Κούφια λόγια αμηχανίας στο ΠΑΣΟΚ

Ανθολογία από τα αδιέξοδα, κούφια επιχειρήματα του ΠΑΣΟΚ, στην προσπάθειά του να υπερασπίσει τις βάρβαρες επιλογές του στο Ασφαλιστικό – Συνταξιοδοτικό – Εργασιακό. Παρηγορικά αλλά αδύναμα, ευάλωτα και επιφανειακά. Αλλωστε από προχθές στον Πόρο λύνουν τα προβλήματα της παγκόσμιας οικονομίας.
* «Τα μέτρα αυτά είναι εκτός της ιδεολογίας μας. Είναι όμως αναγκαία για την έξοδο από την κρίση, τη σωτηρία της Πατρίδας». Εχει δίκιο η κυβέρνηση. Μήπως όμως η ιδεολογία του ΠΑΣΟΚ, η ταυτότητά του η ίδια δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες των καιρών; Μήπως έχει στερέψει να βρει άλλη λύση από εκείνη της Τρόικας και του νεοφιλελεύθερου Μνημονίου; Εάν όχι, τότε πρέπει να το αποδείξει,
να είχε έλθει σε σύγκρουση με τα μέτρα. Εάν ναι, τότε η ιδεολογία του ΠΑΣΟΚ δεν ανταποκρίνεται στα προβλήματα και τις ανάγκες των καιρών.
* «Ο κόσμος έχει δίκιο να διαμαρτύρεται», κατά τη ρήση του πρωθυπουργού. Εάν έχει δίκιο, γιατί δεν τον ακούν; Εάν αυτό λέγεται προσχηματικά, μάλλον αποτελεί κοροϊδία. Πάντως κι εδώ δεν μπορεί να υπάρχει διγλωσσία. Γιατί αυτό οδηγεί τελικά στους διχασμούς των υπουργών.
* «Τα μέτρα είναι σκληρά, είναι άδικα αλλά αναγκαία»!
Πώς είναι αναγκαία όταν δεν αποδίδουν ούτε σε έσοδα, ούτε σε λαϊκή εμπιστοσύνη, ούτε στο πεδίο της ανάπτυξης; Ακόμα και ως αναγκαία θεωρούνται ως προσωρινά και μακάρι να μην αποδειχθούν μονόπλευρα ή λαθεμένα. Η αποθέωση της αντιφατικής «εξίσωσης».
* «Θα εφαρμόσουμε στο ακέραιο τις προεκλογικές μας εξαγγελίες» (αλλεπάλληλες δηλώσεις του πρωθυπουργού στο BBC, στη Βουλή). Ανέξοδη γενικολογία, σε μια εποχή που εφαρμόζονται από τα ίδια πρόσωπα τα ακριβώς αντίθετα μετεκλογικά. Εννοούν προφανώς την επόμενη προεκλογική περίοδο.
* «Από την κρίση θα βγούμε πιο ενισχυμένοι» (!). Καμιά χώρα καμιά ιστορική περίοδος δεν το πέτυχε αυτό σε κάθε περίοδο πτώσης, συρρίκνωσης, παρακμής. Υποχρεωτικά τα στάδια στην ιστορία των αιώνων: Ανάκαμψη, σταθεροποίηση, αναβάθμιση γενικώς. Ολα τα άλλα είναι κούφια λόγια.
* «Οπωσδήποτε βλέπω φως στο τούνελ το τέλος της τετραετίας» (δήλωση του πρωθυπουργού). Τι είδους φως; Χωρίς συγκεκριμένες δεσμεύσεις, π.χ. μετά τα τρία χρόνια θα επανέλθουν οι συντάξεις και οι μισθοί στα ίδια, παλαιά επίπεδα; Δεν υπάρχει τέτοια δέσμευση. Ούτε για τον 13ο και 14ο μισθό, ούτε για επαναφορά του 25–30% που θα έχει αφαιρεθεί έως τότε.
Ανέξοδες κουβέντες, για τα προσχήματα.
Το Μνημόνιο που υπέγραψαν προβλέπει τριετή λιτότητα τουλάχιστον και το «Συνταξιοδοτικό» περικοπές σε συντάξεις – επιδόματα έως το 2060.
πηγη