Το τελευταίο διάστημα αναπτύσσεται μία αντιμνημονιακή δυναμική, που επηρεάζει το αποτέλεσμα των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών. Οι πολίτες έχουν θορυβηθεί με τις δημοσιονομικές αστοχίες της κυβέρνησης και τα μέτρα που έρχονται και εκφράζουν την ανησυχία τους με «αντιμνημονιακές» αυτοδιοικητικές επιλογές.
Όσο εκδηλώνεται η πολιτική και κοινωνική δυναμική προς αυτή την κατεύθυνση τόσο η κυβέρνηση και οι υποψήφιοι στους οποίους έχει επενδύσει πολιτικά προσπαθούν να απομονώσουν το μνημόνιο από τη δημοτική και περιφερειακή αναμέτρηση. Πρόκειται για μία άσκηση πολιτικού παραλογισμού, που μπορεί να προκαλέσει την αρνητική αντίδραση της κοινωνίας.
Ο λογαριασμός
Την περίοδο της «γαλάζιας» διακυβέρνησης οι αυτοδιοικητικοί παράγοντες που κινούνται στο χώρο του ΠΑΣΟΚ οργάνωναν κινητοποιήσεις επειδή δεν θεωρούσαν ικανοποιητικό το ρυθμό αύξησης των πόρων για την τοπική και τη νομαρχιακή αυτοδιοίκηση. Τα σχετικά κονδύλια αυξήθηκαν θεαματικά κατά την περίοδο 2004-2009, ενώ η σημερινή κυβέρνηση έχει προγραμματίσει τη δραστική μείωσή τους.
Στο μνημόνιο αναφέρεται ρητά ότι ο «Καλλικράτης» είναι μέθοδος περιορισμού των δαπανών για την αυτοδιοίκηση. Διευκρινίζεται, με βάση το κείμενο του μνημονίου, ότι το 2011 οι σχετικές δαπάνες θα μειωθούν κατά 500 εκατομμύρια ευρώ, το 2012 κατά 1 δισ. ευρώ και κατά 1,5 δισ. ευρώ το 2013. Θα αφαιρεθούν σε διάστημα μίας τριετίας 3 δισεκατομμύρια ευρώ από τη δημοτική και περιφερειακή αυτοδιοίκηση. Ταυτόχρονα θα αποκεντρωθούν ένα σωρό αρμοδιότητες και είναι μαθηματικά βέβαιο ότι οι δήμοι και οι Περιφέρειες δεν θα μπορέσουν να τα βγάλουν πέρα με πρόσθετες αρμοδιότητες και λιγότερους πόρους.
Το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης αρχίζει να παραδέχεται τη δημοσιονομική αστοχία του, που περιγράφουμε με ακρίβεια στη διάρκεια των τελευταίων μηνών. Σε μια προσπάθεια να περιορίσει, όσο είναι δυνατόν, τα μέτρα που οδηγούν σε μείωση των μισθών και των συντάξεων, θα επιχειρήσει δραστικές περικοπές στο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων αλλά και στη χρηματοδότηση του «Καλλικράτη». Διαμορφώνεται ένα διαχειριστικό πλαίσιο που θα οδηγήσει σε επιπλέον μείωση της χρηματοδότησης του «Καλλικράτη» πέρα από τα προγραμματισμένα 3 δισεκατομμύρια ευρώ.
Σοβαροί αυτοδιοικητικοί παράγοντες του κυβερνητικού χώρου, με μεγάλη συμβολή στην ανάπτυξη της τοπικής αυτοδιοίκησης, όπως ο βουλευτής κ. Κουκουλόπουλος, επισημαίνουν σε κάθε ευκαιρία ότι είναι αδιανόητη η έναρξη εφαρμογής μιας μεγάλης μεταρρύθμισης όπως ο «Καλλικράτης» με ταυτόχρονη μείωση των σχετικών κονδυλίων.
Ο επιχειρηματίας κ. Μπουτάρης, ο οποίος διεκδικεί το Δήμο της Θεσσαλονίκης, αρνείται να ασχοληθεί με το μνημόνιο, το οποίο, βέβαια, συνδέεται με την οικονομική διάσταση της τοπικής αυτοδιοίκησης. Ανάλογη στάση έχει και ο υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων κ. Καμίνης, ο οποίος αντιμετωπίζει και αυτός σαν τεχνική λεπτομέρεια το ύψος της χρηματοδότησης του δήμου. Δεν ξέρουμε εάν η προσέγγισή τους οφείλεται στην υποτίμηση της οικονομικής διάστασης της τοπικής αυτοδιοίκησης ή στις πολιτικές δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει έναντι της κυβέρνησης, σίγουρα, όμως, ρίχνει την ποιότητα της αυτοδιοικητικής προσπάθειάς τους.
