ΓΕΡΜΑΝΟΦΩΝΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΙ: ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΡΕΟΣ ΔΕΝ ΑΠΟΠΛΗΡΩΝΕΤΑΙ!
Όπως ήταν λοιπόν αναμενόμενο, ενόψει της Συνόδου Κορυφής, έχει ανάψει ο δημόσιος διάλογος, εντός των κυρίαρχων κύκλων, γύρω από τις προοπτικές εξυπηρέτησης του ελληνικού χρέους αλλά και της ίδιας Κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου!
Οι Financial Times, στο τελευταίο κυριακάτικο φύλλο τους (27.02), αφιερώνουν δύο δημοσιεύματα για την Ελλάδα, ένα στη μόνιμη στήλη LEX και ένα στο editorial! Οι εκτιμήσεις των FT, έχουν ιδιαίτερη σημασία, καθώς αποτελούν μια εφημερίδα διεθνούς κύρους, που εκφράζει με τον πλέον, αυθεντικό ίσως, τρόπο, τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου.
Εξυπακούεται πως, οι Financial Times, δεν αντιτίθενται από θέση αρχής στα μέτρα του Μνημονίου. Ίσα – ίσα τα επικροτούν και τα θεωρούν απαραίτητα! Την στιγμή αυτή όμως, όσα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, κατέχουν ελληνικά ομόλογα, έχουν ήδη προβεί σε μεγάλες απομειώσεις στην αξία τους, ακριβώς επειδή γνωρίζουν πως το ελληνικό χρέος είναι μη-εξυπηρετήσιμο. Πολλά από αυτά τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, θα δεχτούν την αναδιάρθρωση ως ένα «θετικό» γεγονός, που θα τονώσει τη διαφάνεια των ισολογισμών τους!
Επιπλέον οι Financial Times, γνωρίζουν πολύ καλά πως μια αναδιάρθρωση σαν αυτή που επαγγέλλονται, όχι απλά δεν θα θίξει περαιτέρω τα συμφέροντα των πιστωτών, αλλά επιπλέον θα συνοδεύεται από ένα νέο πολυετές πακέτο μνημονιακών μέτρων, ως αντιστάθμισμα!
Το δεύτερο δημοσίευμα, εστιάζει στην κοινωνική οργή που επικρατεί μεταξύ των εργαζομένων και όχι μόνο, κάνοντας μάλιστα ιδιαίτερη αναφορά στα όσα διαδραματίστηκαν στην τελευταία Γενική Απεργία της 23ης Φεβρουαρίου. Σύμφωνα με τους FT, η υψηλή ανεργία και ειδικότερα οι δυσοίωνες προοπτικές των νέων, μπορούν να «επιδεινώσουν την κατάσταση» (σσ να προκαλέσουν εξέγερση;). Σαν λύση για την Κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου, οι FT, βλέπουν τις πρόωρες εκλογές, τις οποίες σύμφωνα με τον συντάκτη, αξίζει να κερδίσει ο Γ. Παπανδρέου!
Η προοπτική αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους απασχολεί όμως σε πολύ μεγάλο βαθμό και τους γερμανόφωνους οικονομολόγους. Στο γερμανόφωνο χώρο επικρατούν δύο προσεγγίσεις, όπως παρουσιάστηκαν στο Βήμα της Κυριακής (27.02).
Η πρώτη εκφράζεται κυρίως από συντηρητικούς γερμανούς (και όχι μόνο) οικονομολόγους, που έχουν βαρύνοντα ρόλο στο Συμβούλιο Ευρωπαίων Εμπειρογνωμόνων (EAAG). Οι εν λόγω οικονομολόγοι, συμμετέχουν κυρίως στο Ινστιτούτο Οικονομικής Έρευνας (IFO) του Μονάχου καθώς και στο Ερευνητικό Ίδρυμα Οικονομικής Συγκυρίας (KOF) της Ζυρίχης της Ελβετίας. Σύμφωνα με αυτούς τους οικονομολόγους, το χρέος της Ελλάδας μπορεί να εξυπηρετηθεί με δύο τρόπους: Είτε με την έξοδο από την Ευρωζώνη είτε με το βάθεμα των μέτρων του Μνημονίου.
Η δεύτερη προσέγγιση, συσπειρώνει οικονομολόγους που ευνοϊκά διακείμενοι προς τη σοσιαλδημοκρατία. Κάποιοι εξ αυτών, προτείνουν μια ήπια αναδιάρθρωση, της τάξης του 20% - 30% ξορκίζοντας την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, καθώς θεωρούν πως πάνω από όλα πρέπει να προστατευτεί η υπόσταση της Ευρωζώνης. Με αυτή την έννοια, κινούνται πιο κοντά στις απόψεις που εκφράζουν και οι FT... Άλλοι, βέβαια εξ αυτών, ξορκίζουν ακόμα και την αναδιάρθρωση, λέγοντας πως θα αύξανε την αβεβαιότητα στις αγορές, βγαίνοντας έτσι πιο "δεξιά" ακόμα και από τους FT...
Ο Μάρτιος είναι ένας ιδιαίτερα κρίσιμος μήνας για την Ευρωζώνη, καθώς στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, στα τέλη του μήνα, αναμένεται να ληφθούν τελικές αποφάσεις, γύρω από τη διαχείριση της κρίσης χρέους. Για αυτό το λόγο άλλωστε ο Γ. Παπανδρέου, ταξίδεψε στο Βερολίνο ενώ θα μεταβεί και στο Παρίσι, προκειμένου να ικετέψει, τόσο για την επιμήκυνση και τη μείωση του επιτοκίου των τροϊκανών δανείων των € 110 δις, όσο και για τη δυνατότητα αναδιάρθρωσης των κρατικών χρεών (πχ επαναγορά ομολόγων από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και το Μόνιμο Μηχανισμό από το 2013).
Όπως ήταν λοιπόν αναμενόμενο, ενόψει της Συνόδου Κορυφής, έχει ανάψει ο δημόσιος διάλογος, εντός των κυρίαρχων κύκλων, γύρω από τις προοπτικές εξυπηρέτησης του ελληνικού χρέους αλλά και της ίδιας Κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου!
Οι Financial Times, στο τελευταίο κυριακάτικο φύλλο τους (27.02), αφιερώνουν δύο δημοσιεύματα για την Ελλάδα, ένα στη μόνιμη στήλη LEX και ένα στο editorial! Οι εκτιμήσεις των FT, έχουν ιδιαίτερη σημασία, καθώς αποτελούν μια εφημερίδα διεθνούς κύρους, που εκφράζει με τον πλέον, αυθεντικό ίσως, τρόπο, τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου.
Το πρώτο δημοσίευμα, χαρακτηρίζει τα συνεχή και συνεχώς επικαιροποιούμενα Μνημόνια, ως το «μαρτύριο του Σίσυφου», επισημαίνοντας το προφανές. Το χαρακτηριστικό αδιέξοδο του μνημονιακού προγράμματος, να προσφέρει αυτό που υποσχέθηκε στους διεθνείς κύκλους του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου: την μείωση του ελλείμματος και του χρέους, σε συνδυασμό με τη δημιουργία μιας νέας, απορρυθμισμένης αγοράς, χωρίς εργασιακά – κοινωνικά δικαιώματα και με υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης.
Εξυπακούεται πως, οι Financial Times, δεν αντιτίθενται από θέση αρχής στα μέτρα του Μνημονίου. Ίσα – ίσα τα επικροτούν και τα θεωρούν απαραίτητα! Την στιγμή αυτή όμως, όσα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, κατέχουν ελληνικά ομόλογα, έχουν ήδη προβεί σε μεγάλες απομειώσεις στην αξία τους, ακριβώς επειδή γνωρίζουν πως το ελληνικό χρέος είναι μη-εξυπηρετήσιμο. Πολλά από αυτά τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, θα δεχτούν την αναδιάρθρωση ως ένα «θετικό» γεγονός, που θα τονώσει τη διαφάνεια των ισολογισμών τους!
Επιπλέον οι Financial Times, γνωρίζουν πολύ καλά πως μια αναδιάρθρωση σαν αυτή που επαγγέλλονται, όχι απλά δεν θα θίξει περαιτέρω τα συμφέροντα των πιστωτών, αλλά επιπλέον θα συνοδεύεται από ένα νέο πολυετές πακέτο μνημονιακών μέτρων, ως αντιστάθμισμα!
Το δεύτερο δημοσίευμα, εστιάζει στην κοινωνική οργή που επικρατεί μεταξύ των εργαζομένων και όχι μόνο, κάνοντας μάλιστα ιδιαίτερη αναφορά στα όσα διαδραματίστηκαν στην τελευταία Γενική Απεργία της 23ης Φεβρουαρίου. Σύμφωνα με τους FT, η υψηλή ανεργία και ειδικότερα οι δυσοίωνες προοπτικές των νέων, μπορούν να «επιδεινώσουν την κατάσταση» (σσ να προκαλέσουν εξέγερση;). Σαν λύση για την Κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου, οι FT, βλέπουν τις πρόωρες εκλογές, τις οποίες σύμφωνα με τον συντάκτη, αξίζει να κερδίσει ο Γ. Παπανδρέου!
Η προοπτική αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους απασχολεί όμως σε πολύ μεγάλο βαθμό και τους γερμανόφωνους οικονομολόγους. Στο γερμανόφωνο χώρο επικρατούν δύο προσεγγίσεις, όπως παρουσιάστηκαν στο Βήμα της Κυριακής (27.02).
Η πρώτη εκφράζεται κυρίως από συντηρητικούς γερμανούς (και όχι μόνο) οικονομολόγους, που έχουν βαρύνοντα ρόλο στο Συμβούλιο Ευρωπαίων Εμπειρογνωμόνων (EAAG). Οι εν λόγω οικονομολόγοι, συμμετέχουν κυρίως στο Ινστιτούτο Οικονομικής Έρευνας (IFO) του Μονάχου καθώς και στο Ερευνητικό Ίδρυμα Οικονομικής Συγκυρίας (KOF) της Ζυρίχης της Ελβετίας. Σύμφωνα με αυτούς τους οικονομολόγους, το χρέος της Ελλάδας μπορεί να εξυπηρετηθεί με δύο τρόπους: Είτε με την έξοδο από την Ευρωζώνη είτε με το βάθεμα των μέτρων του Μνημονίου.
Η δεύτερη προσέγγιση, συσπειρώνει οικονομολόγους που ευνοϊκά διακείμενοι προς τη σοσιαλδημοκρατία. Κάποιοι εξ αυτών, προτείνουν μια ήπια αναδιάρθρωση, της τάξης του 20% - 30% ξορκίζοντας την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, καθώς θεωρούν πως πάνω από όλα πρέπει να προστατευτεί η υπόσταση της Ευρωζώνης. Με αυτή την έννοια, κινούνται πιο κοντά στις απόψεις που εκφράζουν και οι FT... Άλλοι, βέβαια εξ αυτών, ξορκίζουν ακόμα και την αναδιάρθρωση, λέγοντας πως θα αύξανε την αβεβαιότητα στις αγορές, βγαίνοντας έτσι πιο "δεξιά" ακόμα και από τους FT...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου