Η ΦΤΩΧΕΙΑ..."ΒΑΡΕΣΕ" ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΟ ΛΑΧΕΙΟ...

ΜΕΙΩΜΕΝΕΣ ΟΙ ΠΩΛΗΣΕΙΣ ΚΑΤΑ 30%.!!!　
Κάποτε λέγαμε ότι η φτώχεια οδηγεί στον τζόγο...
Σήμερα όμως είναι τόσο μεγάλη η φτώχεια, πού ο Έλληνας δεν έχει λεφτά να αγοράσει ούτε... ελπίδα.!!!Ακόμα και οι πωλήσεις του Πρωτοχρονιάτικου Λαχείου, παρουσιάζουν πτώση 30%.!!!Στα υπόλοιπα λαχεία η πτώση είναι 15 %.
Λένε ότι απο τη Δευτέρα ξεκινούν και οι συσκέψεις στο υπουργείο Οικονομικών για την ...εξεύρεση λύσης.!!!Σιγά τους...εγκέφαλους...

Να τιμωρηθούν τώρα όσοι διαχειρίστηκαν κοινοτικά κονδύλια

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Περάσαμε τα Χριστούγεννα και διανύουμε την τελευταία εβδομάδα του χρόνου μέσα στον απόλυτο τρόμο.  Για πρώτη φορά φαίνεται ότι δεν δόθηκε εντολή να επιτραπεί στον λαό να ξεχαστεί για λίγο – κάτι που για τις ημέρες των Χριστουγέννων ήταν πάντα αυτονόητο, όπως και ο σεβασμός στα «μπάνια του λαού».


Αυτή τη φορά, τέτοια ανάπαυλα δεν υπάρχει. Από το πρωί ως το βράδυ ακούμε για τα χρήματα που πρέπει να εξοικονομηθούν και από πού θα βρεθούν – απάντηση στο τελευταίο ερώτημα είναι αυτονόητη: Σε μια χώρα που δεν παράγει τίποτε (και επομένως το αίτημα της ανταγωνιστικότητας είναι κενό γράμμα), είναι γνωστό πού θα βρεθούν τα χρήματα.

ΕΝΤΟΛΗ ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΡΕΥΜΑΤΟΣ ΣΕ 940 χιλιάδες ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ...!!!

ΧΩΡΙΣ ΡΕΥΜΑ... 80 χιλιάδες ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΛΕΦΤΑ ΓΙΑ ΕΠΑΝΑΣΥΝΔΕΣΗ...!!!
Που καταντήσαμε...
Επιστροφή στον μεσαίωνα βιώνουν όλο και περισσότεροι Έλληνες που βλέπουν να χάνονται η μία μετά την άλλη κατακτήσεις των 2 τελευταίων αιώνων σύγχρονου πολιτισμού.
Χιλιάδες συμπολίτες μας στερούνται του βασικότερου αγαθού μετά το νερό, δηλαδή το ρεύμα.Τραγικά είναι και τα στοιχεία που έδωσε η ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ, σύμφωνα με τα οποία μέχρι το τέλος Οκτωβρίου, είχαν δοθεί συνολικά 940.000 εντολές για διακοπή ηλεκτροδότησης σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις, ενώ από αυτές εκτελέστηκαν οι 213.000 καθώς κάποιοι καταναλωτές είτε κατάφεραν να πληρώσουν την τελευταία στιγμή, είτε προχώρησαν σε συμβιβασμό.Σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ, Νίκο Φωτόπουλο, από τις κομμένες παροχές, οι 80.000 δεν επανασυνδέθηκαν και παραμένουν χωρίς ρεύμα για λόγους οικονομίας.
Να είναι καλά η "Κυβέρνηση του Μνημονίου" και ο Γιώργος, που προκειμένου να εξοφληθούν οι Τράπεζες και να μην χάσουν δραχμή απο τα δανειά τους, έπρεπε να πτωχεύσουν οι Έλληνες...
http://politikosafari.blogspot.com/2010/12/940.html

Ο Σαμαράς αντιμέτωπος με την εσωκομματική μετριοκρατία της ΝΔ

Από factorx

Δίνει και παίρνει στο Διαδίκτυο και τις εφημερίδες η φημολογία για τις επιλογές  που θα κάνει ο Σαμαράς στην επικείμενη οργανωτική αναδιάρθρωση. Φυσικά δεν διαβάσαμε πουθενά καμιά μεγάλη, ή συγκλονιστική αλλαγή. Μόνο κουτσομπολιά και φήμες διαβάζουμε, που όλως τυχαίως αναφέρονται στα ίδια και τα ίδια πρόσωπα, που αισθάνονται προφανώς την ανάγκη να τονίσουν μέσω των ΜΜΕ στον Σαμαρά την παρουσία τους δίπλα του.
Δεν θα πούμε, φυσικά, ότι, συνήθως, εκείνοι που προβάλλουν τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ είναι και οι αδύναμοι κρίκοι της υπόθεσης. Θα μπορούσαμε, εξάλλου, όπως αντιλαμβάνεστε, να γράψουμε κι εμείς πολλά επ΄ αυτού. Αλλά δεν θα το κάνουμε. Όχι μόνο επειδή δεν μας απασχολούν τα πρόσωπα και οι αγωνίες τους, αλλά κυρίως επειδή το πρόβλημα δεν είναι «προσωπικό», είναι «πολιτικό», για να παραφράσουμε μια παλιά ρήση.
Παρόλα αυτά, η αίσθησή μας είναι ότι οι οργανωτικές αλλαγές που θα κάνει ο Σαμαράς θα έχουν καθοριστική σημασία για την μετέπειτα πορεία και εξέλιξη της ΝΔ για έναν κυρίως λόγο: Θα δείξουν στον κόσμο πως θέλει να κυβερνήσει. Επειδή θα είναι οι τελευταίες μεγάλες οργανωτικές αλλαγές πριν από τις εκλογές, που αργά, ή γρήγορα, έρχονται.
Ένα είναι επίσης βέβαιο: Έναν και πλέον χρόνο από την εκλογή του στην ηγεσία της ΝΔ και ύστερα από σειρά σκληρών μαχών ο Αντώνης Σαμαράς έχει πλέον στην διάθεσή του όλα τα στοιχεία για να επιλέξει εκείνους που θα υπηρετήσουν καλύτερα τους πολιτικούς του στόχους.

ΣΗΜΙΤΗΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ !!!

Ο ΠΡΩΗΝ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ !

ΟΛΟΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΛΩΝ ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ !  

Σε μια φάση που στην Κοινοβουλευτική ομάδα και γενικότερα στο ΠΑΣΟΚ επικρατεί νευρική κρίση και ένα κλίμα μάχης όλων εναντίον όλων ,το άρθρο που δημοσίευσε ο πρώην πρωθυπουργός Κ. Σημίτης στο ΒΗΜΑ της Κυριακής (26/12) για τις εξελίξεις στην ευρωζώνη και την ΕΕ, έρχεται να πυροδοτήσει περαιτέρω αυτό το κλίμα!

Ο Κ. Σημίτης ,καταρχάς , με το άρθρο αυτό επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος!

Διότι ο πρώην πρωθυπουργός ( μαζί με τον νύν Γ. Παπανδρέου!) υπήρξε ο μοιραίος άνθρωπος ,ο οποίος, κατά εγκληματικό τρόπο, έβαλε άρον άρον , απερίσκεπτα και υποδουλωτικά την Ελλάδα στο ευρώ , ενώ όσοι υπέβαλαν τότε αντιρρήσεις στο ‘’εθνοσωτήριο’’ εγχείρημα, εστέλνοντο άνευ συζήτησης στο’’ εκτελεστικό πολιτικό απόσπασμα’’ !!!

Σήμερα , αυτός ο μοιραίος άνθρωπος ,από τους αρχιτέκτονες της σημερινής χρεοκοπίας της χώρας ,έρχεται με το άρθρο του στο ΒΗΜΑ ,να αναγνωρίσει έστω δειλά , χωρίς αιδώ και χωρίς ίχνος αυτοκριτικής , ότι η λειτουργία της ΟΝΕ εξασφαλίζει τελικά κέρδη στον ευρωπαϊκό Βορρά σε βάρος των πιο αδύναμων περιφερειακών χωρών !

Βλέποντας, τώρα ,τα αδιέξοδα της ΟΝΕ και της ευρωζώνης, την οποία εκθείαζε φανατικά , ο Κ. Σημίτης επιχειρεί με το άρθρο του να κάνει προτάσεις διεξόδου .

Ο Κ. Σημίτης , αφού αναγνωρίζει ότι μέτρα όπως ο μόνιμος Μηχανισμός Στήριξης , που πρόσφατα αποφασίστηκαν ,δεν προσφέρουν απαντήσεις , προτείνει στο άρθρο του, ως φάρμακο για την ευρωζώνη, την προώθηση της οικονομικής διακυβέρνησης  στην κατεύθυνση της ομοσπονδοποίησης της ΕΕ.

Για άλλη μια φορά ο μοιραίος αυτός άνθρωπος προτείνει λύσεις, που αν αποδειχθούν πραγματοποιήσιμες , πράγμα αμφίβολο , θα επιφέρουν μια ακόμα πιο αντιδραστική και οπισθοδρομική τροπή στις ευρωπαϊκές εξελίξεις .

Χριστούγεννα και Μοναξιά…

Του Καθηγητή ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ Μοναξιά!
Και θα ζήσουμε αύριο Σάββατο την γέννηση του Θεανθρώπου, την Θεϊκή υπόσχεση για την σωτηρία του ανθρώπινου γένους… Καθώς γύρω από το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι θα γευόμαστε τα ευλογημένα εδέσματα και τα πατροπαράδοτα γλυκίσματα, καθώς θα ανοίγουμε κάτω από το Χριστουγεννιάτικο δένδρο τα δώρα μας κάποιοι συνάνθρωποι μας, ίσως και μέσα στην ίδια μας την πολυκατοικία, θα βουλιάζουν πνιγμένοι στο βουβό, το ανελέητο αίσθημα της μοναξιάς τους…
Μοναξιά!
Φέρνει η λέξη δυναμικά στο προσκήνιο το βουβό, ανελέητο δράμα συνανθρώπων μας που έπαψαν να υπάρχουν για μας λησμονημένοι, τυλιγμένοι στον μανδύα της τραγικής πραγματικότητας της ΜΟΝΑΞΙΑΣ!…
Ποιος θα πίστευε, μερικές δεκαετίες πριν, ότι εδώ στην κάποτε «Ψωροκώσταινα», τη χώρα της φαιδράς πορτοκαλλέας, της γειτονιάς των ονείρων και της γονεϊκής προτροπής του τύπου: «παιδάκι μου καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το… όνομα» θα φτάναμε στο σημείο να μιλάμε για το φριχτό υποκειμενικό συναίσθημα της αποκοπής από την ομάδα, της απομόνωσης, της καταδίκης στον φριχτό κόσμο της… Μοναξιάς!
Και καθώς σε καθημερινή βάση γευόμαστε τα καταναλωτικά αγαθά, καθώς ανοίγουμε το δέκτη της έγχρωμης τηλεόρασης για να βιώσουμε την εικονική πραγματικότητα της δήθεν συμμετοχικής διαδικασίας σε συνάξεις με ποικιλώνυμους «επώνυμους και επώνυμες», μισόγυμνες καλλονές, μη - φανατικούς αρσενικούς και χαζοχαρούμενες γλάστρες, πολλοί συνάνθρωποι μας θα ζούνε στην μοναξιά τους…
Μοναξιά!

Εκλογικός συναγερμός μέχρι τον Μάρτη

Εμείς πάντως το γράψαμε νωρίς: «Πρόωρες εκλογές πριν απο τις 4 Απριλίου»

Δεν ξέρω αν η σημερινή εκλογολογία προκαλείται απο το φόβο της κυβέρνησης για την απώλεια ενός ακόμα, ή και άλλων βουλευτών, κατά την επικείμενη ψηφοφορία για τον Προϋπολογισμό, το γεγονός είναι όπτι το θερμόμετρο των πρόωρων ανεβαίνει συνεχώς καθώς όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης φοβούνται εκλογές την Άνοιξη και δεν θέλουν να πιαστούν στον ύπνο.

Την εκτίμηση αυτή,  συμμερίζονται και πολλοί μέσα στο ΠΑΣΟΚ, που πιστεύουν ότι ο Γιώργος Παπανδρέου θα επιδιώξει να κάνει πρόωρες εκλογές τον Μάρτιο, ή το αργότερο μέχρι την πρώτη εβδομάδα του Απρίλιου, προκειμένου  να εκμεταλλευτεί τη συγκυρία, και να αποτρέψει την πολιτική οπισθοχώρηση του κόμματός του. Πολλοί προσθέτουν με νόημα ότι «μετά θα είναι αργά».

