29-07-2010
Τα «μπάνια του λαού» -η έκφραση ανήκει στον Ανδρέα Παπανδρέου- κινδυνεύουν από την πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου. Το ΠΑΣΟΚ κέρδισε τις εκλογές υποσχόμενο βελτίωση της ποιότητας της ζωής των πολιτών, οι οποίοι βρίσκονται αντιμέτωποι με μία πρωτοφανή υποβάθμισή της.
«Hλίθιοι» με κοστούμια
Ο κ. Παπανδρέου και οι συνεργάτες του διεκδίκησαν τη νίκη στις εκλογές υποσχόμενοι παροχές και σπατάλησαν τους πρώτους 5 μήνες στην εξουσία προσπαθώντας να απαλλαγούν από ένα μέρος των προεκλογικών τους δεσμεύσεων, χωρίς, όμως, να έρθουν σε μετωπική αντιπαράθεση με το εκλογικό σώμα. Στη συνέχεια υπέγραψαν το αμφιλεγόμενο μνημόνιο, το οποίο θίγει βασικά δικαιώματα των εργαζομένων, των ανέργων και των οικογενειών τους.
Στο μνημόνιο προβλέπεται η κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού για τους δημοσίους υπαλλήλους και η μετατροπή της 13ης και 14ης σύνταξης σε ένα μικρό επίδομα φτώχειας. Θα ήταν πιο λογικό, από οικονομική και κοινωνική άποψη, να προχωρούσε η κυβέρνηση σε μείωση των μισθών και των συντάξεων κατά 10%,12% ή και 14%, ανάλογα με τον προγραμματισμό της. Επέτυχε το ίδιο οικονομικό αποτέλεσμα με την κατάργηση του 13ου, 14ου μισθού και της 13ης, 14ης σύνταξης, γεγονός που άλλαξε την καταναλωτική συμπεριφορά εκατομμυρίων Ελλήνων και τον οικονομικό κύκλο.
Ο εσωτερικός τουρισμός δέχθηκε ιδιαίτερα σκληρό πλήγμα, εφόσον εκατομμύρια μη προνομιούχων Ελλήνων στερήθηκαν του επιδόματος αδείας, με το οποίο χρηματοδοτούσαν τις οικογενειακές διακοπές τους. Η ξαφνική πτώση του εσωτερικού τουρισμού συνδέθηκε με τη μείωση της εισροής τουριστικού συναλλάγματος στη χώρα μας -οι ειδικοί του κλάδου την προσδιορίζουν σε 7%-10%-, για να δημιουργήσει μία εφιαλτική κατάσταση στον τομέα του τουρισμού. Η διαρθρωτική και συγκυριακή κρίση της άλλοτε «βαριάς βιομηχανίας» της οικονομίας μας προετοιμάζει ένα εξαιρετικά δύσκολο οικονομικό και κοινωνικό φθινόπωρο. Οι τεχνοκράτες της τρόικας αποδείχθηκαν στη συγκεκριμένη περίπτωση πολιτικά, κοινωνικά «ηλίθιοι» με κοστούμια. Επέβαλαν ένα μέτρο που δημιουργεί τεράστιες δυσλειτουργίες στην πραγματική οικονομία και η κυβέρνηση Παπανδρέου -η οποία έχει μετατραπεί σε ένα συλλογικό διερμηνέα- προσυπέγραψε μία αντιπαραγωγική πολιτική.
«Καψώνι» στη μεσαία τάξη
Σαν να μην έφτανε η εισοδηματική ισοπέδωση των μη προνομιούχων, η κυβέρνηση Παπανδρέου αποφάσισε να οργανώσει και ένα «καψώνι» σε βάρος της μεσαίας τάξης. Αυτοί που εξακολουθούν να έχουν τα οικονομικά μέσα για άνετες και μεγάλης διάρκειας διακοπές υφίστανται μία φοβερή ταλαιπωρία εξαιτίας του κακού κυβερνητικού προγραμματισμού.
Στην αρχή ο υπουργός Μεταφορών κ. Ρέππας και οι συνεργάτες του επινόησαν ένα παλαιοκομματικού τύπου άνοιγμα της αγοράς των φορτηγών δημόσιας χρήσης και των βυτιοφόρων, που ισοδυναμούσε με τη διατήρηση του κλειστού επαγγέλματος. Οι λογικές αντιδράσεις των εκπροσώπων της τρόικας στο παλαιοκομματικό παιχνίδι της κυβέρνησης έφεραν μια νέα πρόταση, που οργανώνει το άνοιγμα του επαγγέλματος σε βάθος τριετίας. Οι επαγγελματίες του κλάδου αντέδρασαν δυναμικά, εφόσον τα αιτήματά τους είχαν ικανοποιηθεί, σε γενικές γραμμές, με την αρχική πρόταση Ρέππα.
Οι μη προνομιούχοι στερήθηκαν τα «μπάνια του λαού» λόγω της εισοδηματικής πολιτικής της κυβέρνησης και της τρόικας και η μεσαία τάξη βλέπει τον προγραμματισμό των διακοπών της να αλλάζει εξαιτίας του κυβερνητικού αλαλούμ.
Μια σοβαρή κυβέρνηση θα προχωρούσε στην άμεση και δραστική απελευθέρωση της αγοράς των βυτιοφόρων, παίρνοντας όλα τα αναγκαία μέτρα για να καλυφθεί το κενό που θα άφηνε μία σκληρή συντεχνία 1.200 βυτιοφορέων και επιλέγοντας μία χρονική περίοδο που δεν θα δημιουργούσε ανυπέρβλητα προβλήματα στον τουρισμό και στην καθημερινότητα του πολίτη.
Η κυβέρνηση Παπανδρέου έχασε πολύτιμο χρόνο, ανέλαβε παράλογες δεσμεύσεις, άνοιξε περισσότερα μέτωπα απ’ όσα άντεχε, έκανε λάθος στο χρονικό προσδιορισμό των κινήσεών της και τώρα κινείται αναγκαστικά μεταξύ ταπεινωτικών υποχωρήσεων και διοικητικών μέτρων σε βάρος των απεργών.
Περιπετειώδης συνέχεια
Η αμφισβήτηση των «μπάνιων του λαού» εξαιτίας της πολιτικής του Γιώργου Παπανδρέου μας προειδοποιεί για μια αρκετά περιπετειώδη συνέχεια. Η ελληνική οικονομία βυθίζεται σε κρίση και στην καλύτερη περίπτωση θα αρχίσει να ανακάμπτει στα τέλη του 2011. Υπάρχουν και χειρότερα σενάρια, που μεταθέτουν χρονικά την ανάκαμψη στα τέλη του 2012, αρχές του 2013. Η δημιουργία μιας νέας μεγάλης μάζας νεόπτωχων, σαν αποτέλεσμα της ισοπεδωτικής λιτότητας που εφαρμόζεται, αλλά και ο κοινωνικός εμφύλιος που προκαλούν οι προσπάθειες της κυβέρνησης να προωθήσει -έστω κακοποιημένες- τις διαρθρωτικές αλλαγές που περιγράφονται στο μνημόνιο προετοιμάζουν τη μεγάλη πτώση του βιοτικού μας επιπέδου.
πηγη
«Hλίθιοι» με κοστούμια
Ο κ. Παπανδρέου και οι συνεργάτες του διεκδίκησαν τη νίκη στις εκλογές υποσχόμενοι παροχές και σπατάλησαν τους πρώτους 5 μήνες στην εξουσία προσπαθώντας να απαλλαγούν από ένα μέρος των προεκλογικών τους δεσμεύσεων, χωρίς, όμως, να έρθουν σε μετωπική αντιπαράθεση με το εκλογικό σώμα. Στη συνέχεια υπέγραψαν το αμφιλεγόμενο μνημόνιο, το οποίο θίγει βασικά δικαιώματα των εργαζομένων, των ανέργων και των οικογενειών τους.
Στο μνημόνιο προβλέπεται η κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού για τους δημοσίους υπαλλήλους και η μετατροπή της 13ης και 14ης σύνταξης σε ένα μικρό επίδομα φτώχειας. Θα ήταν πιο λογικό, από οικονομική και κοινωνική άποψη, να προχωρούσε η κυβέρνηση σε μείωση των μισθών και των συντάξεων κατά 10%,12% ή και 14%, ανάλογα με τον προγραμματισμό της. Επέτυχε το ίδιο οικονομικό αποτέλεσμα με την κατάργηση του 13ου, 14ου μισθού και της 13ης, 14ης σύνταξης, γεγονός που άλλαξε την καταναλωτική συμπεριφορά εκατομμυρίων Ελλήνων και τον οικονομικό κύκλο.
Ο εσωτερικός τουρισμός δέχθηκε ιδιαίτερα σκληρό πλήγμα, εφόσον εκατομμύρια μη προνομιούχων Ελλήνων στερήθηκαν του επιδόματος αδείας, με το οποίο χρηματοδοτούσαν τις οικογενειακές διακοπές τους. Η ξαφνική πτώση του εσωτερικού τουρισμού συνδέθηκε με τη μείωση της εισροής τουριστικού συναλλάγματος στη χώρα μας -οι ειδικοί του κλάδου την προσδιορίζουν σε 7%-10%-, για να δημιουργήσει μία εφιαλτική κατάσταση στον τομέα του τουρισμού. Η διαρθρωτική και συγκυριακή κρίση της άλλοτε «βαριάς βιομηχανίας» της οικονομίας μας προετοιμάζει ένα εξαιρετικά δύσκολο οικονομικό και κοινωνικό φθινόπωρο. Οι τεχνοκράτες της τρόικας αποδείχθηκαν στη συγκεκριμένη περίπτωση πολιτικά, κοινωνικά «ηλίθιοι» με κοστούμια. Επέβαλαν ένα μέτρο που δημιουργεί τεράστιες δυσλειτουργίες στην πραγματική οικονομία και η κυβέρνηση Παπανδρέου -η οποία έχει μετατραπεί σε ένα συλλογικό διερμηνέα- προσυπέγραψε μία αντιπαραγωγική πολιτική.
«Καψώνι» στη μεσαία τάξη
Σαν να μην έφτανε η εισοδηματική ισοπέδωση των μη προνομιούχων, η κυβέρνηση Παπανδρέου αποφάσισε να οργανώσει και ένα «καψώνι» σε βάρος της μεσαίας τάξης. Αυτοί που εξακολουθούν να έχουν τα οικονομικά μέσα για άνετες και μεγάλης διάρκειας διακοπές υφίστανται μία φοβερή ταλαιπωρία εξαιτίας του κακού κυβερνητικού προγραμματισμού.
Στην αρχή ο υπουργός Μεταφορών κ. Ρέππας και οι συνεργάτες του επινόησαν ένα παλαιοκομματικού τύπου άνοιγμα της αγοράς των φορτηγών δημόσιας χρήσης και των βυτιοφόρων, που ισοδυναμούσε με τη διατήρηση του κλειστού επαγγέλματος. Οι λογικές αντιδράσεις των εκπροσώπων της τρόικας στο παλαιοκομματικό παιχνίδι της κυβέρνησης έφεραν μια νέα πρόταση, που οργανώνει το άνοιγμα του επαγγέλματος σε βάθος τριετίας. Οι επαγγελματίες του κλάδου αντέδρασαν δυναμικά, εφόσον τα αιτήματά τους είχαν ικανοποιηθεί, σε γενικές γραμμές, με την αρχική πρόταση Ρέππα.
Οι μη προνομιούχοι στερήθηκαν τα «μπάνια του λαού» λόγω της εισοδηματικής πολιτικής της κυβέρνησης και της τρόικας και η μεσαία τάξη βλέπει τον προγραμματισμό των διακοπών της να αλλάζει εξαιτίας του κυβερνητικού αλαλούμ.
Μια σοβαρή κυβέρνηση θα προχωρούσε στην άμεση και δραστική απελευθέρωση της αγοράς των βυτιοφόρων, παίρνοντας όλα τα αναγκαία μέτρα για να καλυφθεί το κενό που θα άφηνε μία σκληρή συντεχνία 1.200 βυτιοφορέων και επιλέγοντας μία χρονική περίοδο που δεν θα δημιουργούσε ανυπέρβλητα προβλήματα στον τουρισμό και στην καθημερινότητα του πολίτη.
Η κυβέρνηση Παπανδρέου έχασε πολύτιμο χρόνο, ανέλαβε παράλογες δεσμεύσεις, άνοιξε περισσότερα μέτωπα απ’ όσα άντεχε, έκανε λάθος στο χρονικό προσδιορισμό των κινήσεών της και τώρα κινείται αναγκαστικά μεταξύ ταπεινωτικών υποχωρήσεων και διοικητικών μέτρων σε βάρος των απεργών.
Περιπετειώδης συνέχεια
Η αμφισβήτηση των «μπάνιων του λαού» εξαιτίας της πολιτικής του Γιώργου Παπανδρέου μας προειδοποιεί για μια αρκετά περιπετειώδη συνέχεια. Η ελληνική οικονομία βυθίζεται σε κρίση και στην καλύτερη περίπτωση θα αρχίσει να ανακάμπτει στα τέλη του 2011. Υπάρχουν και χειρότερα σενάρια, που μεταθέτουν χρονικά την ανάκαμψη στα τέλη του 2012, αρχές του 2013. Η δημιουργία μιας νέας μεγάλης μάζας νεόπτωχων, σαν αποτέλεσμα της ισοπεδωτικής λιτότητας που εφαρμόζεται, αλλά και ο κοινωνικός εμφύλιος που προκαλούν οι προσπάθειες της κυβέρνησης να προωθήσει -έστω κακοποιημένες- τις διαρθρωτικές αλλαγές που περιγράφονται στο μνημόνιο προετοιμάζουν τη μεγάλη πτώση του βιοτικού μας επιπέδου.
πηγη
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου