Η πρόταση της ηγεσίας της ΝΔ για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης δείχνει αξιόπιστη και αποτελεσματική. Ο πρόεδρος της ΝΔ κ. Σαμαράς γνωρίζει τα θέματα της οικονομίας πολύ καλύτερα απ’ ό,τι ο κ. Παπανδρέου και ο κ. Παπακωνσταντίνου και δείχνει στην κυβέρνηση το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει προκειμένου να περιοριστούν, στο μέτρο του δυνατού, οι θυσίες του ελληνικού λαού και να βελτιωθεί το αποτέλεσμα της οικονομικής πολιτικής.
Σημαντικό «ναι»
Ο κ. Σαμαράς και οι συνεργάτες του λένε «ναι» στις διαρθρωτικές αλλαγές που χρειάζεται η οικονομία. Η ΝΔ είναι παραδοσιακά πιο ανοιχτή στις αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές στην ελληνική οικονομία απ’ ό,τι το ΠΑΣΟΚ.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιχείρησε τολμηρές για την εποχή αλλαγές, οι οποίες, όμως, προσέκρουσαν στη δυναμική αντίδραση των ελεγχόμενων από το ΠΑΣΟΚ συνδικαλιστών. Ποιος δεν θυμάται τις αγριότητες στο χώρο των αστικών συγκοινωνιών που μεθοδεύτηκαν από το συνδικαλιστικό ΠΑΣΟΚ. Η κυβέρνηση Καραμανλή δεν είχε το νεοφιλελεύθερο ζήλο της κυβέρνησης Μητσοτάκη, προσπάθησε, όμως, να προωθήσει τις ιδιωτικοποιήσεις, μετοχοποιήσεις και την εξυγίανση του ευρύτερου δημόσιου τομέα της οικονομίας. Και σε αυτή την περίπτωση το ΠΑΣΟΚ και οι ελεγχόμενες από αυτό συνδικαλιστικές οργανώσεις αντέδρασαν, έχοντας, μάλιστα, την πλήρη πολιτική κάλυψη του Γιώργου Παπανδρέου.
Η ΝΔ αποδεικνύει ότι είναι ανοιχτή στις διαρθρωτικές αλλαγές ψηφίζοντας τα νομοσχέδια που αφορούν στην αναδιάρθρωση του ΟΣΕ, τη συγχώνευση δημόσιων οργανισμών και υπηρεσιών κ.λπ. Υπάρχει, λοιπόν, η πολυδιαφημισμένη συναίνεση στο συγκεκριμένο ζήτημα και καλείται η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να αποδείξει ότι μπορεί να τα βάλει με τους κομματικούς, συνδικαλιστικούς οργανισμούς που ανέπτυξε, σε βάθος χρόνου, στον ευρύτερο δημόσιο τομέα της οικονομίας και τη δημόσια διοίκηση.
Πλήρης δικαίωση
Η «γαλάζια» πρόταση για την οικονομία συνδυάζει το «ναι» στις διαρθρωτικές αλλαγές με την προβολή της ανάγκης ενίσχυσης της αναπτυξιακής διάστασης της οικονομικής πολιτικής. Η πολιτική του μνημονίου έχει ισοπεδωτικό χαρακτήρα και δημιουργεί σε αρκετές περιπτώσεις περισσότερα προβλήματα από αυτά που λύνει. Η υπερφορολόγηση, που εκφράστηκε με αλλεπάλληλες αυξήσεις των καταναλωτικών φόρων και επαναλαμβανόμενη έκτακτη φορολογία των επιχειρήσεων, ενίσχυσε τα φαινόμενα ύφεσης και περιόρισε τα φορολογικά έσοδα του Δημοσίου. Ένα σωρό προβλήματα θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί εάν η τρόικα είχε καλύτερη γνώση της ελληνικής πραγματικότητας και τα στελέχη της κυβέρνησης Παπανδρέου προέβαλαν κάποιες λογικές και δημιουργικές αντιρρήσεις.
Η κυβερνητική ηγεσία αντιμετωπίζει τις προτάσεις Σαμαρά για την οικονομία με μία επιθετική κοινωνική πολιτική, που ενισχύει την πολιτική άμυνα της κυβέρνησης, κάνει, όμως, ακόμη πιο δύσκολη την επιτυχημένη εφαρμογή της οικονομικής πολιτικής.
Ο χρόνος δουλεύει πλέον σε βάρος της κυβέρνησης Παπανδρέου. Η ενίσχυση των φαινομένων ύφεσης δοκιμάζει τις αντοχές των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών, ενώ η μεγάλη καθυστέρηση στην εφαρμογή των αναγκαίων διαρθρωτικών αλλαγών μας εκθέτει σε μεγάλους οικονομικούς και πολιτικούς κινδύνους. Το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης πρέπει να περάσει στη διάρκεια των επόμενων μηνών από τη μεταρρυθμιστική φλυαρία στην αποτελεσματική προώθηση των αναγκαίων διαρθρωτικών αλλαγών. Διαφορετικά θα υπάρξουν εντυπωσιακές αποκλίσεις από τους δημοσιονομικούς στόχους που έχουν τεθεί για το 2011, θα ενισχυθούν οι επιφυλάξεις των αγορών για την προοπτική της ελληνικής οικονομίας και θα δεχθούμε πιέσεις από την τρόικα για την εφαρμογή μέτρων ισοδύναμου δημοσιονομικού αποτελέσματος, δηλαδή για πρόσθετες μειώσεις στους μισθούς και τις συντάξεις και νέες αυξήσεις στους καταναλωτικούς φόρους.
Σημαντικό «ναι»
Ο κ. Σαμαράς και οι συνεργάτες του λένε «ναι» στις διαρθρωτικές αλλαγές που χρειάζεται η οικονομία. Η ΝΔ είναι παραδοσιακά πιο ανοιχτή στις αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές στην ελληνική οικονομία απ’ ό,τι το ΠΑΣΟΚ.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιχείρησε τολμηρές για την εποχή αλλαγές, οι οποίες, όμως, προσέκρουσαν στη δυναμική αντίδραση των ελεγχόμενων από το ΠΑΣΟΚ συνδικαλιστών. Ποιος δεν θυμάται τις αγριότητες στο χώρο των αστικών συγκοινωνιών που μεθοδεύτηκαν από το συνδικαλιστικό ΠΑΣΟΚ. Η κυβέρνηση Καραμανλή δεν είχε το νεοφιλελεύθερο ζήλο της κυβέρνησης Μητσοτάκη, προσπάθησε, όμως, να προωθήσει τις ιδιωτικοποιήσεις, μετοχοποιήσεις και την εξυγίανση του ευρύτερου δημόσιου τομέα της οικονομίας. Και σε αυτή την περίπτωση το ΠΑΣΟΚ και οι ελεγχόμενες από αυτό συνδικαλιστικές οργανώσεις αντέδρασαν, έχοντας, μάλιστα, την πλήρη πολιτική κάλυψη του Γιώργου Παπανδρέου.
Η ΝΔ αποδεικνύει ότι είναι ανοιχτή στις διαρθρωτικές αλλαγές ψηφίζοντας τα νομοσχέδια που αφορούν στην αναδιάρθρωση του ΟΣΕ, τη συγχώνευση δημόσιων οργανισμών και υπηρεσιών κ.λπ. Υπάρχει, λοιπόν, η πολυδιαφημισμένη συναίνεση στο συγκεκριμένο ζήτημα και καλείται η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να αποδείξει ότι μπορεί να τα βάλει με τους κομματικούς, συνδικαλιστικούς οργανισμούς που ανέπτυξε, σε βάθος χρόνου, στον ευρύτερο δημόσιο τομέα της οικονομίας και τη δημόσια διοίκηση.
Πλήρης δικαίωση
Η «γαλάζια» πρόταση για την οικονομία συνδυάζει το «ναι» στις διαρθρωτικές αλλαγές με την προβολή της ανάγκης ενίσχυσης της αναπτυξιακής διάστασης της οικονομικής πολιτικής. Η πολιτική του μνημονίου έχει ισοπεδωτικό χαρακτήρα και δημιουργεί σε αρκετές περιπτώσεις περισσότερα προβλήματα από αυτά που λύνει. Η υπερφορολόγηση, που εκφράστηκε με αλλεπάλληλες αυξήσεις των καταναλωτικών φόρων και επαναλαμβανόμενη έκτακτη φορολογία των επιχειρήσεων, ενίσχυσε τα φαινόμενα ύφεσης και περιόρισε τα φορολογικά έσοδα του Δημοσίου. Ένα σωρό προβλήματα θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί εάν η τρόικα είχε καλύτερη γνώση της ελληνικής πραγματικότητας και τα στελέχη της κυβέρνησης Παπανδρέου προέβαλαν κάποιες λογικές και δημιουργικές αντιρρήσεις.
Η κυβερνητική ηγεσία αντιμετωπίζει τις προτάσεις Σαμαρά για την οικονομία με μία επιθετική κοινωνική πολιτική, που ενισχύει την πολιτική άμυνα της κυβέρνησης, κάνει, όμως, ακόμη πιο δύσκολη την επιτυχημένη εφαρμογή της οικονομικής πολιτικής.
Ο χρόνος δουλεύει πλέον σε βάρος της κυβέρνησης Παπανδρέου. Η ενίσχυση των φαινομένων ύφεσης δοκιμάζει τις αντοχές των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών, ενώ η μεγάλη καθυστέρηση στην εφαρμογή των αναγκαίων διαρθρωτικών αλλαγών μας εκθέτει σε μεγάλους οικονομικούς και πολιτικούς κινδύνους. Το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης πρέπει να περάσει στη διάρκεια των επόμενων μηνών από τη μεταρρυθμιστική φλυαρία στην αποτελεσματική προώθηση των αναγκαίων διαρθρωτικών αλλαγών. Διαφορετικά θα υπάρξουν εντυπωσιακές αποκλίσεις από τους δημοσιονομικούς στόχους που έχουν τεθεί για το 2011, θα ενισχυθούν οι επιφυλάξεις των αγορών για την προοπτική της ελληνικής οικονομίας και θα δεχθούμε πιέσεις από την τρόικα για την εφαρμογή μέτρων ισοδύναμου δημοσιονομικού αποτελέσματος, δηλαδή για πρόσθετες μειώσεις στους μισθούς και τις συντάξεις και νέες αυξήσεις στους καταναλωτικούς φόρους.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου