Σημεία Ομιλίας του Προέδρου της Ν.Δ., κ. Αντώνη Σαμαρά στο 1ο Συνέδριο Οικουμενικού Ελληνισμού (24/06/10)

Αδέλφια μας, απόδημοι Έλληνες * Είστε το καλύτερο κομμάτι του Ελληνισμού. Άλλωστε, ο καθένας από μας έχει κι ένα δικό του άνθρωπο ανάμεσά σας. Κι όπως ξέρετε, η απόσταση σβήνει τα μικρά και τα ασήμαντα. Εξιδανικεύει την εικόνα. Και μεγαλώνει την αγάπη. Καμαρώνουμε την πρόοδό σας. Κι ας μη το δείχνουμε πάντα όπως θα ’πρεπε κι όπως το αξίζετε… * Είστε η απόδειξη ότι το δαιμόνιο του Έλληνα υπάρχει. Γιατί στη Διασπορά θριαμβεύει. Μόνο στην πατρίδα του μέσα μαραζώνει. * Είστε η απόδειξη ότι η φιλοπατρία είναι διαχρονική αρετή. Γιατί ενώ είστε οι πιο Οικουμενικοί Έλληνες, αγαπάτε την Ελλάδα όσο κανείς. Και την αγαπάτε άδολα. Με ανιδιοτέλεια. Χωρίς να περιμένετε τίποτε απ’ αυτήν. Δίνετε χωρίς να παίρνετε. Κι αυτή σας η αγάπη αποδείχθηκε πολλές φορές το μεγάλο όπλο του Ελληνισμού. * Είστε η απόδειξη ότι οι πατρίδες δεν χάνονται μέσα στην παγκοσμιότητα. Γιατί ο Έλληνας όσο πιο μακριά από την πατρίδα του βρίσκεται, τόσο περισσότερο την νοσταλγεί. Και καμιά φορά την εξιδανικεύει. Κι αυτή η αθεράπευτη, η ακατανίκητη νοσταλγία, γίνεται πολλές φορές νόημα ζωής. Από την εποχή του Ομηρικού Οδυσσέα. Μέχρι τη σύγχρονη εποχή του Internet και του GPS … Πάντα ανάμεσα σε Κύκλωπες και Λαιστρυγόνες, πάντα ρισκάροντας ανάμεσα στην Σκύλα και τη Χάρυβδη, πάντα απορρίπτοντας τα θέλγητρα της Κίρκης και της Καλυψώς, οι Έλληνες όσο γνωρίζουν τον κόσμο, τόσο μεγαλύτερη λαχτάρα νιώθουν για τη μακρινή τους Ιθάκη. * Είστε το πιο ανίκητο από τα όπλα μας και το πιο αναξιοποίητο από τα περιουσιακά στοιχεία της Ελλάδας. Από σας ξεκίνησε κάθε μεγάλη αναγεννητική προσπάθεια. Εσείς στηρίξατε την Ελλάδα σε όλες τις δύσκολες στιγμές. Σε εσάς στράφηκε η Πατρίδα όταν έμεινε μόνη κι αβοήθητη. Εσείς χαρήκατε πρώτοι στις χαρές της. Και σεις σπεύσατε πρώτοι – καμιά φορά και μόνοι – στην ανάγκη της. Ξέρω ότι καμιά φορά η Ελλάδα στάθηκε «άστοργη μάνα» για σας. Ξέρω ότι κάποιες στιγμές, όσο πιο πολύ την αγαπήσατε τόσο πιο πολύ σας πλήγωσε. Μη νοιάζεστε. Και μας, μας πληγώνει καμιά φορά. Αλλά δεν παύουμε να την αγαπάμε… * Δεν θα ξεχάσω ποτέ το μεγάλο ξεσηκωμό της Ομογένειας, παντού στον κόσμο, όταν δίναμε τη μεγάλη μάχη για το Μακεδονικό στη δεκαετία του ’90. Όπως και για το Κυπριακό, πιο πριν, στη δεκαετία του ’70. Θέλω να ξέρετε, ότι ανεξάρτητα από το τι ακούτε, εμείς εδώ εξακολουθούμε να φυλάμε Θερμοπύλες. Οι Έλληνες που ζουν εδώ, στον τόπο τους, καμιά φορά δεν μιλούν. Αλλά ποτέ δεν ξεχνούν. * Μια παράκληση έχω μόνο για σας: Μην αφήσετε τα πολιτικά πάθη να σας μολύνουν. Μέσα στην Ελλάδα έχουμε πολλές διαφορές. Αλλά για σας, που μας βλέπετε απ’ έξω, είμαστε όλοι ένα: Ένα μεταξύ μας! Κι ένα μαζί σας! Ξέρω ότι έτσι μας θέλετε εσείς. Έτσι σας θέλουμε κι εμείς: Ενωμένους. * Και μία υπόσχεση: Όταν η νέα Νέα Δημοκρατία, αυτή που οικοδομούμε σήμερα, έλθει στην εξουσία, θα φροντίσει τρία πράγματα κατά προτεραιότητα: -- Να παρακάμψει τη συνηθισμένη γραφειοκρατία, ώστε οι Απόδημοι να τακτοποιούν όλα τους τα προβλήματα χωρίς να πρέπει να επικοινωνήσουν με όλο το ελληνικό χαρτοβασίλειο… -- Να δώσει ώθηση στη διδασκαλία της Ελληνικής εκτός Ελλάδος, ειδικά για τα παιδιά των ομογενών. Και όχι μόνο… -- Και να δημιουργήσει συνθήκες για τον επαναπατρισμό όσων από σας θέλουν να επιστρέψουν. Έχουμε ανάγκη από τη πείρα σας κι από την παρουσία σας. Δεν θα μπορέσουμε να ξαναφτιάξουμε τη χώρα μας, όπως της αξίζει, χωρίς τη δική σας βοήθεια. * Και κάτι τελευταίο. Προσπαθήσαμε τα τελευταία χρόνια να δώσουμε ψήφο στους ομογενείς μας, σε σας. Βρήκαμε μεγάλες αντιστάσεις. Ξέρετε από ποιους. Σας υπόσχομαι να το ξαναπροσπαθήσουμε. Κι αυτή τη φορά θα το καταφέρουμε. Στην εποχή του Internet οι αποστάσεις εκμηδενίζονται. Οι κοινότητες των Ελλήνων έχουν λόγο και ρόλο στη μοίρα της Ελλάδας. Κι οφείλουν να έχουν δυνατή φωνή στη Δημοκρατία της. Αυτό σας το υποσχεθήκαμε. Και το προσπαθήσαμε… Ακόμα σας το χρωστάμε. Και σύντομα θα το κάνουμε πράξη. πηγη