Στρατηγική ελπίδας

Το 8^ο συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας ολοκληρώθηκε αφήνοντας πίσω του έναν ούριο άνεμο. Εδωσε στους Ελληνες τη δυνατότητα να αναλογισθούν ότι πράγματι υπάρχει στρατηγική ελπίδας για την έξοδο από τη μέγγενη του ΔΝΤ. Εκείνοι που υπέγραψαν το μνημόνιο, έλεγαν και ξανάλεγαν ότι δεν υπήρχαν άλλοι τρόποι να σωθεί η χώρα. Όμως τελικώς η χώρα μπορούσε να έχει σωθεί. Και να μη χρειάζεται να δίνουμε αναφορά σε ξένους για το τι πράττουμε. Αρκεί να είχαν γίνει κάποιες κινήσεις την ώρα που έπρεπε. Το ΠΑΣΟΚ προεκλογικά έταξε… λαγούς με πετραχήλια. Νίκησε κι από εκεί και πέρα άρχιζε να ποιείται την νήσσαν, να κάνει κινήσεις ακριβώς αντίθετες από αυτές που θα περίμενε ο απλός ψηφοφόρος του.

Όμως η πολιτική αυτή του λαϊκισμού και του ψεύδους έχει οριστικά τελειώσει. Η σύγχρονη Ελλάδα δεν μπορεί να προχωρήσει κατ’ αυτόν τον τρόπο. Ολοι το έχουν συνειδητοποιήσει. Ο κόσμος «μπούχτησε» από τα μεγάλα χωρίς αντίκρυσμα λόγια. Αυτό που επιθυμεί είναι να βρει επιτέλους στέρεους άξονες πάνω στους οποίους να μπορέσει να βασιστεί για να ξανανιώσει. Η νέα μεταπολίτευση βασίζεται όπως τόνισε ο Αντώνης Σαμαράς στη σύνθεση, στο χτίσιμο πλειοψηφικού ρεύματος μιας μεγάλης κεντροδεξιάς παράταξης.
Η μόνη διέξοδος που έχει τώρα πλέον η χώρα είναι να βρει τους τρόπους ώστε να βγει από το αδιέξοδο στο οποίο έχει εγκλωβισθεί από το Μνημόνιο. Ψυχολογική ανάγκη κάθε Ελληνα είναι πλέον η ελπίδα. Και η σημερινή κυβέρνηση, το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου, το μόνο που δεν μπορεί να προσδώσει στον πολίτη του 2010 είναι ελπίδα. Κάθε μέρα που περνάει γίνεται αντιληπτό ότι τα πράγματα γίνονται όλο και χειρότερα. Πρόκειται για μία ακόμη «βαριά» αλήθεια.
πηγη