιμήσεις του «Μνημονίου» (ενσωματώνοντας και τα έσοδα από την περαίωση φορολογικών υποθέσεων ύψους 1 δισ. ευρώ για το 2010). Η υστέρηση εσόδων οδήγησε σε περαιτέρω μείωση των δαπανών κατά 4,9 δισ. ευρώ το 2010 σε σχέση με τις εκτιμήσεις του «Μνημονίου». Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εξαιτίας και της αδυναμίας συγκέντρωσης και αξιολόγησης στοιχείων, δεν μπορεί να αποτιμήσει εάν αυτές οι μειώσεις των δαπανών είναι μόνιμες ή απλή μετάθεση πληρωμών.  

§  Εξακολουθούν να παρατηρούνται προβλήματα με τις ληξιπρόθεσμες οφειλές.

§  Η ύφεση είναι βαθύτερη και διαμορφώθηκε σε υψηλότερα από τα προσδοκώμενα επίπεδα (στο 4,5% για το 2010 έναντι στόχου για 4%).

§  Ο πληθωρισμός διατηρείται σε υψηλά επίπεδα (διαμορφώθηκε στο 4,7% για το 2010 έναντι στόχου για 1,9%), ενώ αναθεωρήθηκε, προς τα επάνω, και για το 2011 (εκτιμάται στο 2,5%).

§  Η ανεργία θα είναι υψηλότερη από τις προβλέψεις (ήδη στο 13,9% το Νοέμβριο του 2010 έναντι στόχου για 12,1% για όλο το προηγούμενο έτος).

§  Ο στόχος για το δημοσιονομικό έλλειμμα του 2010 δεν επιτεύχθηκε. Το έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης εκτιμάται ότι θα είναι 1,5% του ΑΕΠ υψηλότερο από τους στόχους του «Μνημονίου», κυρίως λόγω της υστέρησης των εσόδων. Υπάρχουν μάλιστα ακόμη αμφιβολίες για το αποτέλεσμα του 2010 λόγω της απουσίας στοιχείων για πλήθος δημοσίων οργανισμών, οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης, οργανισμών κοινωνικής ασφάλισης και νοσοκομείων.

§  Εκτιμάται, με βάση τις τρέχουσες τάσεις, δημοσιονομική υστέρηση της τάξεως του ¾% του ΑΕΠ για το 2011 (1,5 δισ. ευρώ) εξαιτίας χαμηλότερων προβλέψεων για τα έσοδα και αναθεωρημένων εκτιμήσεων για την απόδοση κάποιων δημοσιονομικών μέτρων. Η Κυβέρνηση δεσμεύτηκε να παρουσιάσει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες που θα καλύψουν αυτό το κενό μέχρι το τέλος Μαρτίου, ενώ μέχρι τότε θα μειώνει ισόποσα, περαιτέρω, τις δαπάνες – αντίστοιχη στρατηγική που ακολουθήθηκε και το 2010.

§  Απαιτούνται νέα μέτρα ύψους 19,6 δισ. ευρώ (8% του ΑΕΠ) για την περίοδο 2012-2014. Από αυτά, τα 14,5 δισ. ευρώ (6% του ΑΕΠ) είναι «μη-καθορισμένα» μέτρα. Να θυμίσουμε ότι στο Μνημόνιο αυτά ανέρχονταν στα 11 δισ. ευρώ, και πιο πρόσφατα στα 12,8 δισ. ευρώ (περίπου 5% του ΑΕΠ). Συνεπώς υπάρχει περαιτέρω επιβάρυνση ύψους 3,5 δισ. ευρώ (περίπου 1,5% του ΑΕΠ) για την περίοδο 2012-2014, όση ήταν η οριζόντια περικοπή μισθών και συντάξεων για το 2010!!

§  Η Κυβέρνηση προσδοκά να αντλήσει 15 δισ. ευρώ από αποκρατικοποιήσεις και αξιοποίηση της περιουσίας του Δημοσίου την περίοδο 2011-2013. Να θυμίσουμε ότι είναι η ίδια Κυβέρνηση η οποία προσδοκούσε τον περυσινό Ιούνιο να εισπράξει 3 δισ. ευρώ και τον Δεκέμβριο 7 δισ. ευρώ για την ίδια περίοδο 2011-2013. Είναι η ίδια Κυβέρνηση η οποία προσδοκούσε να αντλήσει 2,5 δισ. ευρώ από αποκρατικοποιήσεις μέσα στο 2010, και τελικά δεν πραγματοποίησε καμία!

Έρχεται λοιπόν σήμερα η Κυβέρνηση, και λόγω των αδιεξόδων στην πολιτική της (βαθιά ύφεση, υψηλός πληθωρισμός, διόγκωση της ανεργίας) και στη λειτουργία της (διαχειριστική ανεπάρκεια, προχειρότητα, παλινωδίες, αργά ανακλαστικά, εσωτερικές τριβές) να αναζητήσει «συνενόχους».

Ενώ συνεχίζει να καταφεύγει σε διαδοχικά εκβιαστικά διλήμματα για να επιβάλλει, δήθεν, «μονόδρομους».

Όπως αυτόν της προσφυγής στο ΔΝΤ, που όπως αποδεικνύεται σήμερα ήταν εξαρχής επιλογή της Κυβέρνηση.

Τα ψέματα όμως έχουν κοντά ποδάρια...».

Κρούσματα παραβιάσης της ευρωπαϊκής νομοθεσίας σε κονσερβοποιημένα προϊόντα τόνου στην Ελλάδα

Ενήμερη είναι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σχετικά με τα αποτελέσματα ανάλυσεων που πραγματοποίησε η Greenpeace σε κονσερβοποιημένα προϊόντα τόνου σε 50 μάρκες ευρείας κατανάλωσης από 12 χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, όπου σημειώθηκαν σοβαρές παρατυπίες και παραβιάσεις της ευρωπαϊκής νομοθεσίας. Αυτή την απάντηση έδωσε η Ελληνίδα Επίτροπος, κα Μαρία Δαμανάκη, αρμόδια για θέματα Θαλάσσιας Πολιτικής και Αλιείας σε σχετική ερώτηση των Ευρωβουλευτών της Νέας Δημοκρατίας κκ. Κώστα Πουπάκη και Καθ. Ιωάννη Α. Τσουκαλά.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα των αναλύσεων, εντοπίστηκαν πολλές περιπτώσεις κονσερβοποιημένων προϊόντων τα οποία περιείχαν είδη τόνου διαφορετικά από αυτά που αναγραφόταν στην συσκευασία ή ακόμη και μείγματα διαφορετικών ειδών. Επιπλέον, αρκετές συσκευασίες περιείχαν είδη τόνου που κινδυνεύουν από υπεραλίευση. Οι αναλύσεις πραγματοποιήθηκαν από έγκυρο ισπανικό ερευνητικό κέντρο με τη μέθοδο του DNA.

Στην απάντησή της, η Επίτροπος διευκρίνισε ότι, όταν στη συσκευασία προϊόντος σε κονσέρβα αναφέρεται ότι περιέχει κάποιο είδος τόνου ή παλαμίδας και αυτό δεν ισχύει πλήρως ή εν μέρει, θεωρείται παραβίαση της θεμελιώδους απαίτησης της οδηγίας 2000/13/ΕΚ σχετικά με την επισήμανση, την παρουσίαση και διαφήμιση των τροφίμων. Σύμφωνα με τις διατάξεις της εν λόγω Οδηγίας, η επισήμανση των τροφίμων δεν πρέπει να οδηγεί τον καταναλωτή σε πλάνη, ιδίως ως προς τα χαρακτηριστικά του τροφίμου, τη σύνθεση, την ποσότητα, τη διατηρησιμότητα, την καταγωγή ή την προέλευση και τον τρόπο παρασκευής.

Σύμφωνα με την αρμόδια Επίτροπο, σε περίπτωση που τα κράτη μέλη δεν επιτύχουν συμμόρφωση με την ισχύουσα νομοθεσία της ΕΕ, περί θεσπίσεως κοινοτικού συστήματος ελέγχου της τήρησης των κανόνων της κοινής αλιευτικής πολιτικής, η Επιτροπή προειδοποιεί ότι θα κινήσει διαδικασία επί παραβάσει κατά των κρατών μελών. Τέλος, σε ερώτηση των Ευρωβουλευτών για συγκεκριμένες ενέργειες στις οποίες προτίθεται να προβεί η Επιτροπή, η κα Δαμανάκη υπογράμμισε ότι στο πλαίσιο της επικείμενης μεταρρύθμισης της πολιτικής για την αγορά των προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας, θα υποβληθούν νέες νομοθετικές προτάσεις, μέχρι το καλοκαίρι του 2011, με σκοπό την καλύτερη ενημέρωση των καταναλωτών.

«Η σωστή επισήμανση των προϊόντων και η πλήρης ενημέρωση των ευρωπαίων καταναλωτών αποτελεί καθοριστικό κριτήριο για την επιλογή υγιεινών τροφίμων και την προστασία της υγείας τους. Ο καταναλωτής έχει το δικαίωμα και πρέπει να είναι απόλυτα ενημερωμένος για το προϊόν που πρόκειται να βάλει στο ντουλάπι του σπιτιού του και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες αυτό παρήχθη. Για λόγο αυτό, τα κράτη μέλη πρέπει να ενισχύσουν τους ελεγκτικούς τους μηχανισμούς στην αγορά τροφίμων προκειμένου οι παραγωγοί και οι διανομείς να εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους με αποτελεσματικό τρόπο» υπογράμμισαν οι Έλληνες ευρωβουλευτές.

το ΟΧΙ και το ΝΑΙ…

Μας έθεσαν, προεκλογικά, τα διλήμματα: «Αλλάζουμε ή βουλιάζουμε»! «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα»!
Και οι προεκλογικοί λαοσωτήρες, έγιναν μετεκλογικά, με τις ερπύστριες του ΔΝΤ, εθνοκτόνοι και λαοκτόνοι οδοστρωτήρες. Αφού παραμέρισαν τα διλήμματα και μας μίλησαν για τα τερατώδη χρέη και τα εξωφρενικά ελλείμματα.
Τα χρέη και ελλείμματα, που δεν δημιουργήθηκαν, κατά λάθος. Ούτε, επειδή τα «έφαγε ο λαός μαζί» με την πολιτική και οικονομική ολιγαρχία. Αλλά εσκεμμένα. Για να μας σύρουν, όπως τους μαύρους της Αφρικής, στην ατιμωτική δουλεία και του ΔΝΤ την τοκογλυφία.
Και για να μας σώσουν, τάχα, από τα χρέη και τα ελλείμματα, προχώρησαν στα, από μακρού χρόνου, προμελετημένα τους εγκλήματα:
Έστειλαν χιλιάδες νέους στην ανεργία. Πετσόκοψαν τους μισθούς και τις συντάξεις. Στον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα. Φαλκίδευσαν και υπονόμευσαν τα εργασιακά και τα οποιαδήποτε λαϊκά δικαιώματα.
Και δεν το έκαμαν μόνο για να υπονομεύσουν και ευτελίσουν τη ζωή μας. Αλλά κυρίως και προπάντων, για να εξευτελίσουν και τρομοκρατήσουν την ψυχή μας.
Έτσι ώστε να μας σύρουν ταπεινωμένους και τρομοκρατημένους στην παραδοχή της έσχατης και αίσχιστης προδοσίας και της επονείδιστης, στο ΔΝΤ, δουλείας. Για να ξεχάσουμε, μια και καλή, το σοσιαλισμό και να μας βουλιάξουν στη βαρβαρότητα.
Και από την εκχώρηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, να μας περάσουν στην εκποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της πατρίδας μας και των προνομιακών δημόσιων επιχειρήσεων και εθνικών καταπιστευμάτων…
Και ήδη προωθείται, αλματωδώς, το ξεπούλημα!
Και τίθεται το ερώτημα:
Θα τους ακολουθήσουμε στον κατήφορο της αχαλίνωτης διαφθοράς, για να ριχτούμε στο απύθμενο βάραθρο της εθνικής συμφοράς; Θα τους αφήσουμε να μας ρυμουλκούν στο κατάντημα της ανίατης διαστροφής, για να καταλήξουμε στον Καιάδα της ανεπίστροφης καταστροφής;
Θα τρίζουν τα κόκαλα του Καραϊσκάκη, του Κολοκοτρώνη, του Μακρυγιάννη, του Πατροκοσμά. Και των τόσων άλλων, που θυσιάστηκαν για την ελευθερία της πατρίδας.
Και θα είναι ανείπωτη ντροπή, για τον καθένα μας, αν εγκαταλείψουμε και προδώσουμε την Ελευθερία μας. Και τη στείλουμε-όπως λέει ο εθνικός μας ποιητής- και πάλι «πικραμένη, εντροπαλή» στις ερημιές και τις σπηλιές της ατίμωσης.
Τους ντόπιους και διεθνείς οφείλουμε να εγκαταλείψουμε εφιάλτες, που παίζουν το μπιλιάρδο της προδοσίας, στης πατρίδας και τις δικές μας πλάτες.
Να πούμε το ΟΧΙ στον καθένα ουρανοκατέβατο μεσσία. Που επιβάλλεται, άνωθεν και έξωθεν, με τους καλπονοθευτικούς νόμους, για να παίρνει την εξουσία. Και να εξυπηρετεί τα συμφέροντα της ντόπιας ολιγαρχίας και της διεθνούς τοκογλυφίας.
Και να βροντοφωνάξουμε ΝΑΙ στη λαϊκή κυριαρχία και την άμεση δημοκρατία των ανεξάρτητων πολιτών, των ελεύθερων Ελλήνων.
παπα-Ηλίας
http://papailiawyfantis.wordpress.com
Υ.Γ. Ομιλία στη συγκέντρωση Αγρινίου