Οικονομικό πλαίσιο
Τους υποψήφιους δημάρχους και περιφερειάρχες πρέπει να τους απασχολεί η πολιτική του μνημονίου, διότι διαμορφώνει την οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα. Θα πρέπει να έχουν παρατηρήσει ότι βρίσκεται σε εξέλιξη η μαζική φτωχοποίηση ευρύτερων κοινωνικών και επαγγελματικών στρωμάτων.
Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά η αγορά, με συνέπεια να περιορίζονται οι οικονομικοί πόροι της αυτοδιοίκησης που σχετίζονται με τη φορολογία της κατανάλωσης και των επιχειρήσεων. Σημαίνει, επίσης, ότι δημιουργούνται πολλές νησίδες φτώχειας και εξαθλίωσης στα μεγάλα αστικά κέντρα, η κοινωνική διαχείριση των οποίων έχει τεράστιο κόστος για την τοπική και περιφερειακή αυτοδιοίκηση. Μία πολιτική που δημιουργεί τόσο αρνητικό οικονομικό και κοινωνικό πλαίσιο πρέπει να καταδικάζεται από τους υποψήφιους δημάρχους και περιφερειάρχες, εάν, φυσικά, έχουν μια στοιχειώδη ανεξαρτησία κινήσεων.
Το χειρότερο είναι ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου έχει προεξοφλήσει την επιδείνωση της κατάστασης της εθνικής οικονομίας και τη μίζερη χρηματοδότηση της πολυδιαφημισμένης μεταρρύθμισης του «Καλλικράτη». Είναι χαρακτηριστικό ότι οι υπό δημιουργία Περιφέρειες έχουν στερηθεί τις θεσμικές δυνατότητες εθνικής και κοινοτικής χρηματοδότησης που έχουν οι Περιφέρειες σε άλλες χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για να εξυπηρετηθούν οι στόχοι του μνημονίου σε βάρος μιας πραγματικής αποκέντρωσης αρμοδιοτήτων και λειτουργιών.
Το μνημόνιο δεσπόζει στην εκλογική αναμέτρηση για τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές γιατί περιορίζει βάναυσα τους αυτοδιοικητικούς πόρους και δημιουργεί μια εξαιρετικά αρνητική οικονομική και κοινωνική κατάσταση, ιδιαίτερα στα μεγάλα αστικά κέντρα.
Όσο εκδηλώνεται η πολιτική και κοινωνική δυναμική προς αυτή την κατεύθυνση τόσο η κυβέρνηση και οι υποψήφιοι στους οποίους έχει επενδύσει πολιτικά προσπαθούν να απομονώσουν το μνημόνιο από τη δημοτική και περιφερειακή αναμέτρηση. Πρόκειται για μία άσκηση πολιτικού παραλογισμού, που μπορεί να προκαλέσει την αρνητική αντίδραση της κοινωνίας.
Ο λογαριασμός
Την περίοδο της «γαλάζιας» διακυβέρνησης οι αυτοδιοικητικοί παράγοντες που κινούνται στο χώρο του ΠΑΣΟΚ οργάνωναν κινητοποιήσεις επειδή δεν θεωρούσαν ικανοποιητικό το ρυθμό αύξησης των πόρων για την τοπική και τη νομαρχιακή αυτοδιοίκηση. Τα σχετικά κονδύλια αυξήθηκαν θεαματικά κατά την περίοδο 2004-2009, ενώ η σημερινή κυβέρνηση έχει προγραμματίσει τη δραστική μείωσή τους.
Στο μνημόνιο αναφέρεται ρητά ότι ο «Καλλικράτης» είναι μέθοδος περιορισμού των δαπανών για την αυτοδιοίκηση. Διευκρινίζεται, με βάση το κείμενο του μνημονίου, ότι το 2011 οι σχετικές δαπάνες θα μειωθούν κατά 500 εκατομμύρια ευρώ, το 2012 κατά 1 δισ. ευρώ και κατά 1,5 δισ. ευρώ το 2013. Θα αφαιρεθούν σε διάστημα μίας τριετίας 3 δισεκατομμύρια ευρώ από τη δημοτική και περιφερειακή αυτοδιοίκηση. Ταυτόχρονα θα αποκεντρωθούν ένα σωρό αρμοδιότητες και είναι μαθηματικά βέβαιο ότι οι δήμοι και οι Περιφέρειες δεν θα μπορέσουν να τα βγάλουν πέρα με πρόσθετες αρμοδιότητες και λιγότερους πόρους.
Το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης αρχίζει να παραδέχεται τη δημοσιονομική αστοχία του, που περιγράφουμε με ακρίβεια στη διάρκεια των τελευταίων μηνών. Σε μια προσπάθεια να περιορίσει, όσο είναι δυνατόν, τα μέτρα που οδηγούν σε μείωση των μισθών και των συντάξεων, θα επιχειρήσει δραστικές περικοπές στο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων αλλά και στη χρηματοδότηση του «Καλλικράτη». Διαμορφώνεται ένα διαχειριστικό πλαίσιο που θα οδηγήσει σε επιπλέον μείωση της χρηματοδότησης του «Καλλικράτη» πέρα από τα προγραμματισμένα 3 δισεκατομμύρια ευρώ.
Σοβαροί αυτοδιοικητικοί παράγοντες του κυβερνητικού χώρου, με μεγάλη συμβολή στην ανάπτυξη της τοπικής αυτοδιοίκησης, όπως ο βουλευτής κ. Κουκουλόπουλος, επισημαίνουν σε κάθε ευκαιρία ότι είναι αδιανόητη η έναρξη εφαρμογής μιας μεγάλης μεταρρύθμισης όπως ο «Καλλικράτης» με ταυτόχρονη μείωση των σχετικών κονδυλίων.
Ο επιχειρηματίας κ. Μπουτάρης, ο οποίος διεκδικεί το Δήμο της Θεσσαλονίκης, αρνείται να ασχοληθεί με το μνημόνιο, το οποίο, βέβαια, συνδέεται με την οικονομική διάσταση της τοπικής αυτοδιοίκησης. Ανάλογη στάση έχει και ο υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων κ. Καμίνης, ο οποίος αντιμετωπίζει και αυτός σαν τεχνική λεπτομέρεια το ύψος της χρηματοδότησης του δήμου. Δεν ξέρουμε εάν η προσέγγισή τους οφείλεται στην υποτίμηση της οικονομικής διάστασης της τοπικής αυτοδιοίκησης ή στις πολιτικές δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει έναντι της κυβέρνησης, σίγουρα, όμως, ρίχνει την ποιότητα της αυτοδιοικητικής προσπάθειάς τους.
Οικονομικό πλαίσιο
Τους υποψήφιους δημάρχους και περιφερειάρχες πρέπει να τους απασχολεί η πολιτική του μνημονίου, διότι διαμορφώνει την οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα. Θα πρέπει να έχουν παρατηρήσει ότι βρίσκεται σε εξέλιξη η μαζική φτωχοποίηση ευρύτερων κοινωνικών και επαγγελματικών στρωμάτων.
Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά η αγορά, με συνέπεια να περιορίζονται οι οικονομικοί πόροι της αυτοδιοίκησης που σχετίζονται με τη φορολογία της κατανάλωσης και των επιχειρήσεων. Σημαίνει, επίσης, ότι δημιουργούνται πολλές νησίδες φτώχειας και εξαθλίωσης στα μεγάλα αστικά κέντρα, η κοινωνική διαχείριση των οποίων έχει τεράστιο κόστος για την τοπική και περιφερειακή αυτοδιοίκηση. Μία πολιτική που δημιουργεί τόσο αρνητικό οικονομικό και κοινωνικό πλαίσιο πρέπει να καταδικάζεται από τους υποψήφιους δημάρχους και περιφερειάρχες, εάν, φυσικά, έχουν μια στοιχειώδη ανεξαρτησία κινήσεων.
Το χειρότερο είναι ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου έχει προεξοφλήσει την επιδείνωση της κατάστασης της εθνικής οικονομίας και τη μίζερη χρηματοδότηση της πολυδιαφημισμένης μεταρρύθμισης του «Καλλικράτη». Είναι χαρακτηριστικό ότι οι υπό δημιουργία Περιφέρειες έχουν στερηθεί τις θεσμικές δυνατότητες εθνικής και κοινοτικής χρηματοδότησης που έχουν οι Περιφέρειες σε άλλες χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για να εξυπηρετηθούν οι στόχοι του μνημονίου σε βάρος μιας πραγματικής αποκέντρωσης αρμοδιοτήτων και λειτουργιών.
Το μνημόνιο δεσπόζει στην εκλογική αναμέτρηση για τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές γιατί περιορίζει βάναυσα τους αυτοδιοικητικούς πόρους και δημιουργεί μια εξαιρετικά αρνητική οικονομική και κοινωνική κατάσταση, ιδιαίτερα στα μεγάλα αστικά κέντρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου