ΠΡΟΕΔΡΕ, ΤΑΜΠΛΕΞΕΣ ΚΙ ΕΜΠΛΕΞΕΣ !...

Σύντροφε Πρόεδρε, ούτε και στα πιο εφιαλτικά όνειρά μας δεν είχαμε δει την πολιτική που εφαρμόζεις στα ζητήματα που αφορούν τους εργαζόμενους και, γενικά, τις μη κυρίαρχες τάξεις της ελληνικής κοινωνίας. ΄Αγνωστο αν εσύ την είχες δει, την εφαρμόζεις όμως. Και την εφαρμόζεις, κατά τρόπο πρωτοφανή σε σκληρότητα !
Πρόεδρε, όπως γνωρίζεις, βέβαια, οι προσλαμβάνουσες του κάθε ανθρώπου, είναι που καθορίζουν – σε σημαντικό βαθμό – τις εκτιμήσεις του και τις αποφάσεις του, σε συνδυασμό, πάντα, με τις αρχές του και το όραμά του.
Είμαστε πολλοί αυτοί που δεν αμφισβητούν, ούτε τις αρχές σου, ούτε το όραμά σου, η πολιτική σου, όμως, στην οικονομία, μας κάνει ν΄ απορούμε, κατά πόσο ταιριάζει και συνδέεται, με τα υπόλοιπα δύο.

Ο λαός μας έχει ιδιαίτερες αναφορές σ΄ αυτό που ονομάζει «συνανα-στροφές» και τις θεωρεί σαν έναν από τους καθοριστικούς παράγοντες, που διαμορφώνουν τον άνθρωπο, οι οποίες, επίσης και τον αλλάζουν, σε σχέση με τον χαρακτήρα του και τις απόψεις του.
Η μετεκλογική σου συμπεριφορά, με λίγους μήνες καθυστέρηση, προσαρμόστηκε πλήρως, μ΄ εκείνη των συνομιλητών σου ανά τον Κόσμο. ΄Εγινες αγνώριστος !...
Το κυριότερο χαρακτηριστικό σου, είναι, πως ενώ στις αναλύσεις σου, περιγράφεις σωστά τι φταίει και ποιος φταίει, στην κυβερνητική πράξη σου, εξισώνεις θύτες και θύματα και βαράς, σχεδόν μονόπλευρα τα θύματα. ΄Επαθαν, ό, τι έπαθαν από τους διαχρονικούς θύτες, τραβάνε, τώρα, τα πάνδεινα κι από τους …σωτήρες τους !
Πρόεδρε τάμπλεξες κι έμπλεξες !Η συνέχεια της πορείας, με μόνους συμμάχους τους – προς το παρόν – καθυσυχασμένους εκπροσώπους των τοκογλύφων μας, καθώς και τους γνωστούς, αλλά εξαιρετέους, νταβατζήδες της ελληνικής κοινωνίας, δεν προβλέπεται, ούτε ρόδινη, ούτε σίγουρη. Δεν σε προβληματίζει το γεγονός, πως οι μόνοι που εκθειάζουν την οικονομική πολιτική σου είναι οι golden men της καταχρεωμένης Ελλάδας, όπως ο Δασκαλόπουλος του ΣΕΒ, ο Κωστόπουλος της Alpha bank, ο Νανόπουλος τη; Eurobank κ.ο.κ.
Δεν σε ανησυχεί το ό, τι η μεγάλη πλειοψηφία του λαού, έχει περιπέσει σε μια πρωτοφανή απελπισία, νοιώθοντας προδομένη και πιστεύοντας, πως ξανά μανά, γίνεται μια βίαιη και ληστρική επιδρομή στα δεδομένα του και στα δικαιώματά του ;

Μήπως, όπως κάθισες και εκτίμησες την κατάσταση της χώρας και κατέληξες στο περιβόητο «δεν γίνεται αλλιώς…», πρέπει να επανεκτιμήσεις και την πολιτική σου και ν΄ αντιληφθείς, πως δεν «γίνεται έτσι ?...».
ΠΗΓΗ