Κι άλλη «έξυπνη» πρόταση: Ας πουλήσουν οι ελληνικές τράπεζες τις θυγατρικές τους!

Πάρα τις συνεχείς διαψεύσεις από την πλευρά της κυβέρνησης, το σενάριο αναδιάρθρωσης των ελληνικών ομολόγων, συνεχίζει να «παίζει» στα γραφεία των διεθνών οίκων.

Χθες, η Moody’s δήλωσε πως η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους είναι πολύ απίθανη βραχυπρόθεσμα, αλλά όχι και αδιανόητη μακροπρόθεσμα, ενώ η UniCredit πήγε το θέμα ένα βήμα παραπέρα, αναλύοντας μάλιστα το πώς ακριβώς θα γίνει και ποιες τράπεζες θα υποφέρουν περισσότερο. Όπως σημειώνει συμφέρει την Ελλάδα να γίνει η Ουρουγουάη του 2003. Και όσο για τις ελληνικές τράπεζες, για να γλυτώσουν τις ζημιές της αναδιάρθρωσης, ας πουλήσουν τις δραστηριότητές τους στην Νοτιοανατολική Ευρώπη…

Το κακό και το… χειρότερο σενάριο
Ύστερα από ένα μικρό ταξίδι στις αναδιαρθρώσεις του παρελθόντος λοιπόν, ο ιταλικός οίκος καταλήγει στον δρόμο που θα πάρει η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Όπως σημειώνει η αναδιάρθρωση τη Αργεντινής το 2005 οδήγησε σε haircut 71-75%. Αυτή του Εκουαδόρ του 2000 είχε ως αντίκτυπο την μείωση της αξίας των ομολόγων κατά 27%. Στην περίπτωση της Ρωσίας το 2000 επίσης, η μείωση άγγιξε το 42%, στη Μολδαβία το 2002 το haircut ήταν της τάξης του 10%, στην Ουκρανία το 2000 δεν υπήρξε καμία συνέπεια στην αξία των ομολόγων, ενώ στην Ουρουγουάη το 2003 όπου η διάρκεια των ομολόγων παρατάθηκε για 5 χρόνια, η αξία τους μειώθηκε κατά 20%.
Η αναδιάρθρωση που θα δρομολογηθεί στην Ελλάδα θα είναι ανάλογη με αυτήν τη Ουρουγουάης, με αύξηση της διάρκειας των ομολόγων κατά 5 έτη, εκτιμά η Unicredit, και αυτό θα αφήσει μόνο την Εθνική Τράπεζα και την Τράπεζα Πειραιώς σε αδύναμη κεφαλαιακή θέση. Τα writedowns των τραπεζών σε αυτήν την περίπτωση, θα αγγίξουν το 8-12%.
Σε περίπτωση όμως που μαζί με την επέκταση της διάρκειας των ομολόγων γίνει και μείωση του κουπονιού κατά 50% ( έτσι ώστε η ελληνική κυβέρνηση να μπορέσει παράλληλα να μειώσει και το έλλειμμα του προϋπολογισμού της ), τότε οι συνέπειες στις ελληνικές τράπεζες θα είναι πολύ σοβαρές.
Τα writedowns θα κυμανθούν μεταξύ του 21% και του 25%, ενώ το haircut τοποθετείται στο 23%. Οι δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας θα μειωθούν μεταξύ του 2,2% ( Πειραιώς) και του 6,7% (Alpha). Για να επιστρέψουν ο κεφαλαιακοί δείκτες στο 8% , χωρίς τη βοήθεια των αγορών, τότε θα πρέπει να υπάρξουν πολύ μεγάλα κρατικά μερίδια, της τάξης του 21% (Alpha) με 62% ( Πειραιώς).
«Πουλήστε θυγατρικές»
Ωστόσο, όπως τονίζει η Unicredit, σε περίπτωση που το haircut στα ελληνικά ομόλογα είναι μεγάλο, τότε οι ελληνικές τράπεζες θα πρέπει να πουλήσουν τις θυγατρικές τους στην Νοτιοανατολική Ευρώπη, όμως το πολύ μεγάλο χάσμα χρηματοδότησης που έχουν ( 3-5 δισ. ευρά), δεν τις κάνει και τόσο ελκυστικές.
Μόνο η Εθνική Τράπεζα έχει μία πολύ ελκυστική επιλογή: «Να πουλήσει την Finansbank», προτείνει η UniCredit ( μετά και το άρθρο της International Herald Tribune που πρότεινε να παραχωρήσει η Ελλάδα κυριαρχικά δικαιώματα συγκεκριμένων περιοχών της επικράτειάς της με τη μορφή δανεισμού).
Όπως υπολογίζει ο οίκος, εάν η Εθνική προχωρήσει στην πώληση της Τουρκικής τράπεζας, τότε το κεφαλαιακό της κέρδος θα αγγίξει τα 4,2 δισ. ευρώ, κι έτσι θα μπορέσει η τράπεζα να καλύψει ένα haircut έως και 27% στα ελληνικά ομόλογα.
Καν’ το όπως η Ουρουγουάη
Όπως σημειώνει ο ιταλικός οίκος, αυτό που κέρδισε η Ουρουγουάη ήταν το ότι δεν αποκλείστηκε από τις αγορές κεφαλαίων.. Συγκεκριμένα, προχώρησε σε αναδιάρθρωση του χρέους της στις 29 Μαΐου του 2003, και λίγους μήνες μετά επέστρεψε στις αγορές για κεφάλαια.
Το όλο θέμα έγινε για να αποφύγει την χρεοκοπία, όπως η Αργεντινή η οποία προχώρησε σε αναδιάρθρωση αφού πρώτα κύρηξε default. Αυτό βοήθησε την Ουρουγουάη να έχει μία πιο οργανωμένη διαδικασία αναδιάρθρωσης και μάλιστα δόθηκαν και αρκετά ελκυστικές ρήτρες, έτσι ώστε να ενθαρρυνθεί η ανταλλαγή των ομολόγων μικρής διάρκειας με νέα, μεγαλύτερης διάρκειας ομόλογα. Για παράδειγμα, οι Αρχές της Ουρουγουάης δεσμεύθηκαν να ολοκληρώσουν την ανταλλαγή εάν η συμμετοχή ήταν υψηλότερη του 90%. Επίσης, έδωσαν «έξυπνες» υποσχέσεις που έπεισαν τους επενδυτές να ανταλλάξουν το παλιό με νέο χρέος, όπως για παράδειγμα, το χρέος που δεν θα ανταλλασσόταν, δεν θα μπορούσε να γίνει αποδεκτό ως collateral για ρευστότητα από την κεντρική τράπεζα. Έτσι κατέληξε να υπάρχει συμμετοχή της τάξης του 93% και haircut της τάξης του 20%.
Η απάντηση της αγοράς ομολόγων ήταν πως τα spreads της Ουρουγουάης μειώθηκαν κατακόρυφα, στα επίπεδα της Βραζιλίας, παρά την πολύ χαμηλότερη πιστωτική αξιολόγηση Ουρουγουάης. Επίσης δόθηκε στην χώρα χώρος και χρόνος να βελτιώσει την οικονομίας της και έβγαλε για τα καλά το μέγα θέμα του χρέους από το τραπέζι.
Κ.Ε.
πηγη