Η ανατροπή του πολιτικού σκηνικού είναι θέμα χρόνου

 

Από την εθνική κατάθλιψη στην ανάκαμψη!

του Κώστα Ροδινού

Φαίνεται ότι αρχίζουν να το συνειδητοποιούν ότι ο κ. Παπανδρέου δεν μπορεί άλλο. Καταρρέει. Από τη μια, η διαρκώς διογκούμενη λαϊκή δυσαρέσκεια, από την άλλη η παταγώδης αποτυχία του μνημονίου, έχουν σχεδόν παραλύσει την λειτουργία της  κυβέρνησης. Ο συντονισμός έχει καταντήσει ανέκδοτο.  Οι γκάφες είναι καθημερινές. Οι υπουργοί δηλώνουν «κουρασμένοι»!  Τα αδιέξοδα συσσωρεύονται. Ήδη φτάσαμε στο 4^ο Μνημόνιο! Και το μέλλον άδηλο!

Ακόμα και οι σχολιαστές του MEGA, οι φανατικότεροι υπερασπιστές  του Μνημονίου, εσχάτως  ομολογούν το αδιέξοδο.

Ακόμα και ο κ. Ψυχάρης, χθές στο  κύριο άρθρο του στο «ΒΗΜΑ», ανέφερε  τις εκλογές ως πιθανή διέξοδο.

Ακόμα και ο κ. Χατζηνικολάου  λέει ότι «το ΠΑΣΟΚ δεν είναι εδώ!» και γράφει για «εθνική κατάθλιψη»!

Έτσι, άρχισαν οι ….εβδομαδιαίες δημοσκοπήσεις.

Το σενάριο της  ακυβερνησίας

Όταν μια κυβέρνηση βρίσκεται σε φάση προϊούσας φθοράς, τίποτα δεν  τη διασώζει. Ούτε οι δημοσκοπήσεις, ούτε τα διλήμματα, ούτε οι πρόσκαιρες συμμαχίες, ούτε οι εγχώριοι και εξω-χώριοι πάτρονες.

Όμως, το ΠΑΣΟΚ δεν παραδίδεται εύκολα.  Έτσι, αυτοί που έφεραν τον κ. Παπανδρέου στην εξουσία,  σε πρώτη φάση,  θα επιχειρήσουν να τον διασώσουν! Το σκηνικό δεν ανετράπη ακόμα πλήρως, αλλά οδεύει προς τα εκεί.  Η ανατροπή θα επέλθει νομοτελειακά. Είναι θέμα χρόνου.

Προωθούν, λοιπόν, σενάρια επερχόμενης ακυβερνησίας σε περίπτωση πρόωρων εκλογών. Για να τρομοκρατήσουν τους πολίτες. Εκτιμούν ότι  έτσι «αγοράζουν» πολιτικό χρόνο. Το επιχείρημα είναι απλό: «η ακυβερνησία θα επιδεινώσει την  οικονομία και θα υποφέρουμε όλοι περισσότερο. Η  κυβέρνηση έχει μεν ένα επώδυνο σχέδιο, αλλά με τη στήριξη της Ευρώπης, θα τα καταφέρουμε».

Διαπράττουν, ένα βασικό λάθος. Και  θα την πάθουν! Γιατί;  Η κυβέρνηση  έχει απωλέσει τα κοινωνικά της ερείσματα. Το πολιτικό της κεφάλαιο  εξανεμίσθηκε. Επιπλέον, αδυνατεί  να εμπνεύσει τους πολίτες για την ορθότητα της πολιτικής της.  Στηρίζεται σε μια διαρκώς φθίνουσα μειοψηφία. Το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας είναι η παραμονή της κυβέρνησης του κ. Παπανδρέου στη εξουσία!

Το δίλημμα για τον  κ. Παπανδρέου  είναι να επιχειρήσει μια  ηρωική έξοδο, φορτώνοντας  τα προβλήματα στους επομένους ή να παραμείνει γαντζωμένος στην εξουσία, «προσμένοντας ίσως κάποιο θαύμα». Όμως, η  Ιρλανδία μπορεί να γίνει ο εφιάλτης του.

Η πρόκληση του Α. Σαμαρά

Η Ν.Δ., από την άλλη, έχει σχεδόν μηδενίσει τη διαφορά με το ΠΑΣΟΚ, αλλά αυτό δεν συνιστά λόγο  για πανηγύρια. Μάλλον προβληματισμό πρέπει να προκαλεί. Τούτο γιατί  δεν εισπράττει  την κυβερνητική φθορά. Με άλλα λόγια δεν κεφαλαιοποιεί τις κυβερνητικές απώλειες.

Ποιο είναι το βασικό μήνυμα των δημοσκοπήσεων;  Οι πολίτες  είναι απογοητευμένοι από την κυβερνητική πολιτική, όμως, αυτή  η απογοήτευση εκφράζεται ως γενική αποδοκιμασία του πολιτικού συστήματος. Αυτό σημαίνει ότι ο κόσμος δεν έχει  αποφασίσει τι θα επιλέξει. Με άλλα λόγια, δεν υπάρχει ακόμα στον ορίζοντα αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση.

Ιδού λοιπόν η πρόκληση που αντιμετωπίζει ο  κ.  Σαμαράς: πώς θα  μετατρέψει αυτή την απογοήτευση σε κοινωνική πλειοψηφία; Πως θα εκφράσει αυτούς τους πολίτες;  Δηλαδή, πως θα πείσει ότι θέλει και μπορεί να κυβερνήσει τώρα και δεν τον προβληματίζουν οι δυσκολίες που θα κληρονομήσει. Και θα κυβερνήσει καλύτερα! Δεν θα είναι μια από τα ίδια! Το «μια από τα ίδια» είναι που φοβίζει και λειτουργεί ανασταλτικά!

Δεν αρκεί να το λένε και να το επαναλαμβάνουν ότι είναι έτοιμοι. Πρέπει να το δείξουν στην πράξη.

Για μια νέα κοινωνική πλειοψηφία

Κατά τη γνώμη μου, οι παρακάτω  ενέργειες θα βοηθούσαν τη Ν.Δ. να κεφαλαιοποιήσει  την κυβερνητική φθορά και να προβληθεί ως αξιόπιστη λύση:

Πρώτον, να θέσει, επιτέλους, θέμα εκλογών!  Όποιος θέλει να κυβερνήσει ζητάει εκλογές. Δεν τις περιμένει.

Δεύτερον, να παρουσιάσει  ένα σχέδιο διακυβέρνησης καλύτερο από το μνημόνιο. Καλύτερο δε σημαίνει παροχές, αλλά  ένα αξιόπιστο πρόγραμμα που θα δώσει μια εθνικά αξιοπρεπή λύση. Τώρα, που η  αντίθεση στο μνημόνιο δικαιώθηκε οφείλει  να καταθέσει μια ολοκληρωμένη πρόταση εξουσίας. Και να πει την πλήρη την αλήθεια στον ελληνικό λαό. Για να ξέρουμε  τι μας περιμένει. Όχι άλλα «λεφτά υπάρχουν». Όχι άλλες ψεύτικες υποσχέσεις.

Τρίτον, να δείξει ότι  έχει ικανότερα στελέχη.  Το αίτημα για ριζική ανανέωση είναι καθολικό. Με φθαρμένους και αποτυχημένους δεν έχει χαΐρι!   Εκτός πολιτικού συστήματος υπάρχουν ευφυέστεροι, ικανότεροι και αποτελεσματικότεροι άνθρωποι. Απέχουν γιατί τα κομματικά αξιώματα συνήθως τα καταλαμβάνουν ασπόνδυλοι αυλοκόλακες. Σ’ ένα προσκλητήριο για τη σωτηρία της χώρας, πολλοί  θα ανταποκριθούν.   Υπάρχει ήδη η επιτυχημένη …συνταγή. Ο  κ. Μιχελάκης κερδίζει καθημερινά τις εντυπώσεις…

Τέταρτον, να ενταθεί η αντιπολιτευτική πίεση προς την κυβέρνηση σε όλους τους τομείς.  Ορισμένοι τομεάρχες ανέλαβαν τα οφίκκια και εξαφανίσθηκαν. Προφανώς, θα περιμένουν να …ορκιστούν υπουργοί.

Πέμπτον, τα στελέχη της Ν.Δ. που εμφανίζονται στην τηλεόραση δείχνουν απροετοίμαστα, ορισμένες φορές αγνοούν τους κανόνες της τηλεοπτικής αντιπαράθεσης και μερικοί  αντιδρούν αμήχανα, φοβισμένα, με αποτέλεσμα να αποτελούν εύκολη λεία, ακόμα και για τους αλαζόνες και αποτυχημένους υπουργούς του ΠΑΣΟΚ! Αυτή η εικόνα δεν πείθει ούτε τους φανατικούς οπαδούς της Ν.Δ. Γκρεμίζει ό,τι κτίζεται με κόπο.

Έκτον,  οι περιφερειάρχες και οι δήμαρχοι που εξελέγησαν πρόσφατα με τη στήριξη της Ν.Δ. να δώσουν με το παράδειγμα τους το μοντέλο άσκησης εξουσίας, που έχει κατά νου η ηγεσία του κόμματος.

Έβδομον,  η Ν.Δ. πρέπει να ξεφύγει από τον στενό της κομματικό πυρήνα και να αναζητήσει ευρύτερες πολιτικές και κοινωνικές συμμαχίες. Μ’ ένα πρόγραμμα αρχών και θέσεων.  Η εξουσία δεν  είναι αυτοσκοπός. Ο σκοπός είναι να βγει η χώρα από το μνημόνιο και να εισέλθει σε μια αναπτυξιακή πορεία για να αντιμετωπίσει τα συσσωρευμένα προβλήματα δεκαετιών.

Επίλογος: Η  φορά των πραγμάτων ευνοεί τους σχεδιασμούς του κ. Σαμαρά. Όμως, ο πολιτικός χρόνος δεν είναι απεριόριστος! Με την βασική του πολιτική επιλογή, το «όχι» στο μνημόνιο, δικαιωμένη, μπορεί να κτίσει μια νέα κοινωνική πλειοψηφία και να κερδίσει τις επόμενες εκλογές.

Για να γίνει,  όμως, αυτό πρέπει να πείσει τους πολίτες ότι υπάρχει προοπτική και ελπίδα.  Για να βελτιωθεί η οικονομία, πρέπει πρωτίστως να βελτιωθεί η ψυχολογία των ελλήνων. Να πιστέψουν ό,τι μπορούν να τα καταφέρουν χωρίς να εξευτελίζονται καθημερινώς…