Οι «Παγκοσμιοποιητές» και το Διεθνές Κεφάλαιο πέτυχαν, εκτός των άλλων, να εξευτελίσουν τον Σοσιαλισμό στο πρόσωπο του προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς.

Στην αρχή ήταν  περίφημες «100 πρώτες ημέρες» μέσα στις οποίες θα άλλαζαν τα πάντα.

 

Αντ΄αυτού δεν κουνιόταν φύλλο. Η μόνη έννοια των αυλικών του Γιώργου Παπανδρέου και του ιδίου προσωπικά ήταν το…«open-gov» και πως θα τοποθετούνταν Γενικοί Γραμματείς και Διοικητές Οργανισμών με…«μοριοδότηση» τύπου ΑΣΕΠ.

Ο ΓΑΠ θεωρούσε ότι μετά θα έμπαινε το νερό στο αυλάκι και ότι ο δρόμος της ανάπτυξης θα ερχόταν από μόνος του.

Του ξέφυγαν όμως μερικές λεπτομέρειες:

1. πολλά από τα πρόσωπα αυτά δεν πιστεύουν στις αξίες και τα ιδανικά της παράταξης

2. πολλοί από αυτούς, ενώ είναι άριστοι στα γράμματα, είναι “μπούφοι” στην…«ζωή», στην…«πιάτσα»

Πέρασε και αυτό και το ξεχάσαμε. Όταν ξυπνήσαμε διαπιστώσαμε ότι μας λείπανε κάτι δις που δεν φροντίσαμε να βρούμε ΕΓΚΑΙΡΑ στις αγορές. ΤΟΤΕ διαπιστώσαμε ότι υπάρχει πρόβλημα. Και τι κάναμε; Πήραμε στη σειρά τις Χώρες της Ευρώπης, της Αμερικής, Ευρασίας κτλ κτλ για να τους πούμε ότι τα ταμεία άδειασαν και ότι η Κυβέρνηση Καραμανλή άφησε πίσω της συντρίμμια.

Έκπληκτοι για την ειλικρίνεια του Γιώργου, τον ευχαρίστησαν ενώ από μέσα τους το γέλιο ρίχνανε δεν λέγεται (λες και αυτών οι οικονομίες παρουσιάζουν πλεονάσματα)

Το αμέσως επόμενο βήμα ήταν να στηθεί ένα τρελό πανηγύρι αισχροκέρδειας επιτοκίων από τις Τράπεζες και τους Τοκογλύφους που δανείζουν Χώρες.

Το παιχνίδι χάθηκε.

Μέσα στο πανικό που επικράτησε ο ΓΑΠ ήταν έτοιμος να συνθηκολογήσει και να δεχθεί όλους τους όρους. Έτσι διάφοροι σκοτεινοί κύκλοι του Διεθνούς Κεφαλαίου βρήκαν την ευκαιρία που έψαχναν: θα αγοράσουν την Ελλάδα για ένα κομμάτι ψωμί ενώ συνάμα θα την μετατρέψουν σε μια χώρα που προσκυνά το Κεφάλαιο και τους Νόμους της ελεύθερης-ασύδοτης αγοράς.

Ο Γιώργος δέχθηκε μειώσεις ακόμη και σε χαμηλούς μισθούς και συντάξεις δίνοντας ένα χειρουργικό χτύπημα στην καρδιά του ΠΑΣΟΚ.

Οι «Παγκοσμιοποιητές» και το Διεθνές Κεφάλαιο πέτυχαν, εκτός των άλλων, να εξευτελίσουν τον Σοσιαλισμό στο πρόσωπο του προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς.

Έτσι τον άφησαν να παίζει με τα κουβαδάκια του στις παραλίες της Πάρου και να αναζητά τον…4ο δρόμο του σοσιαλισμού.

Πρόκειται για γενναία παραδοχή: ο σοσιαλισμός απέτυχε ήδη τρεις φορές…

Η ήττα είναι σαρωτική. Οι νεοφιλελεύθεροι νίκησαν κατά κράτος…πήραν και τα σώβρακα!!!