Σελίδες

Το διαιρε και βασιλευε ηταν και ειναι μια παγια τακτικη για να χωριζουν...και να εξουσιαζουν.

" ΟΤΑΝ ΗΘΡΑΝ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ
ΤΟΥ ΤΣΙΓΓΑΝΟΥΣ ΔΕΝ ΑΝΤΕΔΡΑΣΑ.
ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΤΣΙΓΓΑΝΟΣ.
ΟΤΑΝ ΗΡΘΑΝ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΤΟΥΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΔΕΝ ΑΝΤΕΔΡΑΣΑ.
ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ.
ΟΤΑΝ ΗΘΡΑΝ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΔΕΝ ΑΝΤΕΔΡΑΣΑ.
ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΕΒΡΑΙΟΥΣ.
ΟΤΑΝ ΗΡΘΑΝ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΕΜΕΝΑ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΑΠΟΜΕΙΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙ "


ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ



Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011

ΜΜΕ- ΥΠΗΡΕΤΕΣ (ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΥΛΑ) ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ (ΕΠΙΣΗΜΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ)

 Όπως είχε υποσχεθεί την περασμένη εβδομάδα ο εκπρόσωπος της ΝΔ Γιάννης Μιχελάκης παρουσίασε σήμερα τα στοιχεία που αποδεικνύουν πως παραβιάζονται υπέρ του ΠΑΣΟΚ οι κανόνες της πολιτικής πολυφωνίας από τα ΜΜΕ.

«Σας δίνουμε σήμερα – όπως σας είχα πει την προηγούμενη εβδομάδα- την έκθεση του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης, σχετικά με την “πολιτική πολυφωνία” στους τηλεοπτικούς σταθμούς της χώρας, κατά τη διάρκεια του 2010.
Έχοντας υπόψη σας το σύνολο της έκθεσης μπορείτε να βγάλετε μόνοι σας τα συμπεράσματα.
Και βέβαια θα συμφωνήσετε πως ό,τι σας είπα την προηγούμενη εβδομάδα είναι απολύτως ακριβές. Είναι η πραγματικότητα.
Θα περιοριστώ σε ορισμένες βασικές επισημάνσεις:

·         Η πρώτη επισήμανση αφορά στη χρονική έκθεση των πολιτικών κομμάτων για ολόκληρο το 2010. Τα στοιχεία θα τα βρείτε στον πίνακα της σελ. 9.
Από αυτά προκύπτει ότι:
 -       Το ΠΑΣΟΚ έχει τη μερίδα του λέοντος με ποσοστά που ξεκινούν από το 49,7% και φτάνουν στο 62,7%. Ποσοστά πολύ πιο ψηλά από την εκλογική δύναμη που είχε καταγράψει στις εκλογές του προηγούμενου χρόνου: Ποσοστά που αποκαλύπτουν μια υπερέκθεση.
-       Η Νέα Δημοκρατία έχει προβολή που κυμαίνεται από το 20,1% (ΝΕΤ) και φτάνει μέχρι το 28,8%. Δηλαδή, έχουμε το ακριβώς αντίθετο, σε όλα ανεξαιρέτως τα κεντρικά δελτία ειδήσεων. Έχουμε χρόνο προβολής που υπολείπεται των εκλογικών ποσοστών της. Έχουμε υποέκθεση.
-       Η χρονική έκθεση του ΚΚΕ παρουσιάζει μια διακύμανση. Αλλού βρίσκεται περίπου στα επίπεδα της κοινοβουλευτικής του δύναμης, αλλού λίγο παραπάνω και αλλού λίγο παρακάτω.
-       Για το ΣΥΡΙΖΑ βλέπουμε επίπεδα ανάλογα με την κοινοβουλευτική του εκπροσώπηση και λίγο πιο πάνω.
-       Για το ΛΑΟΣ σε δύο κανάλια βλέπουμε μια υπερέκθεση και σε άλλα έκθεση που βρίσκεται περίπου στην εκλογική του δύναμη.

·         Η δεύτερη παρατήρηση αφορά στον τόνο παρουσίασης των πολιτικών κομμάτων. Τα σχετικά στοιχεία θα τα βρείτε στους πίνακες των σελίδων 33 και 34.
Κυρίως μάλιστα στη σελίδα 34,
όπου καταγράφεται το ισοζύγιο του τόνου παρουσίασης για κάθε κόμμα χωριστά, όπως προκύπτει από την αφαίρεση του ποσοστού του αρνητικού τόνου από το ποσοστό του θετικού τόνου.
 Από τους πίνακες αυτούς προκύπτει ότι:
-       Για το ΠΑΣΟΚ το ισοζύγιο του τόνου παρουσίασης είναι θετικό με εξαίρεση το ΣΚΑΪ, όπου είναι οριακά αρνητικό και το STAR, όπου είναι ουδέτερο.
-       Για τη Νέα Δημοκρατία έχουμε, και πάλι, το ακριβώς αντίθετο. Σε όλους ανεξαίρετα τους τηλεοπτικούς σταθμούς το ισοζύγιο είναι αρνητικό.

·         Στον ίδιο πίνακα θα δείτε και τις διαφοροποιήσεις που έχουν γίνει μεταξύ 2009 και 2010.
-       Το ΠΑΣΟΚ είχε θετικό πρόσημο και το ‘09 και το ’10 σε όλους τους σταθμούς, με εξαίρεση το ΣΚΑΪ, που είχε αρνητικό πρόσημο το ALTER που το 2009 είχε ουδέτερο και το STAR που έχει ουδέτερο.
-       Η Νέα Δημοκρατία είχε αρνητικό πρόσημο και τις δύο χρονιές, με εξαίρεση για το 2009 τη ΝΕΤ, όπου είχε θετικό και το ΣΚΑΪ όπου είχε ουδέτερο. Πάντως, το 2010 είναι παντού αρνητικό.

·         Η τρίτη επισήμανση αφορά στην παρουσίαση των Πολιτικών Αρχηγών. Και το σχετικό πίνακα (θα τον βρείτε στη σελίδα 40).
-       Υπάρχουν στοιχεία, τόσο για το 2010, όσο και για το 2009 και μπορείτε -κατά συνέπεια- να κάνετε και συγκρίσεις για τις διαφοροποιήσεις που συντελέστηκαν.
Από τα στοιχεία που δημοσιεύονται προκύπτει ότι:
-       Πρώτος σε προβολή είναι ο Πρωθυπουργός με ποσοστά που κυμαίνονται από το 19,2% μέχρι και το 39,1%. Τα ποσοστά αυτά έχουν αυξηθεί σημαντικά σε σχέση με το 2009.
-       Δεύτερος σε προβολή είναι ο Πρόεδρος της Ν.Δ. Αντ. Σαμαράς με ποσοστά από το 13% μέχρι το 25,4%. Άξιο προσοχής είναι το γεγονός ότι τα ποσοστά της προβολής του Προέδρου της Ν.Δ. κατά το 2010 έχουν μειωθεί σε σχέση με το 2009. Και το επισημαίνω.
-       Για τους υπόλοιπους αρχηγούς θα δείτε ότι, σε αρκετές περιπτώσεις, υπάρχει μια υπερπροβολή του κ. Καρατζαφέρη και του κ. Τσίπρα παρόλο που τα κόμματά τους έχουν χαμηλότερα ποσοστά έναντι της κας Παπαρήγα, που ηγείται του ΚΚΕ με μεγαλύτερα εκλογικά ποσοστά.
 Αυτά είναι τα βασικά στοιχεία.
Μπορείτε να τα δείτε με κάθε λεπτομέρεια στην έκθεση του ΕΣΡ.
Δικαιώνουν στο ακέραιο αυτά που ήδη σας είπα από την προηγούμενη εβδομάδα».

α ερωτήματα προς τον κ. Παπανδρέου πολλαπλασιάζονται!!!!

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAnBW7_RT2693xdlTXCEiwNkaKMcNK2Q8hK4KcdjlQ_3k0zmymXQ8JlDg9_z52t8mFVACGfLpMaVJvFrZLwJG1y88jjuk4XNF8oqhUSFGOFimha0PzM2PBWlL0uJdUjDv2DsbvDHd2zt4/s320/%CE%93%CE%99%CE%A9%CE%A1%CE%93%CE%91%CE%9A%CE%97%CE%A3.jpgΟ Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας κ. Γιάννης Μιχελάκης, δήλωσε: «Σύμφωνα με πληροφορίες, που μεταδόθηκαν την Παρασκευή και επαναλήφθηκαν σήμερα, από τον τηλεοπτικό σταθμό “Mega”, αξιωματούχος του Δ.Ν.Τ. αποκαλύπτει ότι ο Γ. Παπανδρέου είχε επικοινωνία με τον επικεφαλής του Ταμείου, όχι μόνον στις αρχές Δεκεμβρίου, αλλά και πριν τον Οκτώβριο του 2009, όταν βρισκόταν ακόμη στην Αντιπολίτευση.

Ύστερα από αυτά, τα ερωτήματα προς τον κ. Παπανδρέου πολλαπλασιάζονται και τον καλούμε να απαντήσει ευθέως και χωρίς περιστροφές:

Πρώτον: Αληθεύουν οι πληροφορίες ότι βρισκόταν σε διαβουλεύσεις με τον επικεφαλής του ΔΝΤ από τον καιρό που βρισκόταν στην Αντιπολίτευση;

Δεύτερον: Αν ισχύει αυτή η πληροφορία, πώς ο Πρωθυπουργός από τη μία διαβεβαίωνε τους Έλληνες ότι “λεφτά υπάρχουν” και από την άλλη διαβουλευόταν με τον επικεφαλής του ΔΝΤ, αλλά και πώς, ενώ δημόσια κατήγγελλε το ΔΝΤ, παρασκηνιακά συζητούσε μαζί του;

Τρίτον: Πότε ακριβώς είχε ληφθεί η απόφαση προσφυγής στο ΔΝΤ με δεδομένο ότι ο υφυπουργός Οικονομικών κ. Σαχινίδης, με συνέντευξή του στη ΝΕΤ, στις αρχές Μαΐου, έχει αποκαλύψει ότι το “ΔΝΤ ήταν η πρώτη επιλογή και η μόνη που υπήρχε από τις 5 Οκτωβρίου”, υπογραμμίζοντας πως “όταν ανέλαβε το ΠΑΣΟΚ τη διακυβέρνηση της χώρας διαπίστωσε ότι η μόνη επιλογή που είχε ήταν να προσφύγει στο ΔΝΤ”;

Στα ερωτήματα αυτά προστίθενται και σε εκείνα που, ήδη, έχουμε αναπτύξει (21/2) αλλά –μέχρι σήμερα- παραμένουν αναπάντητα:

Πρώτον: Γιατί ο Πρωθυπουργός, ενώ συζητούσε μυστικά με τον κ. Στρος Καν, δημόσια αποπροσανατόλιζε τους Έλληνες λέγοντας (το Δεκέμβριο του 2009), ότι «τα σενάρια προσφυγής μας στο ΔΝΤ δεν υπάρχουν» και επιμένοντας (τον Ιανουαρίου του 2010), ότι «δεν υπάρχει περίπτωση να προσφύγουμε στο ΔΝΤ»;

Δεύτερον: Γιατί ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνηση, ενώ γνώριζαν την κατάσταση της Οικονομίας, φούσκωσαν το έλλειμμα του 2009, αυξάνοντας τεχνητά τις δαπάνες και ακυρώνοντας μέτρα που είχαν δρομολογηθεί, όπως η τακτοποίηση των ημιυπαίθριων; 

Τρίτον: Γιατί, στη συνέχεια, καθυστέρησαν να πάρουν τα μέτρα που χρειάζονταν, παρόλο που ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Αντ. Σαμαράς τους ζητούσε να “ξεκολλήσουν, επιτέλους”;

Τέταρτον: Γιατί απαξίωναν την ελληνική οικονομία με τις δηλώσεις για επικείμενη “χρεοκοπία”, για “διεφθαρμένη χώρα”, για οικονομία που μοιάζει με τον “Τιτανικό”;

Πέμπτον: Γιατί ο Πρωθυπουργός δεν αναζήτησε πρώτα λύση μέσα στους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς, αλλά αποφάσισε να οδηγήσει συνειδητά τη χώρα στο ΔΝΤ;

Έκτον: Γιατί, ενώ τον Ιούνιο του 2009, υποστήριζε ότι οι πρακτικές του ΔΝΤ «είναι επίσημες πράξεις, με τις οποίες ουσιαστικά κόβει το μέλλον της χώρας», και καταδικάζουν τη χώρα «στην υπανάπτυξη σε μόνιμη βάση», επέλεξε παρασκηνιακά να προσφύγει στο ΔΝΤ;

Έβδομον: Γιατί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν προχώρησε στην εξασφάλιση των δανείων που χρειαζόταν η χώρα όταν τα spreads ήταν ακόμη χαμηλά;

Όγδοον: Γιατί, ενώ γνώριζαν την κατάσταση και μεθόδευαν υπαγωγή στο ΔΝΤ, κατέθεσαν -για το 2010- ένα παντελώς πλαστό Προϋπολογισμό, μοιράζοντας ανεκπλήρωτες υποσχέσεις, παροχές και αυξήσεις;

Ένατον: Πως γίνεται από τη μία να λένε ότι δεν ήξεραν την κατάσταση της Οικονομίας και από την άλλη να συζητούν την υποταγή της χώρας στο ΔΝΤ;
Τι κρύβεται, τελικά, πίσω από την απόφαση εκείνη;».

Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011

ΑΠΟΧΩΡΗΣΕ ΕΝ ΜΕΣΩ ΑΠΟΔΟΚΙΜΑΣΙΩΝ ΑΠΟ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ Ο Θ. ΠΑΓΚΑΛΟΣ!

Διαστάσεις επιδημίας φαίνεται ότι παίρνουν οι διαμαρτυρίες φοιτητών και εργαζομένων κατά μελών της ελληνικής κυβέρνησης, όταν αυτοί βρίσκονται στο εξωτερικό αλλά και όχι μόνο.
Έτσι, μετά το πρόσφατο περιστατικό με τον πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου στο Βερολίνο, το βράδυ του Σαββάτου σημειώθηκε αντίστοιχο επεισόδιο σε βάρος του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Θ. Πάγκαλου στο Παρίσι.
Ο κ. Πάγκαλος είχε επισκεφθεί τη Fondation Héllenique (Ελληνική φοιτητική εστία στο Παρίσι) για να συμμετάσχει σε εκδήλωση για τον Κώστα Γαβρά και τη νέα του ταινία, η οποία έχει ως αντικείμενο τη μετανάστευση.
Από την έναρξη της εκδήλωσης  μια ομάδα νεαρών φοιτητών και εργαζομένων σήκωσε πανό. Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης φώναξαν συνθήματα κατά του αντιπροέδρου της κυβέρνησης και υπέρ της νομιμοποίσης των μεταναστών για την οποία 300 μετανάστες εργάτες έχουν προβεί σε απεργία πείνας. Ο Θ. Πάγκαλος, τελικά εν μέσω των αποδοκιμασιών αποχώρησε.
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΕΔΩ

Υπάρχει λύση, αλλά ποιός θα τολμήσει;

Αδιέξοδα;
Ποιο είναι τα βασικό μας πρόβλημα;  Ακόμα και σε αυτό θα δυσκολευτούμε να συμφωνήσουμε. Αλλά πρέπει να προσπαθήσουμε, γιατί ασυμφωνία σε «ποιο είναι το πρόβλημα» είναι πλέον θανάσιμο θέμα.
Στην διαπίστωση του «πού είμαστε», είναι ζωτικής σημασίας να αποτυπώσουμε «τι» έχει χρηματοδοτήσει την κατάστασή μας μέχρι εδώ, και το επαναλαμβάνω:  Αναδιανομή πλούτου που είχε μαζευτεί στην Ελλάδα πριν το 1981.  Αναδιανομή κεφαλαίου  που είχε βγει εκτός Ελλάδος μέχρι το 1997. Αναδιανομή επιδοτήσεων και παροχών από την Ε.Ε.  Αναδιανομή μελλοντικών εισπράξεων με τις διάφορες ψευτο-ιδιωτικοποιήσεις και ΣΔΙΤ, μέχρι και σήμερα.  Και, συνέχεια με δανεικά.  Η μη αύξηση δανεικών επί Σημίτη ήταν βασικά από την απελευθέρωση κεφαλαίων και τις πολλές ΣΔΙΤ.

Σήμερα ζούμε τις συνέπειες  όλης αυτής της Κρατικής και Παρακρατικής  δραστηριότητας.  Δημιουργήθηκε πρόσκαιρος πλούτος και ευημερία  χωρίς συνθήκες αυτοσυντήρησης.  Σε Πασοκική γλώσσα,  και με το πλεονέκτημα ότι μπορούμε και κοιτάμε πίσω, η Ελληνική εκδοχή του σοσιαλισμού αποδείχθηκε εντελώς μη «αειφόρα».  Έχουμε πολύ κόσμο που νομίζει ότι εργάζεται, αλλά παράγουμε ελάχιστα πράγματα για εξαγωγή και ακόμα λιγότερα για αυτοσυντήρηση, με την πιο απλοϊκή έννοια του όρου:  Φαγητό, ρούχα, και στοιχειώδεις υπηρεσίες επιβίωσης. Ναι, έχουμε σχολεία, αλλά τι ακριβώς μαθαίνουμε στα παιδιά μας;  Έχουμε νοσοκομεία, αλλά, βασικά, ο Θεός να βάλει το χέρι του.  Και τουρισμό έχουμε, αλλά είναι καλύτερος ή αποδοτικότερος, σήμερα, από ότι ήταν το 1960 ή 1970; Τότε ήταν «εξαγωγή» ο τουρισμός.  Σήμερα είναι κυρίως εσωτερική αναδιανομή.  Και σπίτια πολλά έχουμε. Και δρόμους έχουμε. Και Γέφυρες, και αθλητικά κτίρια, και καινούργιο αεροδρόμιο.  Πόση «αειφορία» θα παράγουν όλα αυτά, φοβάμαι, θα δείξει η νεκροψία.
Και ποιά έχει υπάρξει η στρατηγική της Κυβέρνηση μέχρι σήμερα;  Βασικά, η εκχώρηση της επιβολής δημοσιονομικής πειθαρχίας σε τρίτους, και 2-3 στοιχήματα.  Το πρώτο στοίχημα ήταν ότι οι Γερμανοί θα συνεχίσουν να συντηρούν την περίεργη κρατικοσοσιαλιστική ύπαρξη επειδή είμαστε απαραίτητοι για την αυτούς ή για την Δύση.  Το δεύτερο στοίχημα ήταν ότι θα γίνουν μερικά μεγα-deals που ως από μηχανής θεοί θα έφερναν χρήμα και αισιοδοξία.  Το τρίτο είναι με πράσινες και πολυ-πολιτισμικές μπαρούφες, κάπως θα ατενίσουμε την μιζέρια μας με …αισιοδοξία. Τα στοιχήματα αυτά τα βλέπουμε σε εξέλιξη, και βλέπουμε και πόσο εναντίον αυτών που τα σκαρφίστηκαν είναι η διεθνής πραγματικότητα.   Ο κόσμος δεν είναι ούτε Πράσινος, ούτε τρώει κουτόχορτο, ούτε έχει όρεξη να μας συντηρεί.  Απλά πράγματα.
Η Κυβέρνηση όμως εξακολουθεί το θανάσιμο παιχνίδι της.  Προσφέρει εθνική κυριαρχία έναντι παροχών. Ξεβρακώνεται μπας και τσιμπήσει κάποιος το κουτόχορτο. Επικεντρώνεται στο να βρει τι έχουμε στο σεντούκι ή στο κομπόδεμα, για να το κάνει …τι ακριβώς;  Να επιδοτεί Δημοτικούς υπαλλήλους,  Ιδιωτικούς Σκουπιδιάρηδες, Συμβούλους Πράσινης Ζωής και Κινήματα κατά του Ρατσισμού;  Μα και σε αυτή την έρμη την Ενέργεια… Αυξάνει φόρους και τιμολόγια… γιατί; Για να ΜΗΝ έχουμε ρεύμα;  Επειδή έτσι θέλουν οι συνεταίροι των Ιδιωτικών Σκουπιδιαρέων;
Με τρομοκρατεί όλο αυτό το σκηνικό, γιατί βλέπω το νομοτελειακό του αδιέξοδο.  Και δεν πιστεύω  ότι αυτή η Κυβέρνηση μπορεί να αλλάξει μυαλά, και φοβάμαι, ότι με το σκηνικό που έχει στηθεί καμία Κυβέρνηση δεν μπορεί να το κάνει γιατί δύσκολα σε Δημοκρατία, που στην πράξη είναι Παροχοκρατία και Ιδιωτικοσκουπιδοκρατία παίρνεις πίσω παροχές και κεκτημένα, και κανείς δεν τολμά την Αληθινή Δημοκρατία, άρα το πράγμα θα τσουλίσει μέχρι να τελειώσει η βενζίνη, ή να σπάσει το τιμόνι ή κάτι τέτοιο εξωσυστημικό και ανεξέλεγκτο. Και ενώ τα spreads λένε ότι έχουμε ακόμα πολύ δρόμο, να θυμίσω ότι οι παροχές και η ψευδαίσθηση πλούτου ήταν πολύ χαμηλότερες το 1992-93.

Υπάρχει λύση, αλλά κανείς δεν τολμάει.  Η λύση είναι:
  1. η μείωση των φόρων,
  2. η μείωση των παροχών,
  3. η κατάργηση κάθε «πόθεν έσχες»,
  4. η εξασφάλιση μόνο στοιχειωδών Δημοσίων υπηρεσιών, αλλά επιπέδου 1935 ή 1955, τόσες αντέχουμε και
  5. η μονομερής, από εμάς στάση εξυπηρέτησης χρέους.
  • Και τα 5.  Αν βγάλετε ένα από τα 5, δεν δουλεύει η πρόταση.  Και να διευκρινίσω:   Δική μας στάση πληρωμών.  Που δεν σημαίνει «δεν πληρώνω». Σημαίνει «δεν έχω να πληρώσω», «έλα όταν έχω», «έλα να δούμε πότε θα έχω, αλλά τώρα δεν έχω».

Φυσικά και κανείς δεν θα δεχτεί αυτά τα 5. Κανείς δεν τολμάει και ίσως κανείς δεν μπορεί. Και όμως είναι η μόνη μη αυτοκαταστροφική λύση. Να προτείνω να τεθούν σε Δημοψήφισμα;  To έχω ήδη κάνει, αλλά σιγά μην ακούει κανείς…  Σε αντικείμενο των επόμενων εκλογών;  Ποιο κόμμα τολμάει;  Κανένα.  Να προφητεύσω ότι κάτι τέτοιο θα επιβληθεί αλλά από ξένους και πιστωτές;  Το προφητεύω, αλλά δεν θα σας αρέσει και τότε και μόνο τότε θα δείτε γιατί πρέπει εμείς να υλοποιήσουμε την σωτηρία μας.
Το διάγραμμα του εξωτερικού χρέους το βρήκα εδώ .
Τα spreads είναι από το STRATFOR, και τα βρήκα σε ένα ενδιαφέρον άρθρο, εδώ.

Πάγια τακτική του ΠΑΣΟΚ να παίζει με τους θεσμούς και να εκβιάζει

Πάγια τακτική του ΠΑΣΟΚ να παίζει με τους θεσμούς και να εκβιάζειΣτην ενημέρωση των πολιτικών συντακτών ο Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας κ. Γιάννης Μιχελάκης, , αναφέρθηκε και στο θέμα των πρόωρων εκλογών. Συγκεκριμένα είπε:
«Όλα αυτά τα σενάρια για πρόωρες εκλογές –όπως έχει πει και ο Πρόεδρος του κόμματος, ο Αντ. Σαμαράς- μόνοι τους τα διαρρέουν, μόνοι τους τα διαψεύδουν και μόνοι τους τα επαναφέρουν.
Είναι πάγια τακτική τους να παίζουν με τους θεσμούς και να εκβιάζουν. Εκβιάζουν άλλοτε  την Κοινοβουλευτική τους Ομάδα, και άλλοτε ολόκληρο τον Ελληνικό λαό, την ίδια τη χώρα.
Σας θυμίζω τον εκβιασμό που επιχείρησε ο ίδιος ο πρωθυπουργός στις πρόσφατες Αυτοδιοικητικές εκλογές.
Σας θυμίζω ότι εκλογές ζητούσαν το 2007, αλλά και αμέσως μετά.
Σας θυμίζω και τον εκβιασμό ολόκληρης της χώρας που επιχείρησαν το 2009 διακηρύσσοντας πως δεν θα ψηφίσουν τον Κάρολο Παπούλια, θα προκαλέσουν εκλογές και μετά θα τον ψηφίσουν.
Θέλω να κάνω και μια παρατήρηση εδώ:
Ενώ οι ίδιοι εκβίαζαν με εκλογές, ενώ οι ίδιοι ετοιμάζονταν να προκαλέσουν εκλογές, ενώ οι ίδιοι οδηγούσαν τη χώρα σε μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδο, τι ισχυρίζονταν μετά;
Ότι, προκηρύσσοντας εκλογές ο Καραμανλής θέλησε να αποδράσει. Αυτό δεν έλεγαν;
Και ρωτώ: Εάν οι ίδιοι τα λένε αυτά για τους άλλους, τι θα πουν όταν προκαλέσουν οι ίδιοι πρόωρες εκλογές ;
Και μάλιστα τη στιγμή που έχουν ισχυρή πλειοψηφία στη Βουλή;
Και μάλιστα τη στιγμή που κανένας δεν τους εκβιάζει, όπως έκαναν εκείνοι;
Ένα είναι βέβαιο:
Ένας λόγος θα υπάρχει.
Ότι εγκλωβίστηκαν στα αδιέξοδα της πολιτικής.
Ότι απέτυχαν και δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα.
Ότι θέλουν να αποδράσουν.
Λοιπόν:
Όποτε θέλουν εκλογές, μπορούν να τις κάνουν.
Για μας -εάν και όποτε τις αποφασίσουν- είναι καλοδεχούμενες.
Δεν τις φοβόμαστε.
Είμαστε έτοιμοι και τις περιμένουμε
Bookmark It

Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011

"Το Ρεσιτάλ Αναξιοπιστίας του «Μοιραίου» Υπουργού Οικονομικών"‏

http://www.minfin.gr/content-api/f/binaryChannel/minfin/datastore/58/c7/d6/58c7d6784e325b2aee72f57656be6d755520453e/image/jpeg/5062997190_6b7b643746_b.jpg 
Ακόμη και οι μεγαλύτεροι υπέρμαχοι της πολιτικής του Μνημονίου παραδέχονται και δημόσια πλέον την επώδυνη αλήθεια: Η συνταγή αυτή απέτυχε παταγωδώς. Η χώρα βαλτώνει στο φαύλο κύκλο της ύφεσης και του χρέους. Το αύριο διαγράφεται ακόμη πιο ζοφερό. Νέα σκληρότερα μέτρα με μορφή καταιγίδας προαναγγέλλονται από το οικονομικό επιτελείο και την …Τρόικα. Ο πρωθυπουργός, των υψηλών διασυνδέσεων, επιστρέφει μετά τις διεθνείς επαφές του, στη χώρα με άδεια χέρια.
Κι όμως, η κατάληξη της πολιτικής τους ήταν προδιαγεγραμμένη. Η κριτική που έγινε στην κυβέρνηση, έγκαιρα και υπεύθυνα, από τη Νέα Δημοκρατία, τόνιζε ότι το Μνημόνιο ούτε μονόδρομος ήταν και ούτε οδηγούσε σε έξοδο από την κρίση.
Αρνούνταν να ακούσουν. Οχυρωμένοι στην αλαζονεία της εξουσίας που έχει χάσει την επαφή με την πραγματικότητα και την κοινωνία επέμεναν στις λανθασμένες επιλογές τους.
Σήμερα η κριτική που ακούγεται στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος χρησιμοποιεί τα ίδια επιχειρήματα: «Ανησυχούμε, ο λογαριασμός δεν βγαίνει», «δεν έχουμε σχέδιο, δεν βλέπουμε αποτελέσματα», «δεν υπάρχουν μονόδρομοι», «υπάρχει έλλειψη συντονισμού», είναι λίγα απ’ όσα ακούστηκαν στη συνεδρίαση της ΚΤΕ Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ.
Όλους αυτούς τους μήνες στο μόνο τομέα που διέπρεψε η κυβέρνηση ήταν στη συστηματική παραπλάνηση των πολιτών. Με κορυφαίο σε αυτόν το ρόλο το «μοιραίο» για τη χώρα υπουργό των οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου, που χωρίς αιδώ και αναστολές αλλοιώνει εξοργιστικά την αλήθεια. Η μικρή παράθεση δηλώσεών του δεν χρειάζεται καν σχολιασμό:
·         Στις 24 Ιουνίου 2010, «είναι η στιγμή που είμαστε πιο αισιόδοξοι. Περάσαμε τα πιο δύσκολα…» (Γενική συνέλευση της ΕΕΤ)
·         Στις 05 Αυγούστου 2010: « πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν υπάρχει νέο μνημόνιο. Δεν υπάρχουν νέα μέτρα.» (Συνέντευξη Τύπου για τα αποτελέσματα των συναντήσεων με κλιμάκιο της Ε.Ε., της ΕΚΤ και του ΔΝΤ)
·         Στις 31 Οκτωβρίου 2010: «όσο προχωράμε επιτυγχάνοντας τα ορόσημα του προγράμματος, τόσο θα επιχειρούμε να επιστρέφουμε μέρος του μερίσματος της επιτυχίας […] Οι χαμηλοσυνταξιούχοι και οι άνεργοι αποτελούν άμεση προτεραιότητα για την ενίσχυση των εισοδημάτων τους.» (Κ. Ελευθεροτυπία)
·         Στις 9 Νοεμβρίου 2010: «πιστεύουμε ότι δεν είναι δυνατόν να συνεχίσουμε να μειώνουμε μισθούς και συντάξεις ή να αυξάνουμε τη φορολογία, καθώς η οικονομία βρίσκεται σε μια κατάσταση που τυχόν νέα αύξηση των φόρων θα είχε αποτελέσματα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα» ( CNN )
·         Στις 12 Νοεμβρίου 2010: «δεν έχουμε πέσει καθόλου έξω. Εμείς πιστεύουμε ότι τα μέτρα που έχουμε δεσμευθεί και στο προσχέδιο του προϋπολογισμού και στο μνημόνιο τα 9,1 δις είναι μέτρα που είναι αρκετά.» (Mega)
·         Στις 23 Νοεμβρίου 2011: «παραμένει στόχος η έξοδος στις αγορές το 2011 και εμείς κάνουμε τη δουλειά μας.»
·         Και τελικά, στις 24 Φεβρουαρίου 2011, και ενώ παρουσιάζει το Μνημόνιο Νο 4 (!) παραδέχεται ότι απέτυχε λέγοντας «είμαστε στο μέσον της ύφεσης.» (Συνέντευξη Τύπου)
Μετά απ’ όλα αυτά, το να υπενθυμίσουμε στον κ. Παπακωνσταντίνου τη δήλωσή του, από τις 11 Μαΐου 2010, ότι «αν χρειαστεί να πάρουμε νέα μέτρα σημαίνει ότι εγώ έχω αποτύχει, γιατί δεν έχω καταφέρει να συγκρατήσω τις δαπάνες, να αυξήσω τα έσοδα και να δρομολογήσω μια σειρά από διαρθρωτικές αλλαγές» (ΣΚΑΪ), και την υποχρέωσή του απέναντι στην ελληνική κοινωνία να πράξει αυτό για το οποίο δεσμεύεται, είναι αμφίβολο ότι θα βρει ανταπόκριση.
Οι πολίτες, όμως, έχουν βγάλει ήδη τα συμπεράσματά τους τόσο για τον ίδιο, όσο και την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Οι κάλπες ξεκλειδώνουν… από Αριστερά!



Μετά το Βερολίνο και το Ελσίνκι, ο Γιώργος Παπανδρέου ανέβηκε σήμερα το πρωί στο βήμα της Βουλής, για να απαντήσει σε επίκαιρες ερωτήσεις της Αντιπολίτευσης, αλλά, κυρίως, για να προχωρήσει σε «καταγραφή ζημιών» του τελευταίου «γκρίζου» για την Κυβέρνησή του δεκαημέρου.
Ο Πρωθυπουργός διαισθάνεται ότι το κλίμα στην κοινωνία έχει μετατοπιστεί ένα επίπεδο πιο κοντά στην πολιτική αποδοκιμασία της Κυβέρνησής του. Και, θυμούμενος το παράδειγμα της ταχείας κατάρρευσης του Κώστα Καραμανλή, που οδήγησε στην εκλογική συντριβή της Νέας Δημοκρατίας τον Οκτώβριο του 2009, δείχνει να έχει επιλέξει το… πεδίο στο οποίο θα δώσει τη μάχη του.
Και αυτό δεν είναι άλλο από τον πολιτικό χώρο που εκτείνεται από τις παρυφές της σκληρής βάσης του ΠΑΣΟΚ, μέχρι τους «πράσινους» ψηφοφόρους οι οποίοι δείχνουν την τάση να μετακινηθούν στο ΚΚΕ. Με ενδιάμεσο σταθμό εκείνους που «φλερτάρουν» με τον ΣΥΡΙΖΑ και τη Δημοκρατική Αριστερά.
Στο Μέγαρο Μαξίμου θεωρούν ότι οι πραγματικά επώδυνες για το ΠΑΣΟΚ απώλειες θα είναι εκείνες που θα καταγραφούν προς τον όμορο χώρο της Κεντροαριστεράς. Και ταυτόχρονα, πρόκειται για ψηφοφόρους οι οποίοι ψήφισαν το 2009 το ΠΑΣΟΚ, δυσκολεύονται να επιλέξουν τη Νέα Δημοκρατία, και ρέπουν προς τα κόμματα της Αριστεράς, προκειμένου να τιμωρήσουν το κυβερνών κόμμα.
Γι’ αυτό και ο Γιώργος Παπανδρέου επέλεξε σήμερα να βάλει απέναντί του τον Αλέξη Τσίπρα. Και να του προσάψει συμπεριφορές «κουτσομπολιού», κοιτάζοντας προς τα μέσα και προς τα πίσω. Ήθελε δηλαδή να δείξει στους «ταλαντευόμενους» ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ, ότι το Κίνημα το οποίο ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου, παραμένει «μονόδρομος» για το πλειοψηφικό ρεύμα της ελληνικής κοινωνίας, όπως καταγράφεται από το 1981 και μετά ο χώρος της Κεντροαριστεράς.
Η συγκεκριμένη τακτική του Γιώργου Παπανδρέου, δεν είναι φυσικά… αθώα. Όσο πιο γρήγορα «μαζευτούν» οι διαρροές του ΠΑΣΟΚ προς τα αριστερά του, τόσο πιο εύκολο θα είναι για τον Πρωθυπουργό να προχωρήσει σε πρόωρες εκλογές. Προσδοκώντας φυσικά να τις κερδίσει.

Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2011

Γιώργος – Στρος Καν: Πικρές αλήθειες και μαύρα ψέματα‏

Γιώργος – Στρος Καν: Πικρές αλήθειες και μαύρα ψέματα‏

Γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου
Η αποκάλυψη ότι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας και ο γενικός διευθυντής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου συζητούσαν το ενδεχόμενο προσφυγής της χώρας στο ΔΝΤ, δύο μήνες μετά τις εθνικές εκλογές, δεν είναι καινούργια. Ήταν γνωστό από το τέλος του 2009 ότι ο κ. Παπανδρέου άρχισε «να δοκιμάζει τα νερά», αν και ένας αξιωματούχος τον οποίο εμπιστευόμαστε  οι δημοσιογράφοι στην Ουάσιγκτον μας έχει πει σε ανύποπτο χρόνο ότι ο Ντομινίκ Στρος Καν συνομίλησε με τον Γιώργο Παπανδρέου για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και πριν και αμέσως μετά τις εκλογές του Οκτωβρίου του 2009. 
Η αποκάλυψη έχει, βέβαια, τεράστια σημασία διότι σύμφωνα με τα δημοσιεύματα αυτός που την κάνει είναι ο ίδιος ο γενικός διευθυντής του Ταμείου. Η ιστορία λίγο-πολύ έχει ως εξής: Ο κ. Στρος Καν επέτρεψε σε ένα συνεργείο γαλλικού καναλιού να τον συνοδεύει για μεγάλο χρονικό διάστημα και να μαγνητοσκοπεί όλες του τις δραστηριότητες. Στο πλαίσιο αυτού του ντοκιμαντέρ, ο ισχυρός άνδρας του ΔΝΤ, μιλά για τον εαυτό του και κάνει κρίσεις και κριτική για χώρες και πολιτικούς. Σε ένα σημείο της συζήτησης του με τους Γάλλους δημοσιογράφους αναφέρεται και στην Ελλάδα. Και είναι λογικό, διότι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, η κρίση στη χώρα μας και στην ευρωζώνη θα είναι το πιο σημαντικό κομμάτι της καριέρας του, το οποίο -εάν θέσει υποψηφιότητα στη Γαλλία – ίσως του χαρίσει την προεδρία. Θα παρουσιαστεί ως ο σωτήρας της Ευρώπης, σε αντίθεση με τον Σαρκοζί, ο οποίος κατέληξε ουραγός της Μέρκελ. Για λόγους δημοσιογραφικής δεοντολογίας σημειώνω ότι η συνέντευξη δεν έχει ακόμα δημοσιοποιηθεί, και ίσως να μην δημοσιοποιηθεί ποτέ, εάν το γαλλικό κανάλι θεωρήσει ότι υπάρχουν άλλα θέματα σοβαρότερα. Παρ’ όλα αυτά, θεωρώ ότι η συζήτηση αυτή καθ’ αυτή, μέρος της οποίας ήταν γνωστό σε μερικούς από εμάς, είναι σημαντικότατη διότι δείχνει πρώτα και πάνω απ’ όλα, το μέγεθος του προβλήματος, αλλά και της παραπλάνησης. Η ελληνική κυβέρνηση, από τον πρωθυπουργό μέχρι τον τελευταίο αξιωματούχο που είχε σχέση με θέματα οικονομίας και ενημέρωσης, διέψευδαν μετά βδελυγμίας -όπως αρέσκονταν να γράφουν οι παλαιότεροι συνάδελφοι- ακόμα και τη σκέψη προσφυγής στο Ταμείο -πόσο μάλλον τις συζητήσεις. Τον Ιανουάριο του 2010, αρκετοί ξένοι συνάδελφοι ήταν «θύματα» διαψεύσεων, που ιδιωτικά συνήθως συνοδεύονταν και με κοσμητικά επίθετα από τους αρμοδίους -είναι κάτι που συνηθίζουν οι κυβερνώντες, ακόμα και ο «μειλίχιος» και «χαμηλότονος» πρωθυπουργός . Προσωπικά, είχα επιχειρήσει να ρωτήσω κυβερνητικούς αξιωματούχους, οι οποίοι δεν μου είχαν δώσει καν περιθώριο να αναφέρω τις πληροφορίες για τις οποίες ζητούσα επιβεβαίωση. Ήταν πάντα κάθετα αρνητικοί όταν ανέφερα την πιθανότητα προσφυγής στο ΔΝΤ. Λόγω των διαψεύσεων αυτών, παραλίγο να παρασύρω και Αμερικανίδα συνάδελφο η οποία είχε την πληροφορία από τα ψηλά δώματα του Ταμείου. Κατ’ εμέ, το μεγάλο ερώτημα είναι ένα: Τι αφορούσε η συζήτηση Παπανδρέου – Στρος Καν; Όντως ο πρωθυπουργός έθεσε θέμα προσφυγής της Ελλάδας στο Ταμείο; ‘Η απλά ήταν μία ενημερωτική συζήτηση μεταξύ δύο φίλων, ο ένας εκ των οποίων «βρισκόταν σε μεγάλη ανάγκη», όπως μου είπε μία εκ των πηγών μου την Τρίτη το βράδυ, στην Ουάσιγκτον;  Είναι όντως περίεργο, αλλά ο πρωθυπουργός έκανε ακριβώς αυτό: Εξήγησε στον γενικό διευθυντή του ΔΝΤ ότι είχε αποφασίσει να προσφύγει στο Ταμείο. Και είναι σ’ αυτό το σημείο που ο Ντομινίκ Στρος Καν φέρεται να του απάντησε ότι επειδή η Ελλάδα είναι μέρος της ευρωζώνης δεν μπορεί να προσφύγει χωρίς την έγκριση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι δυνατόν να μην γνώριζε ο κ. Παπανδρέου αυτή τη «λεπτομέρεια»; Ένα άλλο ερώτημα είναι εάν η Ελλάδα είχε άλλη επιλογή εκτός της προσφυγής στον μηχανισμό ΔΝΤ-Ευρώπης, που αποτελεί σκέψη και δημιούργημα του Στρος Καν. Αρκετοί εκ των ειδικών πιστεύουν ότι είχε. Παραθέτουν δε και επιχειρήματα. Υποστηρίζουν πως εάν η κυβέρνηση δρούσε άμεσα μετά την ανάληψη της εξουσίας (στις 4 Οκτωβρίου 2009), εάν οι αρμόδιοι δεν είχαν αφήσει «τη γλώσσα τους να πάει περίπατο», εάν ο πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του δεν έχαναν πέντε ολόκληρους μήνες σκεπτόμενοι το πώς θα παρουσιάσουν με «πούδρα» και «μακιγιάζ» την προσφυγή στο Ταμείο, ώστε να μην έχουν πολιτικές ζημίες, η Ελλάδα ίσως απέφευγε τη μέγγενη του μηχανισμού και την απειλή της χρεοκοπίας. Τον Μάρτιο, πλέον, δεν είχε άλλη επιλογή και οδηγήθηκε ως αρνί στη σφαγή. Ο «μήνας του μέλιτος» του ΔΝΤ και της ελληνικής κυβέρνησης έχει τελειώσει από την ημέρα της αναχώρησης του Στρος Καν από την Αθήνα. Γιατί; Διότι εκείνη την μέρα φέρεται να αντιλήφθηκε ότι η Ελλάδα είναι κλυδωνιζόμενο  καράβι, όχι μόνο λόγω του τεραστίου εξωτερικού χρέους αλλά και λόγω των μεγάλων αντιδράσεων στο εσωτερικό. Ένα στέλεχος του Ταμείου, που δεν ανήκει στην ομάδα του κ. Τόμσεν αλλά ενημερώνεται για τις εκθέσεις του, μου είπε ότι η αδυναμία της κυβέρνησης να οδηγήσει έστω και έναν πολιτικό ή έναν φοροφυγά στη φυλακή, ήταν η βασική αιτία για να απωλέσει και το πλεονέκτημα της κοινωνικής ανοχής…

Ο «Δράκουλας της Τρανσυλβανίας» και οι Δράκουλες της Ελλάδας

http://www.eklogika.gr/uploads/files/papakonstantinou3.jpg
Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
 Διάλογο για την μείωση του δημοσίου χρέους ζητά και ξαναζητά ο υπουργός των Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου. Και διαμαρτύρεται και εκπλήσσεται και δυσφορεί επειδή η Νέα Δημοκρατία, το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν προσέρχονται και δεν κάθονται στο τραπέζι του διαλόγου.

Κακώς δυσφορεί ο υπουργός. Δεν πρόκειται μόνο για γινάτι, αλλά για πολιτική στάση που ευλόγως κρατά η αντιπολίτευση. Πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι το πικρό ποτήρι θα το πιει μέχρι τέλους μόνη της η κυβέρνηση. Ένα πικρό ποτήρι που έχει καταλήξει σε δηλητηριώδες κοκτέιλ, καθώς έχουν προστεθεί σ’ αυτό και αρκετές σταγόνες εσωκομματικής αμφισβήτησης.

Και θα το πιει το πικρό αυτό ποτήρι όχι μόνο επειδή προεκλογικά έλεγαν πως είχαν στο τσεπάκι τους τη λύση. Όχι μόνο επειδή μέχρι τον Μάιο του 2010, οπότε και οδήγησαν τη χώρα στα αδιέξοδα του «μηχανισμού» και στα σαγόνια του ΔΝΤ, εξακολουθούσαν να δηλώνουν κάτοχοι της απόλυτης αλήθειας, επιμένοντας πως δεν υπήρχε άλλη λύση και πως αυτοί «δημιούργησαν από την αρχή έναν μηχανισμό για την σωτηρία της χώρας» - αυτό δεν διατυμπάνιζαν σε όλους τους τόνους;

Προφανώς τώρα αναζητούνται συνένοχοι. Και κάτι τέτοιο θα συνιστούσε πολιτική αυτοκτονία για όποιον θα το αποδεχόταν.

Δεν είναι, όμως, μόνο αυτό. Ο κ. Παπακωνσταντίνου, η κυβέρνηση, αλλά και το σύνολο του πολιτικού συστήματος πρέπει να αντιληφθούν ότι ο λαός δεν είναι πλέον διατεθειμένος να ακούει όμορφα, στρογγυλεμένα λόγια και δήθεν συνεννοήσεις και συναινέσεις.

Πρέπει επίσης να αντιληφθούν ότι τα σκάνδαλα του παρελθόντος (που μας απασχολούν ακόμη και σήμερα με ρυθμό τουλάχιστον τριών ανά μήνα), καθώς και η απροθυμία για τιμωρία των υπευθύνων της διασπάθισης δημοσίου χρήματος, καθιστούν έτι περαιτέρω γελοίο το πρωθυπουργικό ερώτημα «πού πήγαν τα λεφτά;».

Άλλωστε, ακόμη και αν θέλαμε να ξεχάσουμε πού πήγαν τα λεφτά – σκέτη υπόθεση διότι αν δεν επέλθει Κάθαρση δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτή καμιά λύση – το παρελθόν έχει στοιχειώσει και επιστρέφει σχεδόν καθημερινά.

Μια τέτοια περίπτωση ήταν και η χθεσινή είδηση – αποκάλυψη για τα Μεταλλεία Κασσάνδρας Χαλκιδικής «Ελληνικός Χρυσός». Αποκαλύφθηκε – μέσω Κομισιόν, βεβαίως – ότι η τιμή πώλησης των Μεταλλείων τον Δεκέμβριο του 2003 (11 εκ ευρώ), που κυρώθηκε με τον νόμο 3220/2004,  ήταν χαμηλότερη της πραγματικής αξίας τους και επομένως οι επιδοτήσεις που έλαβε από το κράτος, ύψους 14 εκ ευρώ (15,3 με τους τόκους), ήσαν παράνομες.

Αποκαλύφθηκε επίσης ότι η εταιρία δεν επιβαρύνθηκε ούτε με φόρους επί των συναλλαγών (αφού η πωλητήρια σύμβαση απήλλασσε τους αγοραστές από αυτήν την υποχρέωση), ενώ επιβεβαιώθηκαν όλα όσα επί χρόνια καταγγέλλονταν και η Επιτροπή ανέλαβε να ερευνήσει από τον Δεκέμβριο του 2008. Ότι δηλαδή η πώληση πραγματοποιήθηκε χωρίς ανοικτό διαγωνισμό και ότι ο υπολογισμός των περιουσιακών στοιχείων των μεταλλείων δεν έγινε από ανεξάρτητο εκτιμητή.

Σύμφωνα με την Κομισιόν, που ερεύνησε την περίοδο 2003 – 2008 και τώρα διατάσσει το ελληνικό Δημόσιο να ζητήσει πίσω την κρατική ενίσχυση (μετά τόκων) των 15 εκ ευρώ, έκθεση που έγινε λίγο μετά την πώληση υπολόγισε την αξία των μεταλλείων σε 25 εκ ευρώ, ενώ οι φόροι που έπρεπε να είχαν καταβληθεί για την μεταβίβαση ήσαν 1,34 εκ ε.

Η εταιρία «Ελληνικός Χρυσός» ιδρύθηκε ακριβώς με τον σκοπό να εξαγοράσει τα μεταλλεία, που παράγουν χρυσό, άργυρο, χαλκό, ψευδάργυρο και μόλυβδο και βασικοί μέτοχοί της είναι η καναδική εταιρία European Goldfields και ο Άκτωρ.

Προηγουμένως, το κράτος είχε αγοράσει τα μεταλλεία από την εταιρία ΤVΧ Ηellas καταβάλλοντας 11 εκ ευρώ για να τα πουλήσει την ίδια μέρα έναντι 11 εκ ευρώ, ενώ έξι μήνες αργότερα η αξία τους είχε φθάσει τα 408 εκ ευρώ!

Στο Δ.Σ. της εταιρίας είχε τοποθετηθεί και ο διαβόητος Φρανκ Τίμιτς (με ποσοστό 18%) ενώ μέτοχοι είναι και οι περίφημες Μέριλ Ληντς και Γκόλντμαν Ζακς!

Αξίζει δε να σημειωθεί ότι  το Δημόσιο παραιτήθηκε από βεβαιωμένες απαιτήσεις κατά της ΤVX για φόρους και ασφαλιστικές εισφορές ύψους 2,2 εκ. ευρώ, ενώ η συγκεκριμένη εταιρία και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της απηλλάγησαν από κάθε διοικητική ή ποινική ευθύνη για παραβάσεις της φορολογικής, ασφαλιστικής και περιβαλλοντικής νομοθεσίας, ενώ ΠΑΡΑΓΡΑΦΗΚΑΝ όλα τα σχετικά αδικήματα! Επρόκειτο περί εξωδικαστικού συμβιβασμού που υπέγραψαν, ως εκπρόσωποι του ελληνικού Δημοσίου, οι τότε υφυπουργοί Εθνικής Οικονομίας Χρ. Πάχτας και Ανάπτυξης Αλ. Καλαφάτης. Κι’ αυτό διότι και η πτωχεύσασα εταιρία από την οποία το κράτος αγόρασε τα μεταλλεία είχε απαιτήσεις για διαφυγόντα κέρδη.

Όλα αυτά καταγγέλλονταν επί χρόνια από το «Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων» και πολίτες της περιοχής, μεταξύ των οποίων κάτοικοι της Ολυμπιάδας και οι γυναίκες κάτοικοι της Στρατονίκης Χαλκιδικής που τον Νοέμβριο του 2007 είχαν καταθέσει μήνυση κατά της εταιρίας «Ελληνικός Χρυσός».

Τον Ιούλιο του 2010 – και ενώ εκκρεμούσε η κοινοτική έρευνα – η εταιρία έλαβε τις αναγκαίες άδειες για να προχωρήσει σε νέες ερευνητικές γεωτρήσεις.

Τον περασμένο Δεκέμβριο, το Νομαρχιακό Συμβούλιο της Χαλκιδικής είπε ομόφωνα «ναι» στη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων της εταιρίας, ενώ ο κ. Πάχτας, που ως υφυπουργός είχε εγκρίνει την εξαγορά, βρέθηκε να υποστηρίζει τη σημασία των μεταλλείων για την οικονομική ανάπτυξη της περιοχής, από την θέση του δημάρχου Αριστοτέλη, πλέον!

Το επενδυτικό σχέδιο, που υποστηρίζει το ΥΠΕΚΑ, είναι ύψους 1,2 δις ευρώ και θα αναπτυχθεί στα όρια του δήμου του κ. Πάχτα. Αυτή τη φορά μάλιστα, η ειδική γραμματέας του υπουργείου κ. Μαργαρίτα Καραβασίλη, που έγινε γνωστή λόγω της φιλικής προς το περιβάλλον δράσης της, υποστηρίζει πως το έργο θα είναι προς όφελος της τοπικής κοινωνίας!

Από την πλευρά τους, οι βουλευτές Γ. Βαγιωνάς (Ν.Δ.) και Κουράκης και Αμανατίδου (ΣΥΡΙΖΑ) διαφωνούν, με τον κ. Βαγιωνά να υπενθυμίζει πως  «ξεπουλήθηκε δημόσια περιουσία σε τιμή 37 φορές μικρότερη από την πραγματική αγοραία αξία».

Και δυο λόγια για τον κ. Τίμιτς: Η δράση του πολυσχιδής. Πρόκειται για τον Ρουμανοαυστραλό που αναμίχθηκε και στα πετρέλαια του Πρίνου (με το ελληνικό κράτος σε ρόλο θεατή και με τα ΕΛΠΕ να διαλύουν την ΔΕΠ-ΕΚΥ που είχε αναλάβει την έρευνα για υδρογονάνθρακες στην Ελλάδα. Αυτό συνέβη το 1998, με τις ευλογίες της τότε κυβέρνησης, και με το επιχείρημα ότι με την απορρόφηση της ΔΕΠ-ΕΚΥ από τα ΕΛΠΕ, θα ενισχύετο δήθεν το επιχειρηματικό τους προφίλ, καθώς επρόκειτο να μπουν στο Χρηματιστήριο.

Μέσα σ’ αυτήν την αναμπουμπούλα βρέθηκε ο Τίμιτς που επένδυσε στον Πρίνο εξαγοράζοντας την πλειοψηφία των μετοχών και για τον οποίο έλεγαν πως είχε κατηγορηθεί (και καταδικαστεί) για διακίνηση ναρκωτικών και χρυσού. Τον αποκαλούσαν μάλιστα… Δράκουλα της Τρανσυλβανίας.

Στις 15 Νοεμβρίου του 2003 έγινε επίσημη τελετή έναρξης εργασιών στην Καλληράχη Καβάλας, παρουσία του τότε υπουργού Άκη Τσοχατζόπουλου. Η αποκάλυψη είχε τότε γίνει από την βρετανική εφημερίδα «Ντέιλι Τέλεγκραφ».

Αργότερα, επί Νέας Δημοκρατίας, ξέσπασε νέος σάλος, καθώς κυρώθηκε η σύμβαση μεταβίβασης των μεταλλείων (που είχε υπογραφεί επί ΠΑΣΟΚ), με τον κ. Τίμιτς να επισκέπτεται στο γραφείο του τον τότε υφυπουργό Ανάπτυξης Γ. Σαλαγκούδη για να τον διαβεβαιώσει ότι τα περί ναρκωτικών ήσαν… νεανικά παραπτώματα!

Σημειώστε επίσης ότι εδώ και καιρό η τιμή του χρυσού βρίσκεται σε διαρκή άνοδο, αγγίζοντας επίπεδα ρεκόρ, ενώ τον Αύγουστο του 2003, λίγους μήνες πριν από την πώληση των μεταλλείων, οι φωστήρες της Ελλάδας είχαν (ξε)πουλήσει τον ελληνικό χρυσό, επειδή, όπως είπαν, η αξία του έφθινε και δεν συνέφερε να «λιμνάζει» στην Τράπεζα της Ελλάδας.

Ας μην διερωτάται, λοιπόν, κανείς «πού πήγαν τα λεφτά;». Ας μην προσπαθούν να μας πείσουν πως πρέπει να αναλάβουν τις νέες αποκρατικοποιήσεις, διότι το παρελθόν δεν εμπνέει την παραμικρή εμπιστοσύνη.

Και ας μην περιμένουν συναίνεση από τον λαό αν δεν τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι της ρεμούλας. Διότι αν αποκαλούσαν τον Τίμιτς «Δράκουλα της Τρανσυλβανίας», αυτοί είναι χίλιες φορές πιο αιμοδιψείς δράκουλες. Και γιατί αν ο «Δράκουλας της Τρανσυλβανίας» τρέφεται με χρυσό και μαύρο χρυσό, αυτοί τρέφονται με το αίμα του λαού της χώρας που τους γέννησε.

Τα ψέματα όμως έχουν κοντά ποδάρια...

Ο Αναπληρωτής Υπεύθυνος του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Οικονομίας της Νέας Δημοκρατίας,  Χρήστος Σταϊκούρας σχετικά με την 3η Επικαιροποίηση του «Μνημονίου»:

«Η 3η Επικαιροποίηση του «Μνημονίου» αποτυπώνει τα αδιέξοδα της οικονομικής πολιτικής.
Αναδεικνύει τις Κυβερνητικές αδυναμίες, επιβεβαιώνει τις αποκλίσεις στους στόχους για το 2010, ενσωματώνει νέα μέτρα για το 2011, περικλείει περισσότερα «μη-καθορισμένα» μέτρα για το 2012-2014.
Επιβεβαιώνει τις ανησυχίες και τις ενστάσεις της Νέας Δημοκρατίας.
Καθιστά επιβεβλημένη την αλλαγή της Κυβερνητικής πολιτικής, με έμφαση στην ανάπτυξη.

Συγκεκριμένα:
§  Η εφαρμογή του Προγράμματος Οικονομικής Πολιτικής έχει καταστεί δυσχερέστερη.
§  Εντοπίζονται καθυστερήσεις και διαχειριστικές αδυναμίες στην προετοιμασία και υλοποίηση των διαρθρωτικών αλλαγών.
§  Παρατηρούνται αδυναμίες στην είσπραξη εσόδων και στον έλεγχο των δαπανών.
§  Η υστέρηση εσόδων διαμορφώθηκε στα 4,5 δισ. ευρώ (2% του ΑΕΠ) για το 2010 σε σχέση με τις εκτιμήσεις του «Μνημονίου» (ενσωματώνοντας και τα έσοδα από την περαίωση φορολογικών υποθέσεων ύψους 1 δισ. ευρώ για το 2010). Η υστέρηση εσόδων οδήγησε σε περαιτέρω μείωση των δαπανών κατά 4,9 δισ. ευρώ το 2010 σε σχέση με τις εκτιμήσεις του «Μνημονίου». Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εξαιτίας και της αδυναμίας συγκέντρωσης και αξιολόγησης στοιχείων, δεν μπορεί να αποτιμήσει εάν αυτές οι μειώσεις των δαπανών είναι μόνιμες ή απλή μετάθεση πληρωμών.  
§  Εξακολουθούν να παρατηρούνται προβλήματα με τις ληξιπρόθεσμες οφειλές.
§  Η ύφεση είναι βαθύτερη και διαμορφώθηκε σε υψηλότερα από τα προσδοκώμενα επίπεδα (στο 4,5% για το 2010 έναντι στόχου για 4%).
§  Ο πληθωρισμός διατηρείται σε υψηλά επίπεδα (διαμορφώθηκε στο 4,7% για το 2010 έναντι στόχου για 1,9%), ενώ αναθεωρήθηκε, προς τα επάνω, και για το 2011 (εκτιμάται στο 2,5%).
§  Η ανεργία θα είναι υψηλότερη από τις προβλέψεις (ήδη στο 13,9% το Νοέμβριο του 2010 έναντι στόχου για 12,1% για όλο το προηγούμενο έτος).
§  Ο στόχος για το δημοσιονομικό έλλειμμα του 2010 δεν επιτεύχθηκε. Το έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης εκτιμάται ότι θα είναι 1,5% του ΑΕΠ υψηλότερο από τους στόχους του «Μνημονίου», κυρίως λόγω της υστέρησης των εσόδων. Υπάρχουν μάλιστα ακόμη αμφιβολίες για το αποτέλεσμα του 2010 λόγω της απουσίας στοιχείων για πλήθος δημοσίων οργανισμών, οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης, οργανισμών κοινωνικής ασφάλισης και νοσοκομείων.
§  Εκτιμάται, με βάση τις τρέχουσες τάσεις, δημοσιονομική υστέρηση της τάξεως του ¾% του ΑΕΠ για το 2011 (1,5 δισ. ευρώ) εξαιτίας χαμηλότερων προβλέψεων για τα έσοδα και αναθεωρημένων εκτιμήσεων για την απόδοση κάποιων δημοσιονομικών μέτρων. Η Κυβέρνηση δεσμεύτηκε να παρουσιάσει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες που θα καλύψουν αυτό το κενό μέχρι το τέλος Μαρτίου, ενώ μέχρι τότε θα μειώνει ισόποσα, περαιτέρω, τις δαπάνες – αντίστοιχη στρατηγική που ακολουθήθηκε και το 2010.
§  Απαιτούνται νέα μέτρα ύψους 19,6 δισ. ευρώ (8% του ΑΕΠ) για την περίοδο 2012-2014. Από αυτά, τα 14,5 δισ. ευρώ (6% του ΑΕΠ) είναι «μη-καθορισμένα» μέτρα. Να θυμίσουμε ότι στο Μνημόνιο αυτά ανέρχονταν στα 11 δισ. ευρώ, και πιο πρόσφατα στα 12,8 δισ. ευρώ (περίπου 5% του ΑΕΠ). Συνεπώς υπάρχει περαιτέρω επιβάρυνση ύψους 3,5 δισ. ευρώ (περίπου 1,5% του ΑΕΠ) για την περίοδο 2012-2014, όση ήταν η οριζόντια περικοπή μισθών και συντάξεων για το 2010!!
§  Η Κυβέρνηση προσδοκά να αντλήσει 15 δισ. ευρώ από αποκρατικοποιήσεις και αξιοποίηση της περιουσίας του Δημοσίου την περίοδο 2011-2013. Να θυμίσουμε ότι είναι η ίδια Κυβέρνηση η οποία προσδοκούσε τον περυσινό Ιούνιο να εισπράξει 3 δισ. ευρώ και τον Δεκέμβριο 7 δισ. ευρώ για την ίδια περίοδο 2011-2013. Είναι η ίδια Κυβέρνηση η οποία προσδοκούσε να αντλήσει 2,5 δισ. ευρώ από αποκρατικοποιήσεις μέσα στο 2010, και τελικά δεν πραγματοποίησε καμία!

Έρχεται λοιπόν σήμερα η Κυβέρνηση, και λόγω των αδιεξόδων στην πολιτική της (βαθιά ύφεση, υψηλός πληθωρισμός, διόγκωση της ανεργίας) και στη λειτουργία της (διαχειριστική ανεπάρκεια, προχειρότητα, παλινωδίες, αργά ανακλαστικά, εσωτερικές τριβές) να αναζητήσει «συνενόχους».
Ενώ συνεχίζει να καταφεύγει σε διαδοχικά εκβιαστικά διλήμματα για να επιβάλλει, δήθεν, «μονόδρομους».
Όπως αυτόν της προσφυγής στο ΔΝΤ, που όπως αποδεικνύεται σήμερα ήταν εξαρχής επιλογή της Κυβέρνηση.
Τα ψέματα όμως έχουν κοντά ποδάρια...».

Κρούσματα παραβιάσης της ευρωπαϊκής νομοθεσίας σε κονσερβοποιημένα προϊόντα τόνου στην Ελλάδα


https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIj7v09x4GMULscL39QH0M0P423uVeTsVHmJv0bZQyCxSZQkk0ylHZ1hmFkpOJ-8UvNpgeyOFJ7HzwCwaC5C5DfASOvdLO8tMOJwaTgMgkQInBi4dZEXzpJebXX3Okk1r4ppURzfqNUbQb/s1600/post-3-127843052914.jpg

Ενήμερη είναι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σχετικά με τα αποτελέσματα ανάλυσεων που πραγματοποίησε η Greenpeace σε κονσερβοποιημένα προϊόντα τόνου σε 50 μάρκες ευρείας κατανάλωσης από 12 χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, όπου σημειώθηκαν σοβαρές παρατυπίες και παραβιάσεις της ευρωπαϊκής νομοθεσίας. Αυτή την απάντηση έδωσε η Ελληνίδα Επίτροπος, κα Μαρία Δαμανάκη, αρμόδια για θέματα Θαλάσσιας Πολιτικής και Αλιείας σε σχετική ερώτηση των Ευρωβουλευτών της Νέας Δημοκρατίας κκ. Κώστα Πουπάκη και Καθ. Ιωάννη Α. Τσουκαλά.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα των αναλύσεων, εντοπίστηκαν πολλές περιπτώσεις κονσερβοποιημένων προϊόντων τα οποία περιείχαν είδη τόνου διαφορετικά από αυτά που αναγραφόταν στην συσκευασία ή ακόμη και μείγματα διαφορετικών ειδών. Επιπλέον, αρκετές συσκευασίες περιείχαν είδη τόνου που κινδυνεύουν από υπεραλίευση. Οι αναλύσεις πραγματοποιήθηκαν από έγκυρο ισπανικό ερευνητικό κέντρο με τη μέθοδο του DNA.
Στην απάντησή της, η Επίτροπος διευκρίνισε ότι, όταν στη συσκευασία προϊόντος σε κονσέρβα αναφέρεται ότι περιέχει κάποιο είδος τόνου ή παλαμίδας και αυτό δεν ισχύει πλήρως ή εν μέρει, θεωρείται παραβίαση της θεμελιώδους απαίτησης της οδηγίας 2000/13/ΕΚ σχετικά με την επισήμανση, την παρουσίαση και διαφήμιση των τροφίμων. Σύμφωνα με τις διατάξεις της εν λόγω Οδηγίας, η επισήμανση των τροφίμων δεν πρέπει να οδηγεί τον καταναλωτή σε πλάνη, ιδίως ως προς τα χαρακτηριστικά του τροφίμου, τη σύνθεση, την ποσότητα, τη διατηρησιμότητα, την καταγωγή ή την προέλευση και τον τρόπο παρασκευής.
Σύμφωνα με την αρμόδια Επίτροπο, σε περίπτωση που τα κράτη μέλη δεν επιτύχουν συμμόρφωση με την ισχύουσα νομοθεσία της ΕΕ, περί θεσπίσεως κοινοτικού συστήματος ελέγχου της τήρησης των κανόνων της κοινής αλιευτικής πολιτικής, η Επιτροπή προειδοποιεί ότι θα κινήσει διαδικασία επί παραβάσει κατά των κρατών μελών. Τέλος, σε ερώτηση των Ευρωβουλευτών για συγκεκριμένες ενέργειες στις οποίες προτίθεται να προβεί η Επιτροπή, η κα Δαμανάκη υπογράμμισε ότι στο πλαίσιο της επικείμενης μεταρρύθμισης της πολιτικής για την αγορά των προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας, θα υποβληθούν νέες νομοθετικές προτάσεις, μέχρι το καλοκαίρι του 2011, με σκοπό την καλύτερη ενημέρωση των καταναλωτών.
«Η σωστή επισήμανση των προϊόντων και η πλήρης ενημέρωση των ευρωπαίων καταναλωτών αποτελεί καθοριστικό κριτήριο για την επιλογή υγιεινών τροφίμων και την προστασία της υγείας τους. Ο καταναλωτής έχει το δικαίωμα και πρέπει να είναι απόλυτα ενημερωμένος για το προϊόν που πρόκειται να βάλει στο ντουλάπι του σπιτιού του και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες αυτό παρήχθη. Για λόγο αυτό, τα κράτη μέλη πρέπει να ενισχύσουν τους ελεγκτικούς τους μηχανισμούς στην αγορά τροφίμων προκειμένου οι παραγωγοί και οι διανομείς να εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους με αποτελεσματικό τρόπο» υπογράμμισαν οι Έλληνες ευρωβουλευτές.

το ΟΧΙ και το ΝΑΙ…

Μας έθεσαν, προεκλογικά, τα διλήμματα: «Αλλάζουμε ή βουλιάζουμε»! «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα»!
Και οι προεκλογικοί λαοσωτήρες, έγιναν μετεκλογικά, με τις ερπύστριες του ΔΝΤ, εθνοκτόνοι και λαοκτόνοι οδοστρωτήρες. Αφού παραμέρισαν τα διλήμματα και μας μίλησαν για τα τερατώδη χρέη και τα εξωφρενικά ελλείμματα.
Τα χρέη και ελλείμματα, που δεν δημιουργήθηκαν, κατά λάθος. Ούτε, επειδή τα «έφαγε ο λαός μαζί» με την πολιτική και οικονομική ολιγαρχία. Αλλά εσκεμμένα. Για να μας σύρουν, όπως τους μαύρους της Αφρικής, στην ατιμωτική δουλεία και του ΔΝΤ την τοκογλυφία.
Και για να μας σώσουν, τάχα, από τα χρέη και τα ελλείμματα, προχώρησαν στα, από μακρού χρόνου, προμελετημένα τους εγκλήματα:
Έστειλαν χιλιάδες νέους στην ανεργία. Πετσόκοψαν τους μισθούς και τις συντάξεις. Στον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα. Φαλκίδευσαν και υπονόμευσαν τα εργασιακά και τα οποιαδήποτε λαϊκά δικαιώματα.
Και δεν το έκαμαν μόνο για να υπονομεύσουν και ευτελίσουν τη ζωή μας. Αλλά κυρίως και προπάντων, για να εξευτελίσουν και τρομοκρατήσουν την ψυχή μας.
Έτσι ώστε να μας σύρουν ταπεινωμένους και τρομοκρατημένους στην παραδοχή της έσχατης και αίσχιστης προδοσίας και της επονείδιστης, στο ΔΝΤ, δουλείας. Για να ξεχάσουμε, μια και καλή, το σοσιαλισμό και να μας βουλιάξουν στη βαρβαρότητα.
Και από την εκχώρηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, να μας περάσουν στην εκποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της πατρίδας μας και των προνομιακών δημόσιων επιχειρήσεων και εθνικών καταπιστευμάτων…
Και ήδη προωθείται, αλματωδώς, το ξεπούλημα!
Και τίθεται το ερώτημα:
Θα τους ακολουθήσουμε στον κατήφορο της αχαλίνωτης διαφθοράς, για να ριχτούμε στο απύθμενο βάραθρο της εθνικής συμφοράς; Θα τους αφήσουμε να μας ρυμουλκούν στο κατάντημα της ανίατης διαστροφής, για να καταλήξουμε στον Καιάδα της ανεπίστροφης καταστροφής;
Θα τρίζουν τα κόκαλα του Καραϊσκάκη, του Κολοκοτρώνη, του Μακρυγιάννη, του Πατροκοσμά. Και των τόσων άλλων, που θυσιάστηκαν για την ελευθερία της πατρίδας.
Και θα είναι ανείπωτη ντροπή, για τον καθένα μας, αν εγκαταλείψουμε και προδώσουμε την Ελευθερία μας. Και τη στείλουμε-όπως λέει ο εθνικός μας ποιητής- και πάλι «πικραμένη, εντροπαλή» στις ερημιές και τις σπηλιές της ατίμωσης.
Τους ντόπιους και διεθνείς οφείλουμε να εγκαταλείψουμε εφιάλτες, που παίζουν το μπιλιάρδο της προδοσίας, στης πατρίδας και τις δικές μας πλάτες.
Να πούμε το ΟΧΙ στον καθένα ουρανοκατέβατο μεσσία. Που επιβάλλεται, άνωθεν και έξωθεν, με τους καλπονοθευτικούς νόμους, για να παίρνει την εξουσία. Και να εξυπηρετεί τα συμφέροντα της ντόπιας ολιγαρχίας και της διεθνούς τοκογλυφίας.
Και να βροντοφωνάξουμε ΝΑΙ στη λαϊκή κυριαρχία και την άμεση δημοκρατία των ανεξάρτητων πολιτών, των ελεύθερων Ελλήνων.
παπα-Ηλίας
http://papailiawyfantis.wordpress.com
Υ.Γ. Ομιλία στη συγκέντρωση Αγρινίου

Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2011

Ο ρόλος της ΕΛΣΤΑΤ στην αύξηση του χρέους. Χρέος θανάτου 340 δις ευρώ και η επιμήκυνση στις Καλένδες

Φωτογραφία: ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΟΡΕΣΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ
Η χθεσινή δημοσιοποίηση των στοιχείων του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, σύμφωνα με τα οποία το δημόσιο χρέος αυξήθηκε κατά 41,8 δις ευρώ το 2010, φθάνοντας τα 340, 28 δις ευρώ αποτελεί την περίτρανη απόδειξη ότι στη χώρα έχει συντελεστεί εθνική προδοσία.
 
Μια εθνική προδοσία με παρακλάδια και περισσότερους του ενός υπευθύνους. Μια εθνική προδοσία που αποδεικνύει το άθλιο παιχνίδι που παίχτηκε στη χώρα όχι μόνο με τις απίθανες σπατάλες, τους συνεχείς δανεισμούς, τα ληστρικά επιτόκια, τις λογιστικές αλχημείες, αλλά και με μια σειρά μεθοδεύσεις που εκ των υστέρων αποδεικνύεται ότι αποσκοπούσαν στην υποδούλωση της χώρας.
 
Όπως έγινε γνωστό, το χρέος δεν διογκώθηκε μόνο λόγων των ελλειμμάτων του προϋπολογισμού, καθώς αυτά καταλαμβάνουν ένα μέρος μόνο του χρέους (τα 23 δις ευρώ).  Τα υπόλοιπα οφείλονται στην ανάληψη χρεών του ευρύτερου δημόσιου τομέα για τα οποία εκδόθηκαν ομόλογα και στο γεγονός ότι κατέπεσαν και άλλες εγγυήσεις για δάνεια των ΔΕΚΟ σε συνδυασμό με την αύξηση των ελλειμμάτων τους.

Επιπλέον, τα μικρής διάρκειας δάνεια του μηχανισμού στήριξης έχουν ως αποτέλεσμα τα εξαιρετικά υψηλά χρεολύσια, καθώς το ποσό των 40,5 δις ευρώ είναι ληξιπρόθεσμο εντός του 2011, ενώ τα ομόλογα που λήγουν μετά το 2016 φθάνουν τα 154,9 δις ευρώ και τα χρεολύσια των ομολόγων των επομένων ετών θα αυξηθούν κι’ άλλο ΛΟΓΩ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΗΣ ΣΤΟΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟ ΣΤΗΡΙΞΗΣ!

Σύμφωνα μάλιστα με τα στοιχεία που δημοσιοποιήθηκαν, τα δάνεια από τον μηχανισμό στήριξης, το γνωστό «ασφαλές καταφύγιο», ακριβώς επειδή είναι μικρής διάρκειας μειώνουν στη μέση την διάρκεια του δανεισμού της χώρας, γεγονός που καθιστά πιεστική και δυσβάστακτη την αποπληρωμή του. Χαρακτηριστικό είναι ότι ενώ το 2008 η μέση διάρκεια του δανεισμού μας ήταν τα 10,96 χρόνια, το 2010 είχε πέσει στα 3,68 χρόνια.

Και δεν είναι μόνο αυτό. Το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους επισημαίνει ότι σημαντικός παράγοντας της αύξησης του χρέους υπήρξε η αναθεώρηση του χρέους που έγινε σε συνεργασία της ΕΛΣΤΑΤ με την Eurostat!

Αποδεικνύεται δηλαδή ότι εκείνη η αναθεώρηση, που υποτίθεται ότι έγινε εν αγνοία της κυβέρνησης, καθώς τα στελέχη της υποστήριζαν (elzoni.gr) στις 13 του περασμένου Οκτωβρίου, ότι η στατιστική υπηρεσία «είναι πλέον ανεξάρτητη» και πως η κυβέρνηση δεν γνωρίζει τι στοιχεία στέλνει στην ΕΕ.

Εκ των υστέρων πληροφορηθήκαμε πως η ΕΛΣΤΑΤ είχε εντάξει στο χρέος και τα ελλείμματα των ΔΕΚΟ, κάτι που δεν επιβάλλεται σε όλες τις χώρες της ΕΕ. Η Eurostat, όμως, το επέβαλε στην ΕΛΣΤΑΤ και αυτή έστειλε τα στοιχεία τοις κείνων ρήμασι πειθόμενη, χωρίς μάλιστα να ενημερώσει την κυβέρνηση!

Επρόκειτο για εγκληματική ενέργεια της οποίας οι συνέπειες φάνηκαν χθες στην αύξηση του χρέους. Και αποκαλύπτεται σχέδιο, συνωμοσία, σαφής πρόθεση να εμφανίζεται η Ελλάδα περισσότερο χρεωμένη από όσο είναι.

Τον περασμένο Δεκέμβριο, ο Σύλλογος Εργαζομένων στην ΕΛΣΤΑΤ, με αφορμή το άρθρο 11 του πολυνομοσχεδίου για τις εργασιακές σχέσεις, βάσει του οποίου η υπηρεσία μετετράπη στην ενός ανδρός αρχή (του Προέδρου), κατήγγειλε ότι ο επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ, Ανδρέας Γεωργίου, αναπληρωτής διευθυντής του Τμήματος Στατιστικής του ΔΝΤ, μέχρι τον διορισμό του, τον Ιούνιο του 2010, παρέμενε υπάλληλος του Ταμείου, αλλά με… άδεια άνευ αποδοχών! (elzoni.gr

Παρ’ όλα αυτά, δεν έχει κουνηθεί φύλλο. Παρά το γεγονός δηλαδή ότι είναι τουλάχιστον παράδοξο να τοποθετείται σε τόσο νευραλγική θέση άνθρωπος από το ΔΝΤ, τη στιγμή που η χώρα έχει δανειστεί από το ΔΝΤ, καμιά ευαισθησία δεν έχει επιδειχθεί μέχρι σήμερα. Και δεν έχει δοθεί καμιά απάντηση επί του θέματος. ΄

Τώρα πληροφορούμεθα ότι το χρέος αυξήθηκε λόγω εκείνης της αναθεώρησης του ελλείμματος προς τα πάνω, με αποτέλεσμα αυτό να φθάσει στο 15,4% (κάτι που ανακοινώθηκε την επομένη του δεύτερου γύρου των περιφερειακών εκλογών και ενώ είχαν από τον Οκτώβριο ανακοινωθεί τα στοιχεία για όλες τις υπόλοιπες χώρες).
Μάλιστα, η ΕΛΣΤΑΤ είχε στείλει τα στοιχεία που μας έκαψαν – και που χθες βγήκαν στην επιφάνεια οι συνέπειες – χωρίς να τεθούν υπ’ όψιν του Διοικητικού Συμβουλίου της, το οποίο απλώς συνεκλήθη για να τα… επικυρώσει!

Κατόπιν όλων αυτών, πώς να μην βγαίνουν οι Έλληνες αξιωματούχοι σαν βρεγμένες γάτες μετά από κάθε συνάντησή τους με τους «μεγάλους» της Ευρώπης.

Εδώ και μήνες έχουν ανακοινώσει θριαμβευτικά την προοπτική επιμήκυνσης του χρέους και κάθε φορά αυτή μετατίθεται στις Ελληνικές Καλένδες.

Το ίδιο έγινε και κατά την πολυδιαφημισμένη ως κρίσιμη συνάντηση του κ. Παπανδρέου με την κ. Μέρκελ στο Βερολίνο.

Για άλλη μια φορά, η κ. Μέρκελ ξεκαθάρισε πως η αλλαγή της διάρκειας αποπληρωμής των δανείων που έχει λάβει η Ελλάδα, μπορεί να συζητηθεί στο πλαίσιο της συνολικής απάντησης στην κρίση χρέους της Ευρώπης.

Ο δε κ. Παπανδρέου, επανέλαβε πως η Ελλάδα θα επιστρέψει την βοήθεια. Προφανώς. Και με το παραπάνω. Και η γερμανικής εφημερίδα «Ζιντόιτσε Τσάιτουνγκ» επανήλθε με αναφορές στην προειδοποίηση του συμβουλίου εμπειρογνωμόνων της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής, που πάλι έκρουσε τον κώδωνα για ενδεχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας.

Ποιος ήταν ο τίτλος του ρεπορτάζ; «Δώστε στους Έλληνες πίσω την δραχμή τους»!

Τα σχόλια περιττεύουν…