“Το ΠΑΣΟΚ πλέον τοποθετείται στο στρατόπεδο των νεοφιλελεύθερων κομμάτων διαπιστώνει ο Αλέξης Μητρόπουλος και εξηγεί γιατί ο ίδιος ακολουθεί “ξεχωριστή κριτική πορεία από το 1984” και δεν έχει αναλάβει κανένα δημόσιο αξίωμα. Ο Αλ. Μητρόπουλος αντιλαμβάνεται τη συνεργασία με τον χώρο της ριζοσπαστικής αριστεράς ως “συνάντηση βάσης”, ως λαϊκό αίτημα συνεργασίας της αριστεράς για την ανατροπή του Μνημονίου και των μακροπρόθεσμων ασφαλιστικών και εργασιακών απορρυθμίσεων που επιφέρει.
* Στην επιστολή σας προς το Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ αναφέρετε ότι το ΠΑΣΟΚ έχει μετατοπισθεί στον χώρο των νεοφιλελεύθερων κομμάτων. Τι εννοείτε ακριβώς;
Εννοώ ότι η κυβερνητική του πολιτική τής ύστερης περιόδου το έχει τοποθετήσει στο στρατόπεδο των νεοφιλελεύθερων κομμάτων. Και στην εκσυγχρονιστική του περίοδο υπήρξαν αρκετές σοσιαλφιλελεύθερες παρεκβάσεις. Τώρα όμως το Μνημόνιο ανατοποθετεί οριστικά τα όρια της πολιτικής, ιδεολογικής και συλλογικής ανθρωπογεωγραφίας: Ή καταγγέλλει το Μνημόνιο και τα συναρτώμενα κείμενα, αναιρεί τις ασφαλιστικές και εργασιακές απορρυθμίσεις και απαιτεί μια νέα διαπραγμάτευση στην Ε.Ε., αφού, πλην του σκέλους του δανεισμού, περιέχει πολλές άλλες μακροπρόθεσμες νεοφιλελεύθερες πολιτικές και δεσμεύσεις ή αλλάζει το Καταστατικό του και τις προγραμματικές του θέσεις. Διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη και ΔΝΤ είναι έννοιες ασύμβατες.
* Υπήρξατε “σάρκα από τη σάρκα” του ΠΑΣΟΚ. Έτσι άλλωστε σας αισθάνονται και στο κόμμα, αφού μάλιστα στο Συνέδριο σας εξέλεξαν στις πρώτες θέσεις του Εθνικού Συμβουλίου. Η ξεχωριστή υποψηφιότητά σας στην Περιφέρεια Αττικής είναι ένα βήμα εξόδου από το ΠΑΣΟΚ ή μπορεί να κατανοηθεί, μετεκλογικά, ως ένα “εσωκομματικό συμβάν”;
Είμαι πάντα έξω από τις νεοφιλελεύθερες και νεοσυντηρητικές πολιτικές. Ήδη από το 1ο Συνέδριο το 1984, όταν είχα εκλεγεί στις πρώτες σειρές της Κ.Ε. του ΠΑΣΟΚ, είχα κάνει αντι-εισήγηση και αμέσως μετά είχα διαφωνήσει με τον Ανδρέα Παπανδρέου για την αναστροφή της πολιτικής του στα οικονομικά, εργασιακά και συνδικαλιστικά ζητήματα. Είχα κατακρίνει την ακύρωση του προγράμματος κοινωνικοποιήσεων και τη δικαστική παρέμβαση στη συγκρότηση της Διοίκησης της ΓΣΕΕ. Έκτοτε ακολούθησα ανεξάρτητη, σοσιαλιστική, κριτική πορεία.
Στο βιβλίο μου «Η Κρίση της Πολιτικής στην Ελλάδα (1985-1989)» (Εκδόσεις Αφοί Τολίδη, Αθήνα 1989), καθώς και στην αρθρογραφία μου, κυρίως στις εφημερίδες «Τα Νέα» και «Πρώτη», είχα αναπτύξει τους αντικειμενικούς, οικονομικούς, κοινωνικούς και πολιτικούς λόγους, για τους οποίους το ΠΑΣΟΚ δεν θα ήταν ένα περιστασιακό σχήμα, αλλά ένας πολύ ανθεκτικός πυλώνας τού πολιτικού μας συστήματος. Η «εγκαταβίωση» στο ΠΑΣΟΚ πολλών σοσιαλιστών και αγωνιστών τής μεταπολεμικής αριστεράς δεν είναι απλώς ζήτημα υποκειμενικής επιλογής, αλλά βαθύτερης και αντικειμενικότερης ανάλυσης. Γι’ αυτό και η θέαση των πραγμάτων από την αριστερά έπρεπε να έχει ιστορικότητα και κάθε παρέμβασή της, ενόψει μάλιστα της κατάρρευσης τότε του υπαρκτού σοσιαλισμού, όφειλε να συνοδεύεται από μακροπρόθεσμες στοχεύσεις προετοιμασίας και αντίστασης στην επερχόμενη νεοφιλελεύθερη καταιγίδα του μονοπολικού κόσμου.
Ως εκ τούτου, και η σημερινή μου σύγκρουση με το ΠΑΣΟΚ είναι σύγκρουση αρχών. Είναι ιδεολογική διαφορά. Μήπως είδατε να αναλαμβάνω, κατά την τελευταία 25ετία, κάποια κυβερνητική θέση στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, τις υπηρεσιακές κυβερνήσεις ή σε άλλα ετερόκλητα σχήματα;
Στρατηγικό εγχείρημα η συνάντηση με τη ριζοσπαστική αριστερά
* Πότε σκοπεύετε να ανακοινώσετε την υποψηφιότητά σας; Θα παραιτηθείτε από το Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ;
Τη Δευτέρα στις 19.00 μ.μ., στο ξενοδοχείο «Τιτάνια”, θα τελειώσουν οι διεργασίες στον χώρο των σοσιαλιστικών μορφωμάτων που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ. Εκεί θα ανακοινωθεί η ίδρυση της Ανεξάρτητης Κίνησης για την Αττική (ΑΚΑ) που θα διεκδικήσει την Περιφέρεια στις εκλογές της 7ης Νοεμβρίου. Με τιμά η ομόφωνη στήριξη της ηγεσίας του Συνασπισμού ύστερα από πρόταση του προέδρου κ. Αλέξη Τσίπρα και συμφωνώ απολύτως με το στρατηγικό εγχείρημα συνάντησης των Ανεξάρτητων Σοσιαλιστικών Δυνάμεων με τις δυνάμεις της Ριζοσπαστικής Αριστεράς και της Οικολογίας. Τα υπόλοιπα είναι ζητήματα τυπικά και άνευ σημασίας. Πάντως είναι βέβαιο ότι κατ’ αρχήν ήμουν απρόθυμος γιατί συνέγραφα πυρετωδώς τα ζητήματα του νέου Ασφαλιστικού (και όχι μόνον) και ως εκ τούτου δεν είχα στον προγραμματισμό μου την ενεργό ανάμιξη στις εκλογές του Νοεμβρίου. Είναι όμως, εν τέλει, μία όμορφη και ρεαλιστική πρόκληση που πρέπει να την στηρίξουμε όλοι οι κάτοικοι της Αττικής.
* Μπορεί να υπάρξει κι άλλο ψηφοδέλτιο από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ, με επικεφαλής τον Γιάννη Δημαρά. Υπάρχουν περιθώρια συνεργασίας σας μαζί του;
Όταν οι «ΠΑΣΟΚογενείς» φορείς έλαβαν την πρωτοβουλία, συζήτησαν και με άλλα εκλεκτά πρόσωπα του χώρου τους (όπως και με τον κ. Δημαρά) και -όπως ανακοίνωσαν- κατέληξαν ομόφωνα στο πρόσωπό μου ως επικεφαλής. Ευχαριστώ για την τιμή της επιλογής, αλλά συζητώ και κάθε άλλη υποψηφιότητα, εάν η τελική συνέλευση της Δευτέρας αποφασίσει διαφορετικά. Εύχομαι και ελπίζω όλες οι σοσιαλιστικές δυνάμεις να παρουσιαστούν σε ενιαίο σχήμα. Προ μηνών, άλλωστε, σε σχετική συζήτηση με πολλούς «ΠΑΣΟΚογενείς», αλλά και τον κ. Τσίπρα, είχα αντιπροτείνει και άλλα αξιόλογα πρόσωπα, ενταγμένα ή ανένταχτα σε κομματικά σχήματα.
* Ο Συνασπισμός έχει ως κεντρική επιδίωξή του στις εκλογές τη συνάντησή του με δυνάμεις του σοσιαλιστικού χώρου που εναντιώνονται στο Μνημόνιο. Εσείς είστε τυπικός εκπρόσωπος αυτής της τάσης. Πόσο βαθιά και οργανωμένα όμως οι ιδέες αυτές επικοινωνούν μέσα στον κόσμο που εμπιστεύτηκε το ΠΑΣΟΚ; Μήπως είναι μια συνάντηση κορυφής;
Είναι συνάντηση βάσης. Σ' αυτή την πολιτική πλατφόρμα συναντάται ο απλός πολίτης που εμπιστεύτηκε την κυβέρνηση και αγωνιά για το μέλλον της κοινωνίας και της πατρίδας. Βλέπει το αδιέξοδο του προγράμματος του μεταβλητού Μνημονίου και συμπορεύεται μ’ αυτούς που στάθηκαν κατά τα τελευταία χρόνια στο πλευρό του, αναζητώντας εναλλακτική λύση. Σ’ αυτούς στηριζόμαστε. Αν δεν υπήρχε η κίνηση και η πίεση από τη βάση, το εγχείρημα θα ήταν άνευ περιεχομένου.
* Στην Περιφέρεια Αττικής κατεβαίνουν και άλλοι υποψήφιοι από τον χώρο της αριστεράς και της οικολογίας. Γιατί κάποιος να ψηφίσει εσάς και όχι τον Διάκο, τον Αλαβάνο ή τον Ψαριανό;
Είναι όλοι τους αξιόλογοι και ικανοί μαχητές των ιδεών τους. Αυτές οι εκλογές όμως θα κριθούν στο κοινωνικό μέτωπο. Η μάχη του Νοεμβρίου θα έχει έντονα τα χαρακτηριστικά των καθημερινών προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο λαός. Τα γνωρίζουμε και τα πολεμάμε από χρόνια. Ο καθένας έχει χώρο ύπαρξης, σύμφωνα με τις ροές τής πολιτικής του καταγωγής, της διαχρονικής δραστηριότητάς του, της ακτινοβολίας των ιδεών και της προσωπικότητάς του.
* Στις δημοσκοπήσεις καταγράφει υψηλά ποσοστά η υποψηφιότητά σας χωρίς να έχει επισήμως κατατεθεί. Πού αποδίδετε το φαινόμενο αυτό;
Δεν ζήτησα από κανέναν να μετρήσει την επιρροή μου. Δεν αναμείχθηκα ποτέ στη διαχείριση των κοινών. Υπηρετώ με συνέπεια -ελπίζω και με σεμνότητα- τις απόψεις μου, κοντά στις αγωνίες των απλών πολιτών. Λέγω πάντα αυτό που θεωρώ ως αλήθεια, πάνω στο αντικείμενο μελέτης και έρευνάς μου, χωρίς καμιά σκοπιμότητα, χωρίς καμιά ιδιοτέλεια, ακόμη και αν αυτή μου «στοιχίζει» καθ’ οιονδήποτε τρόπο. Λαμβάνω θέση σε ό,τι ερωτώμαι και απαντώ με παρρησία, όταν έχω σχηματίσει άποψη.
Οι στόχοι για την Αττική
* Όπως κι εσείς δέχεστε, η μάχη της Περιφέρειας είναι πολιτική μάχη, έχει όμως και πλευρές αυτοδιοίκησης. Ποιους στόχους θα αναδείξετε για την Περιφέρεια Αττικής;
Οι κεντρικοί στόχοι είναι:
- η προστασία και η ενίσχυση του κοινωνικού κράτους,
- η αποκατάσταση του αττικού περιβάλλοντος,
- η προστασία των δημοσίων αγαθών και των κοινοχρήστων χώρων από την προϊούσα ιδιωτικοποίηση και την πιθανή απαλλοτρίωση από τους δανειστές,
- η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας,
- η αντιμετώπιση της ανεργίας, της ετεροαπασχόλησης και της μετανάστευσης των νέων μας, με την αυτόνομη ανάπτυξη των συγκριτικών μας πλεονεκτημάτων,
- η εξυπηρέτηση των καθημερινών αναγκών των πολιτών και η αναβάθμιση των αντίστοιχων υπηρεσιών,
- η ενίσχυση της περηφάνιας και της αξιοπρέπειας του λαού μας, με την αξιοποίηση της γεωστρατηγικής μας θέσης και του εθνικού μας πλούτου˙
Βασικός μας στόχος είναι να μην εξελιχθεί ο «Καλλικράτης», όπως προδιαγράφεται, σε όργανο επιτήρησης των δημοσιονομικών προσαρμογών και ακρωτηριασμών του Μνημονίου και του σχεδιαζόμενου από την Ευρωπαϊκή Τεχνοδομή αυστηρότερου Συμφώνου Σταθερότητας, που αποβλέπουν στην αποδυνάμωση όλων των Κοινωνικών Δομών και κρίσιμων Υπηρεσιών και Νομικών Προσώπων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και στην απαγόρευση κάθε μορφής Κοινωνικής Οικονομίας.
Κάποιοι με γνωρίζουν από την τηλεόραση, άλλοι με γνωρίζουν από τους αγώνες.
* Μερικοί σας θεωρούν ευεργετημένο από την “τηλεοπτική δημοκρατία”. Είναι έτσι;
Τότε που εκλεγόμουν εκτός λίστας και με πόλεμο της κομματικής γραφειοκρατίας στις πρώτες θέσεις της Κ.Ε. του ΠΑΣΟΚ (1984), δεν υπήρχε «τηλεοπτική δημοκρατία», αλλά οι οργανώσεις βάσης, όπου διεξάγονταν πολιτικές και ιδεολογικές συζητήσεις για προγράμματα και πρόσωπα.
Η εμφάνιση στην τηλεόραση, όμως, δεν αρκεί για να σε αποδεχθεί ο κόσμος. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών έχω κάνει εκατοντάδες, ίσως δε και χιλιάδες, ομιλίες σε όλες τις μεγάλες πόλεις της πατρίδας μας και σε πολλές συνδικαλιστικές, αυτοδιοικητικές και πολιτιστικές συλλογικότητες. Κατά τους τελευταίους δε τέσσερις μήνες που άνοιξε πάλι το πολύπαθο Ασφαλιστικό, έχω κάνει περί τις εξήντα ομιλίες στην Αθήνα και την επαρχία ως προσκεκλημένος πολλών φορέων, έχω δώσει πολλαπλάσιες συνεντεύξεις και απαντήσεις σε μυριάδες ερωτήσεων. Η οθόνη, άλλωστε, ή σε υψώνει ή σε καταρρίπτει, ανάλογα με τα χαρακτηριστικά που διακρίνει ο λαός ότι διαθέτεις. Η απήχηση, η συμπάθεια ή αντιπάθεια, για το ύφος, την αισθητική και λοιπές ιδιαιτερότητες των τηλεπαρουσιαστών-δημοσιογράφων έχουν διακυβευόμενη επιρροή επί της εικόνας του συνεντευξιαζόμενου. Αν οι πολίτες βλέπουν σεμνότητα, ειλικρίνεια και πραγματικό ενδιαφέρον για τα προβλήματά τους, κυρίως, όμως, αν βλέπουν σταθερότητα στις απόψεις σου, που δεν αλλάζουν ανάλογα με το ποιος είναι στην κυβέρνηση, τότε σε συμπαθούν. Ωστόσο, ο κόσμος της Αττικής και όλης της πατρίδας μας αποσαφηνίζει, προϊόντος του χρόνου, τα κριτήριά του και διαθέτει υψηλό επίπεδο αξιολόγησης.
* Τι απαντάτε στην κριτική που σας ασκούν για υπερεπαγγελματισμό;
Άσκησα δικηγορία για 15 περίπου χρόνια και έβγαλα πολλούς επιτυχημένους επαγγελματίες δικηγόρους και επιστήμονες. Από το 2002 έπαψα παντελώς να παρίσταμαι στα δικαστήρια. Ασχολούμαι κυρίως με τη συγγραφή βιβλίων, δοκιμίων, άρθρων και συνεντεύξεων, κάνω εκατοντάδες διαλέξεις κάθε χρόνο σε διάφορες πόλεις της πατρίδας μας που αφορούν στο κοινωνικό ζήτημα και τα υποσυστήματα του κοινωνικού κράτους και επομένως, ακόμη και αν είχα πρόθεση, δεν θα μπορούσα να ασκήσω επάγγελμα. Ο περισσότερος χρόνος μου δαπανάται στην ενημέρωση των πολιτών και στην έρευνα των ελληνικών και ευρωπαϊκών δεδομένων. Αλλά και τότε που ασκούσα μάχιμη δικηγορία, συνδύαζα την κοινωνική προσφορά με τον βιοπορισμό. Επομένως, δεν υπάρχει καν στοιχειώδης επαγγελματισμός.
* Σε διάφορα blogs έχει ανασυρθεί παλαιά οικονομική διαμάχη που είχατε με δικηγόρο και κρίθηκε στα δικαστήρια. Τι απαντάτε, σε μια περίοδο που η προσωπική στάση είναι εξόχως πολιτική;
Πρόκειται περί μιας παλιάς (1999) αστικής υπόθεσης με δύο συναδέλφους δικηγόρους και παλιούς μου φίλους, όταν δικηγορούσα. Στη μακρά δικαστική διαδικασία, άλλοτε οι αγωγές των συναδέλφων απορρίπτονταν, άλλοτε γίνονταν δεκτές. Ό,τι εν τέλει επιδίκασαν τα δικαστήρια έχει καταβληθεί. Είναι ψεύδος και αθλιότητα ότι υπάρχουν καταδικαστικές αποφάσεις. Η μόνη εμπλοκή μου με διωκτικές αρχές ήταν κατά τη διάρκεια της χούντας, όταν φυλακίστηκα και βασανίστηκα ως μαθητής του Γυμνασίου Πύργου και ως φοιτητής της Νομικής Σχολής Αθηνών. Αλλά ως προς το βασικό μέρος της υποθέσεως, αυτό κρίνεται τελικά ενώπιον του Αρείου Πάγου στις 9.11.2010, όπου υπάρχει υπέρ μου θετική εισήγηση του κ. εισηγητή-αρεοπαγίτη, που ζητά την αναίρεση της απόφασης βάσει της οποίας κατέβαλα την υποτιθέμενη οφειλή. Ως προς το άλλο μέρος, εκκρεμεί ενώπιον του Δικαστηρίου του Στρασβούργου.
Η ίδια αυτή υπόθεση επανέρχεται με παραπλανητικά σχόλια στην επικαιρότητα, όταν υπάρχουν εκλογές (το 2004, το 2007, το 2009) και οι «άσπονδοι» φίλοι και σύντροφοί μου νιώθουν τον κίνδυνο πως θα καταλάβω μιαν εκλόγιμη θέση. Αναμένω τις προσεχείς ημέρες την ανακίνηση του θέματος από φίλια προς την κυβέρνηση έντυπα και ΜΜΕ. Παρόμοιες όμως αθλιότητες δεν ταιριάζουν με το ύφος και τις αρχές της αριστεράς. Έχω απαντήσει και μέσω του Διαδικτύου και ο φάκελος με τα έγγραφα, πρόσωπα και μαρτυρίες είναι στη διάθεση οιουδήποτε θελήσει να την ερευνήσει σε βάθος.
Ποιος είναι ο Αλέξης Μητρόπουλος
Ο εργατολόγος Αλέξης Μητρόπουλος αντιδικτατορικός αγωνιστής και ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ γεννήθηκε στον Πύργο της Ηλείας και από μαθητής γυμνασίου διώχθηκε για τις δημοκρατικές του ιδέες. Ως φοιτητής της Νομικής Σχολής Αθηνών, στη διάρκεια της δικτατορίας, φυλακίστηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα και βασανίστηκε από τα Σώματα Ασφαλείας του δικτατορικού καθεστώτος. Σήμερα διδάσκει Εργατικό και Συνδικαλιστικό Δίκαιο στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών και είναι συγγραφέας 13 βιβλίων για εργασιακά, συνδικαλιστικά και πολιτικά θέματα
Την περίοδο 1981-1985, ύστερα από πρόταση του Ανδρέα Παπανδρέου, ασχολήθηκε με το νομοθετικό έργο της πρώτης κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, στους τομείς της εργατικής και κοινωνικής πολιτικής, με την ιδιότητα του ειδικού συμβούλου στο υπουργείο Εργασίας. Στα δύο Συνέδρια του ΠΑΣΟΚ που συμμετείχε, τον Μάιο του 1984 και τον Μάρτιο του 2008, εξελέγη μεταξύ των πρώτων στην Κεντρική Επιτροπή και το Εθνικό Συμβούλιο, αντίστοιχα.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου