Το χρέος εκτινασσεται σε ύψη πάνω από το 150% του ΑΕΠ- και μιλάμε για το ΑΕΠ σε περσινα νούμερα τα οποία δεν υπάρχουν πια.
Το ΑΕΠ μειώνεται τραγικά και μαζί οι εισπράξεις για το Δημόσιο.
Η ανεργία έχει ήδη αγγίξει ποσοστά απίστευτα που τρελαίνουν και τον πιο άσχετο.
Τα στοιχεια της Τράπεζας της Ελλάδος δείχνουν καθαρά ότι η μείωση των μισθων αντι για μείωση των τιμών συνδυάστηκε ευκολα με μεγάλη άνοδο του πληθωρισμού!
Οπότε για ποια επίτευξη στόχων μιλάνε;
Οσο για τις εξαγωγές θα είχαν ενδιαφέρον αν η Ελλάδα ήταν Γερμανία όπου η οικονομία ειναι εξαγωγική. Στην Ελλάδα οι εξαγωγές συνεισφέρουν στο ΑΕΠ ένα 6-8% και όλοι ξέρουν οτι η οικονομία στηρίζεται ΣΤΗΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΓΟΡΑ κι εκει έπρεπε να δοθεί η μαχη. Αλλιως απλα χαίρονται οι λίγοι εξαγωγεις και οι άλλοι -λαός, εργαζόμενοι και μικροεπιχειρηματίες-, πνίγονται στη βαθια θάλασσα της ύφεσης όπου τους σπρωχνει η μνημονιακή λογική.
Η Ελλάδα βουλιάζει σε ένα σπιραλ θανάτου όπως έγραψε το Σπήγγελ μήνες πριν, και κανένα στοιχείο δεν δείχνει οτι το μνημόνιο οδηγεί σε οτιδήποτε θετικό.
Άλλωστε η πολιτική δημοσιονομικής εξυγίανσης σε καιρό κρίσης , ειναι μια πολιτική που οδήγησε σε συμφορά στην κριση του '30. Τωρα γιατι επιλέγεται και πάλι; Για να "σώσει" ή για να εξοντώσει;
Οι φωνες που μέχρι τωρα υποστηριζαν το μνημόνιο και τωρα αμφιβάλλουν γίνονται όλο και περισσότερες και μιλάμε για συντηρητικούς οικονομολόγους, ειδικούς των αγορών, τον διεθνη οιονομικό τύπο κλπ.
Κι εδω μας μιλούν για τουνελ με αχνό φως πίσω και αχνό φως μπροστά και γενικολογίες για "πολλά που πρέπει να γίνουν..." και για "πραγματα που πρέπει να αλλάξουν..." λες και είμαστε σε προεκλογική περίοδο.
Και την ίδια στιγμη μες στο σκοτάδι πίσω από την πλάτη μας, αλλάζουν όσα έπρεπε να μείνουν άθικτα όπως ειναι τα αυτονόητα κοινωνικά δικαιώματα, ενω οι φταίχτες της κρίσης -που δεν είναι άλλοι από την καρδια του συστήματος που βρίσκεται σε αρρυθμικό σόκ και τις τράπεζες- όχι μόνο μενουν άθικτοι αλλά ενισχύονται με νεα πακέτα πολλών δις!
Κι αυτό το ονομάζουν σωτηρία και ρωτάνε ποια ειναι η εναλλακτική λύση;
Ας βρουνε την εναλλακτικη λύση σε εκείνους που δημιούργησαν το πρόβλημα και όχι στους πολίτες που ανυποψίαστοι πίστευαν όλα όσα τους έλεγαν.
Η κριση ειναι δική τους, ειναι του καπιταλισμού και όχι της Ελλάδας. Αυτη ειναι η μόνη αλήθεια.
Κι η Ελλάδα η δική μας, ο λαός δηλαδή, δεν πρόκειται να δεχτει να την πληρώσει.
Δεν πρόκειται να δεχτει να φορεσει μόνη της τη θηλεια στο λαιμό.
Απλά δεν γίνεται...
Το ΑΕΠ μειώνεται τραγικά και μαζί οι εισπράξεις για το Δημόσιο.
Η ανεργία έχει ήδη αγγίξει ποσοστά απίστευτα που τρελαίνουν και τον πιο άσχετο.
Τα στοιχεια της Τράπεζας της Ελλάδος δείχνουν καθαρά ότι η μείωση των μισθων αντι για μείωση των τιμών συνδυάστηκε ευκολα με μεγάλη άνοδο του πληθωρισμού!
Οπότε για ποια επίτευξη στόχων μιλάνε;
Οσο για τις εξαγωγές θα είχαν ενδιαφέρον αν η Ελλάδα ήταν Γερμανία όπου η οικονομία ειναι εξαγωγική. Στην Ελλάδα οι εξαγωγές συνεισφέρουν στο ΑΕΠ ένα 6-8% και όλοι ξέρουν οτι η οικονομία στηρίζεται ΣΤΗΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΓΟΡΑ κι εκει έπρεπε να δοθεί η μαχη. Αλλιως απλα χαίρονται οι λίγοι εξαγωγεις και οι άλλοι -λαός, εργαζόμενοι και μικροεπιχειρηματίες-, πνίγονται στη βαθια θάλασσα της ύφεσης όπου τους σπρωχνει η μνημονιακή λογική.
Η Ελλάδα βουλιάζει σε ένα σπιραλ θανάτου όπως έγραψε το Σπήγγελ μήνες πριν, και κανένα στοιχείο δεν δείχνει οτι το μνημόνιο οδηγεί σε οτιδήποτε θετικό.
Άλλωστε η πολιτική δημοσιονομικής εξυγίανσης σε καιρό κρίσης , ειναι μια πολιτική που οδήγησε σε συμφορά στην κριση του '30. Τωρα γιατι επιλέγεται και πάλι; Για να "σώσει" ή για να εξοντώσει;
Οι φωνες που μέχρι τωρα υποστηριζαν το μνημόνιο και τωρα αμφιβάλλουν γίνονται όλο και περισσότερες και μιλάμε για συντηρητικούς οικονομολόγους, ειδικούς των αγορών, τον διεθνη οιονομικό τύπο κλπ.
Κι εδω μας μιλούν για τουνελ με αχνό φως πίσω και αχνό φως μπροστά και γενικολογίες για "πολλά που πρέπει να γίνουν..." και για "πραγματα που πρέπει να αλλάξουν..." λες και είμαστε σε προεκλογική περίοδο.
Και την ίδια στιγμη μες στο σκοτάδι πίσω από την πλάτη μας, αλλάζουν όσα έπρεπε να μείνουν άθικτα όπως ειναι τα αυτονόητα κοινωνικά δικαιώματα, ενω οι φταίχτες της κρίσης -που δεν είναι άλλοι από την καρδια του συστήματος που βρίσκεται σε αρρυθμικό σόκ και τις τράπεζες- όχι μόνο μενουν άθικτοι αλλά ενισχύονται με νεα πακέτα πολλών δις!
Κι αυτό το ονομάζουν σωτηρία και ρωτάνε ποια ειναι η εναλλακτική λύση;
Ας βρουνε την εναλλακτικη λύση σε εκείνους που δημιούργησαν το πρόβλημα και όχι στους πολίτες που ανυποψίαστοι πίστευαν όλα όσα τους έλεγαν.
Η κριση ειναι δική τους, ειναι του καπιταλισμού και όχι της Ελλάδας. Αυτη ειναι η μόνη αλήθεια.
Κι η Ελλάδα η δική μας, ο λαός δηλαδή, δεν πρόκειται να δεχτει να την πληρώσει.
Δεν πρόκειται να δεχτει να φορεσει μόνη της τη θηλεια στο λαιμό.
Απλά δεν γίνεται...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου