"Το Ρεσιτάλ Αναξιοπιστίας του «Μοιραίου» Υπουργού Οικονομικών"‏

 
Ακόμη και οι μεγαλύτεροι υπέρμαχοι της πολιτικής του Μνημονίου παραδέχονται και δημόσια πλέον την επώδυνη αλήθεια: Η συνταγή αυτή απέτυχε παταγωδώς. Η χώρα βαλτώνει στο φαύλο κύκλο της ύφεσης και του χρέους. Το αύριο διαγράφεται ακόμη πιο ζοφερό. Νέα σκληρότερα μέτρα με μορφή καταιγίδας προαναγγέλλονται από το οικονομικό επιτελείο και την …Τρόικα. Ο πρωθυπουργός, των υψηλών διασυνδέσεων, επιστρέφει μετά τις διεθνείς επαφές του, στη χώρα με άδεια χέρια.

Κι όμως, η κατάληξη της πολιτικής τους ήταν προδιαγεγραμμένη. Η κριτική που έγινε στην κυβέρνηση, έγκαιρα και υπεύθυνα, από τη Νέα Δημοκρατία, τόνιζε ότι το Μνημόνιο ούτε μονόδρομος ήταν και ούτε οδηγούσε σε έξοδο από την κρίση.

Αρνούνταν να ακούσουν. Οχυρωμένοι στην αλαζονεία της εξουσίας που έχει χάσει την επαφή με την πραγματικότητα και την κοινωνία επέμεναν στις λανθασμένες επιλογές τους.

Σήμερα η κριτική που ακούγεται στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος χρησιμοποιεί τα ίδια επιχειρήματα: «Ανησυχούμε, ο λογαριασμός δεν βγαίνει», «δεν έχουμε σχέδιο, δεν βλέπουμε αποτελέσματα», «δεν υπάρχουν μονόδρομοι», «υπάρχει έλλειψη συντονισμού», είναι λίγα απ’ όσα ακούστηκαν στη συνεδρίαση της ΚΤΕ Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ.

Όλους αυτούς τους μήνες στο μόνο τομέα που διέπρεψε η κυβέρνηση ήταν στη συστηματική παραπλάνηση των πολιτών. Με κορυφαίο σε αυτόν το ρόλο το «μοιραίο» για τη χώρα υπουργό των οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου, που χωρίς αιδώ και αναστολές αλλοιώνει εξοργιστικά την αλήθεια. Η μικρή παράθεση δηλώσεών του δεν χρειάζεται καν σχολιασμό:

·         Στις 24 Ιουνίου 2010, «είναι η στιγμή που είμαστε πιο αισιόδοξοι. Περάσαμε τα πιο δύσκολα…» (Γενική συνέλευση της ΕΕΤ)

·         Στις 05 Αυγούστου 2010: « πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν υπάρχει νέο μνημόνιο. Δεν υπάρχουν νέα μέτρα.» (Συνέντευξη Τύπου για τα αποτελέσματα των συναντήσεων με κλιμάκιο της Ε.Ε., της ΕΚΤ και του ΔΝΤ)

·         Στις 31 Οκτωβρίου 2010: «όσο προχωράμε επιτυγχάνοντας τα ορόσημα του προγράμματος, τόσο θα επιχειρούμε να επιστρέφουμε μέρος του μερίσματος της επιτυχίας […] Οι χαμηλοσυνταξιούχοι και οι άνεργοι αποτελούν άμεση προτεραιότητα για την ενίσχυση των εισοδημάτων τους.» (Κ. Ελευθεροτυπία)

·         Στις 9 Νοεμβρίου 2010: «πιστεύουμε ότι δεν είναι δυνατόν να συνεχίσουμε να μειώνουμε μισθούς και συντάξεις ή να αυξάνουμε τη φορολογία, καθώς η οικονομία βρίσκεται σε μια κατάσταση που τυχόν νέα αύξηση των φόρων θα είχε αποτελέσματα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα» ( CNN )

·         Στις 12 Νοεμβρίου 2010: «δεν έχουμε πέσει καθόλου έξω. Εμείς πιστεύουμε ότι τα μέτρα που έχουμε δεσμευθεί και στο προσχέδιο του προϋπολογισμού και στο μνημόνιο τα 9,1 δις είναι μέτρα που είναι αρκετά.» (Mega)

·         Στις 23 Νοεμβρίου 2011: «παραμένει στόχος η έξοδος στις αγορές το 2011 και εμείς κάνουμε τη δουλειά μας.»

·         Και τελικά, στις 24 Φεβρουαρίου 2011, και ενώ παρουσιάζει το Μνημόνιο Νο 4 (!) παραδέχεται ότι απέτυχε λέγοντας «είμαστε στο μέσον της ύφεσης.» (Συνέντευξη Τύπου)

Μετά απ’ όλα αυτά, το να υπενθυμίσουμε στον κ. Παπακωνσταντίνου τη δήλωσή του, από τις 11 Μαΐου 2010, ότι «αν χρειαστεί να πάρουμε νέα μέτρα σημαίνει ότι εγώ έχω αποτύχει, γιατί δεν έχω καταφέρει να συγκρατήσω τις δαπάνες, να αυξήσω τα έσοδα και να δρομολογήσω μια σειρά από διαρθρωτικές αλλαγές» (ΣΚΑΪ), και την υποχρέωσή του απέναντι στην ελληνική κοινωνία να πράξει αυτό για το οποίο δεσμεύεται, είναι αμφίβολο ότι θα βρει ανταπόκριση.

Οι πολίτες, όμως, έχουν βγάλει ήδη τα συμπεράσματά τους τόσο για τον ίδιο, όσο και την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Οι κάλπες ξεκλειδώνουν… από Αριστερά!

ΓΡΑΦΕΙ Ο NΙΚΟΛΑΟΣ-ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΖΩΝΤΑΝΟΣ

Μετά το Βερολίνο και το Ελσίνκι, ο Γιώργος Παπανδρέου ανέβηκε σήμερα το πρωί στο βήμα της Βουλής, για να απαντήσει σε επίκαιρες ερωτήσεις της Αντιπολίτευσης, αλλά, κυρίως, για να προχωρήσει σε «καταγραφή ζημιών» του τελευταίου «γκρίζου» για την Κυβέρνησή του δεκαημέρου.

Ο Πρωθυπουργός διαισθάνεται ότι το κλίμα στην κοινωνία έχει μετατοπιστεί ένα επίπεδο πιο κοντά στην πολιτική αποδοκιμασία της Κυβέρνησής του. Και, θυμούμενος το παράδειγμα της ταχείας κατάρρευσης του Κώστα Καραμανλή, που οδήγησε στην εκλογική συντριβή της Νέας Δημοκρατίας τον Οκτώβριο του 2009, δείχνει να έχει επιλέξει το… πεδίο στο οποίο θα δώσει τη μάχη του.

Και αυτό δεν είναι άλλο από τον πολιτικό χώρο που εκτείνεται από τις παρυφές της σκληρής βάσης του ΠΑΣΟΚ, μέχρι τους «πράσινους» ψηφοφόρους οι οποίοι δείχνουν την τάση να μετακινηθούν στο ΚΚΕ. Με ενδιάμεσο σταθμό εκείνους που «φλερτάρουν» με τον ΣΥΡΙΖΑ και τη Δημοκρατική Αριστερά.

Στο Μέγαρο Μαξίμου θεωρούν ότι οι πραγματικά επώδυνες για το ΠΑΣΟΚ απώλειες θα είναι εκείνες που θα καταγραφούν προς τον όμορο χώρο της Κεντροαριστεράς. Και ταυτόχρονα, πρόκειται για ψηφοφόρους οι οποίοι ψήφισαν το 2009 το ΠΑΣΟΚ, δυσκολεύονται να επιλέξουν τη Νέα Δημοκρατία, και ρέπουν προς τα κόμματα της Αριστεράς, προκειμένου να τιμωρήσουν το κυβερνών κόμμα.

Γι’ αυτό και ο Γιώργος Παπανδρέου επέλεξε σήμερα να βάλει απέναντί του τον Αλέξη Τσίπρα. Και να του προσάψει συμπεριφορές «κουτσομπολιού», κοιτάζοντας προς τα μέσα και προς τα πίσω. Ήθελε δηλαδή να δείξει στους «ταλαντευόμενους» ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ, ότι το Κίνημα το οποίο ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου, παραμένει «μονόδρομος» για το πλειοψηφικό ρεύμα της ελληνικής κοινωνίας, όπως καταγράφεται από το 1981 και μετά ο χώρος της Κεντροαριστεράς.

Η συγκεκριμένη τακτική του Γιώργου Παπανδρέου, δεν είναι φυσικά… αθώα. Όσο πιο γρήγορα «μαζευτούν» οι διαρροές του ΠΑΣΟΚ προς τα αριστερά του, τόσο πιο εύκολο θα είναι για τον Πρωθυπουργό να προχωρήσει σε πρόωρες εκλογές. Προσδοκώντας φυσικά να τις κερδίσει.