Ραγκούσης… über alles

Φωτιά έχουν πάρει τα... πορτοκα­λί υπουργικά τηλέφωνα. Με τις ώρες υπουργοί και υφυπουργοί (δουλειά δεν είχε ο διάολος, που λένε) συζητούν τον ανασχηματισμό που ετοιμάζει ο πρωθυπουργός και τις αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας της κυβέρνησης και, κυρίως, ρίχνουν δηλητηριώδη βέλη σε αυτούς που «σπρώχνουν» σενάρια στα ΜΜΕ για να εξυ­πηρετήσουν τις προσωπικές τους επιδιώξεις. Αγαπημένο τους θέμα είναι κυρίως το ποιος θα έχει τον ρόλο του συντονιστή και κατ’ επέ­κταση του... υπερυπουργού, που τις τελευταίες μέρες πλασάρεται συστηματικά μέσω συγκροτημάτων
ΜΜΕ, με διαρροές από κυβερνητικούς κύκλους, ρεπορτάζ και παραπολιτικά.
Εκείνο που έχει ενοχλήσει πολλά κυβερνητι­κά στελέχη είναι η αίσθη­ση ότι κάτι έχει αλλάξει τελευταία στην πολιτική λειτουργία ορισμένων υπουργών, που έχουν αρχίσει έναν αγώνα δρόμου προκειμένου να ελέγξουν το σύνολο της κυβερνητικής εξουσί­ας, προωθώντας μάλιστα οργανωτικά σχήματα τα οποία ούτε δημοκρατική νομιμοποίηση έχουν ούτε παλαιότερα – σε προηγούμενες κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ – έχουν λειτουργήσει.
Στόχος τους είναι ένα σχήμα που δεν θα εξυπηρετεί πρωτίστως την καλύτερη κυβερ­νητική λειτουργία, αλλά το προσωπικό τους συμφέρον: να ελέγξουν στον μέγιστο βαθμό τους υπόλοιπους υπουργούς, υποκαθιστώ­ντας επί της ουσίας όχι τόσο τον πρωθυπουρ­γό, που ούτως ή άλλως θα έχει τον τελευταίο λόγο, αλλά κυρίως τον αντιπρόεδρο Θόδωρο Πάγκαλο, ένα ιστορικό στέλεχος, που μέχρι σήμερα έχει ανταποκριθεί στον ρόλο του συντονιστή δίνοντας λύσεις, αλλά και πολιτικές μάχες, όπου χρειάστηκε, με την αντιπολίτευση.
Αμφιβόλου νομιμότητας
Ήδη, οι περισσότεροι υπουργοί φωτογρα­φίζουν όλο και περισσότερο τον υπουργό Εσωτερικών Γιάννη Ραγκούση, ότι κινείται παρασκηνιακά ώστε να επιβληθεί για λογαρια­σμό – και εν αγνοία; – του πρωθυπουργού ως «αντ’ αυτού», προωθώντας σενάρια που θα ενι­σχύσουν τον ρόλο και την εξουσία του, δημι­ουργώντας όμως περισσότερα προβλήματα απ’ αυτά που υποτίθεται ότι θα λύσουν.
Λειτουργώντας επιπλέον με την κάλυψη και τις πλάτες βαρόνων των ΜΜΕ, τις τελευταίες μέρες, αλλά και στηριζόμενος σε προτάσεις των ξένων συμβούλων του Παπανδρέου, οι οποίοι βρίσκονται εκτός ελληνικής πραγματι­κότητας, προωθεί μέσω τρίτων ένα σχήμα πρω­τόγνωρης μεταφοράς εξουσιών στο Μέγαρο Μαξίμου, πρωτοφανούς συγκεντρωτισμού και αμφιβόλου νομιμότητας, αμφισβητώντας στην πράξη ακόμη και τη λαϊκή νομιμοποίηση των κυβερνητικών στελεχών.
Είναι βέβαιο ότι ένα τέτοιο σχήμα, τουλάχι­στον όπως φαίνεται από τις διαρροές σε εφη­μερίδες συγκροτημάτων που τον στηρίζουν με νύχια και με δόντια ως... «αντ’ αυτού», όπως ειρωνικά τον αποκαλούν πλέον πολλοί υπουργοί, θα προκαλέσει μεγάλες ενδοκυβερ­νητικές αντιπαραθέσεις, αφού στην πράξη θα οδηγήσει:
◆ Στη δημιουργία ενός υπερυπουργείου Προεδρίας τύπου... Μένιου Κουτσόγιωργα, όταν ο Ανδρέας του είχε παραχωρήσει εξουσίες πέραν του δέοντος και σε λίγους μήνες τον είχε στείλει σπίτι του λόγω των προβλημάτων που δημιουργήθηκαν.
◆ Στην έμπρακτη κατάργηση του Θόδωρου Πάγκαλου, που κατά κοινή ομολογία έχει αντα­ποκριθεί με μεγάλη επάρκεια στον ρόλο του χωρίς να προκαλέσει αντιπαραθέσεις με τους υπουργούς, ακόμη και όταν ήταν επικριτικός.
◆ Στη δημιουργία μιας μίνι κυβερνητι­κής επιτροπής στο Μαξίμου, η οποία δεν θα αποτελείται από τους βασικούς υπουργούς, αλλά από τον Ραγκούση και όσους υπουργούς - συνεργάτες του θα λειτουργούν στο Μαξίμου.
◆ Στη δημιουργία κλίματος αντιπαρά­θεσης με τους παλαιότερους υπουργούς, οι οποίοι στην πράξη θα καταργούνται από τον υπερυπουργό, για την άσκηση των εξουσιών τις οποίες κατ’ ουσίαν θα σφετεριστεί.

Συγκάλυψη ανεπάρκειας
Ορισμένα κυβερνητικά στελέχη επισημαί­νουν ότι δεν είναι τυχαία η χρονική στιγμή που εκδηλώνεται η επιδίωξη του υπουργού Εσωτερικών, αφού αφ’ ενός ο πρωθυπουργός, λόγω των ανειλημμένων διεθνών υποχρεώσε-ών του, θα χρειαστεί συχνά να απουσιάζει στο εξωτερικό, οπότε ουσιαστικά η χώρα θα κυβερ­νάται από τον πανίσχυρο υπουργό Προεδρίας ή όπως αλλιώς θα ονομαστεί.
Αφ’ ετέρου, πλησιάζει η ώρα της κρίσε­ως... και του ίδιου, αφού από 1η Ιανουαρίου θα εφαρμοστεί ο «Καλλικράτης», οπότε, σύμφωνα και με την έντονη κριτική που του ασκούν κυρίως δήμαρχοι, η κατάσταση στην Περιφερειακή και Τοπική Αυτοδιοίκηση θα γίνει χαοτική και θα αποκαλυφθεί πόσο ανέτοιμο ήταν το υπουργείο για να υλοποιήσει μια τόσο μεγάλη μεταρρύθμιση.
Από την άλλη πλευρά, λένε οι επικριτές του στο ΠΑΣΟΚ και την κυβέρνηση, στον χώρο της δημόσιας διοίκησης δεν υπάρχει καμία απο­λύτως - ουσιαστική ή μη - αλλαγή. Αντιθέτως, με τις αποχωρήσεις των εκτάκτων και τη συνταξιοδότηση πολλών μονίμων υπαλλήλων, η κατάσταση είναι τραγική. Μάλιστα, υπουργοί επισημαίνουν όλο και πιο συχνά ότι, επειδή ο Ραγκούσης δεν υλοποιεί τις αλλαγές στη Δημόσια Διοίκηση, έχουν και αυτοί δεμένα τα χέρια τους ως προς τον ρυθμό υλοποίη­σης του κυβερνητικού έργου.
Επίσης, πολλοί τον κατη­γορούν ότι οι αλλαγές που έχει κάνει μέχρι σήμερα είναι πυροτεχνήματα άνευ πολιτικής βαρύ­τητας, ενώ για τον «Καλλι κράτη» το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν να περιορίσει τις αντιδράσεις για το χωροταξικό των νέων δήμων, κρατώντας το μέχρι τελευταία στιγμή μυστικό ακόμη και από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, ενώ είναι το σημαντικότερο κριτήριο για να μπορέσουν να περπατήσουν αυτές οι αλλαγές.
Είναι ένα ζήτημα το οποίο ο υπουργός Εσωτερικών ξεπέρασε με αλαζονεία, παρότι από μόνο του μπορεί να υπονομεύσει τη μεγά­λη αυτή αλλαγή.

Μεγάλες φιλοδοξίες
Οι κατηγορίες όμως δεν σταματούν εδώ: του καταλογίζουν ότι διάλεξε τη χρονική συγκυ­ρία για να κάνει το άλμα, εκμεταλλευόμενος τόσο την επιθυμία του πρωθυπουργού να προχωρήσει σε αλλαγές στο Μαξίμου όσο και τον τρόπο λειτουργίας του πρωθυπουργικού γραφείου. Ταυτόχρονα, επισημαίνουν ότι ο Παπανδρέου έχει αντιληφθεί τι ακριβώς συμ­βαίνει και γι’ αυτό στο υπουργικό συμβούλιο ζήτησε να πάψουν οι «δημόσιες και ιδιωτικές συζητήσεις» περί ανασχηματισμού, η οποία από πολλούς υπουργούς ερμηνεύθηκε ως δυσφορία για τον Ραγκούση - σ’ αυτόν άλλωστε αποδίδονται, όπως είπαμε, οι σχετικές διαρροές.
Τέλος, να σημειώσουμε ότι πολλά κομματικά και κυβερνητικά στελέχη τού αποδίδουν «αριστοτεχνικά συγκα­λυμμένη αλαζονεία» και «μεγάλες φιλο­δοξίες». Όλα αυτά, επισημαίνουν, είναι απο­τέλεσμα της ξαφνικής προβολής του, όταν ο Παπανδρέου τον έφερε από την Πάρο, και της ανάδειξής του πρακτικά σε No 2 του ΠΑΣΟΚ, κάτι που έχασε -μαζί με την καθημερινή επαφή με τον πρωθυπουργό - όταν πήγε στο υπουργείο Εσωτερικών.
Πριν γίνει υπουργός - ως γραμματέας και εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ - καλλιέρ­γησε τις σχέσεις του με βαρόνους των Μ Μ Ε, οι οποίοι του παρέχουν απίστευ­τη ασυλία από τα έντυπα και τις τηλεοράσεις τους. Η ειρωνεία μάλιστα είναι ότι προσπαθεί να εκφράσει μια... τάση μέσα στο ΠΑΣΟΚ που πρεσβεύει την... υπακοή στον Παπανδρέου, αλλά και στο Μνημόνιο και την τρόικα, παρότι απέφυγε συστηματικά να βγει στα τηλεπαρά-θυρα προς υπεράσπιση αυτής της λογικής.
Είναι χαρακτηριστικό λένε επίσης, ότι απο­φεύγει να τοποθετηθεί ακόμη και σε ιδιωτικές συζητήσεις, ειδικά με στελέχη ή βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, σε σοβαρά πολιτικά ζητήματα, ώστε να μην εκτίθεται. Αποφεύγει να απαντήσει στις περισσότερες περιπτώσεις στους συνομιλητές του, χρησιμοποιώντας τη φράση «εσύ τι γνώμη έχεις;» και καταφέρνοντας έτσι να αποφεύγει την κριτική...
Τώρα, γνωρίζοντας καλά τον Παπανδρέου, ετοιμάζεται να πατήσει στην επιθυμία του για τον καλύτερο συντονισμό μεταξύ των υπουρ­γείων και την αποτελεσματικότερη λειτουργία του Μαξίμου. Όλα τα είχαμε, ο... Ραγκούσης ως «αντ’ αυτού» μας έλειπε!
πηγη