Εντός του 2011 είναι πιθανό το ΠΑΣΟΚ να χάσει την πρωτοπορία στις δημοσκοπήσεις και έτσι το σενάριο θέλει την άμεση προσφυγή στις κάλπες, το πρώτο τρίμηνο του 2011 προκειμένου οι πιθανότητες επικράτησης να είναι σημαντικές για το κυβερνών κόμμα. Κάτι που, σε συνδυασμό με την εφαρμογή της λίστας, στις επικείμενες πρόωρες εκλογές, θα του επιτρέψει να ελέγξει πλήρως την Κοινοβουλευτική Ομάδα που θα προκύψει και να αποφύγει έτσι τη διογκούμενη εσωκομματική γκρίνια. Η απειλή και μόνο της λίστας είναι σαφές ότι αποτελεί ανάχωμα στις διαφοροποιήσεις βουλευτών, υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι επιθυμούν να είναι εκ νέου βουλευτές. Δεν είναι λίγοι οι εθνοπατέρες που το ξανασκέφτονται γιατί έχουν φάει ατελείωτο κράξιμο, όπου σταθούν κι όπου βρεθούν επί ένα χρόνο

Ήδη, άλλωστε, ο Πρωθυπουργός σχεδιάζει να ανοίξει μια ατζέντα κρίσιμων θεμάτων, πάνω στα οποία θα επικεντρωθεί, ώστε να προβάλλει το προφίλ του μεταρρυθμιστή, και να εξισορροπήσει τις απώλειες που αναπόφευκτα θα έχει σε επίπεδο κοινωνίας.

Η ατζέντα αυτή, προβλέπει, κατά κύριο λόγο: Την αλλαγή του εκλογικού νόμου, την αλλαγή του νόμου περί ευθύνης υπουργών και τη συμφωνία με τη ΝΔ για τα άρθρα του Συντάγματος που θα αναθεωρηθούν από την επόμενη Βουλή.

Με τον εκλογικό νόμο, ο Γιώργος Παπανδρέου θα «σπάσει» την αχανή Β’ Αθηνών σε αυτόνομες περιφέρειες, ενισχύοντας με τον τρόπο αυτό τα γνωστά και προβεβλημένα στελέχη του Κινήματος.

Όσο για τις αλλαγές στον νόμο περί ευθύνης υπουργών, που επεξεργάζονται ο Χάρης Καστανίδης, ο Χάρης Παμπούκης, και ομάδα νομικών, που βρέθηκαν στο παρελθόν στο πλευρό του Ανδρέα Παπανδρέου, θα αποτελέσει ουσιαστικά το «βαρύ χαρτί» του ΠΑΣΟΚ στον δρόμο προς τις εκλογές, καθώς στο Μέγαρο Μαξίμου φιλοδοξούν να εκπλήξουν και  να εντυπωσιάσουν, καταργώντας την άτυπη «ασυλία» των πολιτικών.

Αναμφισβήτητα όμως οι εκλογές θα πρέπει να έχουν αν όχι τη συναίνεση, την ανοχή της τρόικας και του ΔΝΤ. Οι δανειστές θα πρέπει να πεισθούν ότι δεν θα κινδυνεύσει από τις εκλογές η εφαρμογή του προγράμματος σταθερότητας. Είναι η μοναδική παράμετρος που ενδεχομένως αποτρέψει τις πρόωρες εθνικές εκλογές, αν ο ΓΑΠ είναι αποφασισμένος να τις προκηρύξει.

Μπλόφα ή πραγματικός πολιτικός σχεδιασμός εκλογών;

Πραγματικές σκέψεις ή επιτηδευμένες διαρροές, με πολλούς αποδέκτες;

Είναι πραγματικά δύσκολο να αποφανθεί κανείς τελεσίδικα, ειδικά από τη στιγμή που το «βλέποντας και κάνοντας» έχει γίνει καθεστώς στις κυβερνητικές ενέργειες. Σε κάθε περίπτωση η φιλολογία αλλά και ο «εκλογικός συναγερμός» των κομμάτων δεν πρόκειται να λήξει πριν την πρώτη εβδομάδα του Μαρτίου, στο όριο δηλαδή προκήρυξης εκλογών για την 4^η Απριλίου.

Μικρός Οδυσσέας

Η πολιτική δραπέτευσε από την κοινωνία και η δημοσιογραφία από τα γεγονότα. Η κρίση της πολιτικής έγινε κρίση του Τύπου

Σοφία Βούλτεψη

ΑΠΕ ΜΠΕ / ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΣΑΪΤΑΣ

Όσα παρακολουθούμε τον τελευταίο καιρό να συμβαίνουν γύρω από τον ελληνικό Τύπο είναι το σύμπτωμα, όχι η ασθένεια. Συμβαίνει δηλαδή και σ’ αυτόν τον χώρο, ό,τι συμβαίνει και στο πολιτικό σύστημα: Όλοι κάνουν πως αγνοούν την ασθένεια και προσπαθούν να θεραπεύσουν όπως-όπως τα συμπτώματά της. Σ’ αυτήν την «θεραπευτική αγωγή» εντάσσονται και οι τωρινές κινητοποιήσεις και απεργίες.

Αλλά η συμπτωματική θεραπεία δεν συνιστά θεραπεία. Πολύ περισσότερο όταν όλοι βλέπουμε πως το δημοσιογραφικό συνδικαλιστικό κίνημα επιμένει στα λάθη του, χωρίς ποτέ να διδάσκεται από αυτά.

Περίτρανη απόδειξη, η συμμετοχή των δημοσιογράφων στην γενική απεργία της Τετάρτης. Έχει επισημανθεί τόσες φορές που πλέον η επιμονή στο ίδιος λάθος – ή μήπως σκοπιμότητα; - καταντά αυτιστική συμπεριφορά.

Υπάρχει κανείς που να θεωρεί πως όταν συμβαίνουν γεγονότα μπορεί να απουσιάζουν οι δημοσιογράφοι; Κανείς. Και όμως, αυτό συμβαίνει στη χώρα μας, ξανά και ξανά.

Επειδή βρίσκονται εκτός τόπου και χρόνου. Όπως ακριβώς εκτός τόπου και χρόνου βρίσκεται και το πολιτικό μας σύστημα.

Και επειδή τα ίδια πρόσωπα παραμένουν θρονιασμένα στις ίδιες καρέκλες εδώ και δεκαετίες. Όπως ακριβώς συμβαίνει και με το πολιτικό μας προσωπικό.

Η απουσία των δημοσιογράφων από τον χώρο και τον χρόνο των γεγονότων, αποτελεί την χαριστική βολή. Την τελευταία πράξη μιας οδυνηρής διαδικασίας που κατέληξε στην αυτοκατάργηση της δημοσιογραφίας.

Όπως ακριβώς, λοιπόν, το πολιτικό σύστημα άφησε – σκόπιμα ή/και λόγω ανικανότητας – να φθάσει η κατάσταση στο μη περαιτέρω, το ίδιο συνέβη και με τον ελληνικό Τύπο.

Άλλωστε, το πολιτικό κατεστημένο και το κατεστημένο του Τύπου (περιλαμβάνεται γραπτός και ηλεκτρονικός) λειτούργησαν πάντοτε σε απόλυτη αρμονία και ακολούθησαν βίους παράλληλους. Και από πλευράς πηγής εσόδων και από πλευράς λειτουργίας.

Το πολιτικό σύστημα υπέκυπτε στους χορηγούς του και ο Τύπος στις διαφημίσεις – κατά προτίμηση κρατικές που είναι και οι πιο εύκολες. Μεταξύ τους δημιουργήθηκε μια σχέση αλληλεξάρτησης, με τους πολιτικούς να προσφέρουν κρατική διαφήμιση για να εξασφαλίζουν την προβολή τους και τον Τύπο να επιβιώνει μόνο χάρη στην κρατική διαφήμιση, χωρίς καμιά προσπάθεια να κερδίσει σε αναγνωστικό κοινό και να στηριχθεί στις δικές του δυνάμεις.

Το πολιτικό σύστημα κατακλύσθηκε από πρόσωπα ανίκανα να φέρουν σε πέρας την αποστολή τους, το ίδιο συνέβη και με τον χώρο της ενημέρωσης.

Το πολιτικό σύστημα αφού προκάλεσε με τις πράξεις και τις παραλείψεις του την σημερινή κρίση – οικονομική και ηθική – μετά αποδείχθηκε ανίκανο να προβλέψει την έκρηξη και τις συνέπειές της. Συνέχισε μέχρι την τελευταία στιγμή να αρμενίζει στα πέλαγα της αμεριμνησίας, πιστεύοντας ότι κάτι θα γινόταν την τελευταία στιγμή και δεν θα χρειαζόταν να αποκαλυφθούν τα ψεύδη του.

Την ίδια περίοδο και ο χώρος της ενημέρωσης συνέχισε να τυφλώνει με την λάμψη του, χωρίς καν να ρίχνει μια ματιά σε όσα συνέβαιναν στον υπόλοιπο κόσμο.

Αλλά τα σημάδια ήσαν εκεί, τα έβλεπαν, έπρεπε να τα έχουν δει. Εργοδότες, δημοσιογράφοι και συνδικαλιστικές ενώσεις.

Ήδη από το 2008, με το ξέσπασμα της διεθνούς κρίσης, άρχισαν να φθάνουν οι πληροφορίες για κατάρρευση μεγάλων εκδοτικών συγκροτημάτων του εξωτερικού. Και σ’ αυτόν τον τομέα, όπως και σε όλους τους άλλους, όλοι εθελοτυφλούσαν. Πίστεψαν πως ήταν δυνατόν η Ελλάδα να παραμείνει ένας καλά προστατευμένος παράδεισος και πως τίποτε δεν θα διαπερνούσε το ατσάλινο κέλυφός της.

Όπως αποδείχθηκε, η Ελλάδα – και επομένως και η οικονομία της – ήταν η πιο ευάλωτη χώρα της Ευρώπης. Και άρχισαν να καταρρέουν τα πάντα γύρω μας – τα πάντα, εκτός από το πολιτικό μας σύστημα, το κατ’ εξοχήν υπεύθυνο για την κατάσταση αυτή (και την κατάσταση στο ελληνικό σύστημα ενημέρωσης).

Αλλά ακόμη και όταν, το φθινόπωρο του 2008, η παγκόσμια κρίση οδηγούσε στο κραχ του 21ου αιώνα, εδώ στην Ελλάδα δεν βλέπαμε τα σημάδια. Διότι ακόμη και τότε, οι αλόγιστες κρατικές διαφημίσεις έπαιρναν και έδιναν, χωρίς κανείς να σκεφθεί πως σύντομα, όπως μας ενημέρωσαν και οι εταίροι μας, το πάρτι θα τελείωνε.

Τον Ιανουάριο του 2009, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις έλαβαν τα πρώτα μέτρα στήριξης των μέσων ενημέρωσης. Όχι μόνο οικονομικά, αλλά και θεσμικά. Έδωσαν κάποια πακέτα στήριξης, αλλά κυρίως προειδοποίησαν τους δραστηριοποιούμενους στον χώρο της ενημέρωσης ότι έχουν τις ευθύνες τους.

Ο Γάλλος Πρόεδρος Σαρκοζί, δήλωσε πως «πρέπει οι εφημερίδες να σώσουν τον εαυτό τους βλέποντας τι προσφέρουν στο κοινό». Εκείνη την περίοδο οργανώθηκαν στην Γαλλία συνελεύσεις εργαζομένων σε 150 επιχειρήσεις Τύπου και οι προτάσεις τους καταγράφηκαν και περιελήφθησαν στο περίφημο πακέτο Σαρκοζί. Την ίδια εποχή, στην Ελλάδα οι υπουργοί μοίραζαν κρατικό χρήμα, με αντάλλαγμα ρετουσαρισμένες φωτογραφίες τους στα εξώφυλλα των εφημερίδων, εμφανίσεις σε εκπομπές, συνεντεύξεις για το «σπουδαίο» έργο τους και άλλες αγιογραφίες.

Πληροφορηθήκαμε τότε πως ο Σαρκοζί πρόσφερε δωρεάν συνδρομή σε μια εφημερίδα της επιλογής τους σε όλους τους νέους, με την συμπλήρωση του 18ου έτους της ηλικίας τους. 

Φυσικά, στην Ελλάδα ουδείς θέλησε να τον μιμηθεί. Κι’ αν οι νέοι αγόραζαν άλλη εφημερίδα από αυτές που τους προβάλλουν; Άσε καλύτερα.

Τον Φεβρουάριο του 2009 πληροφορηθήκαμε ότι η αυτοκρατορία του Μέρντοχ τελούσε υπό κατάρρευση. Μέσα στο τελευταίο μόνο τρίμηνο του 2008, οι ζημιές του ομίλου (στην ιδιοκτησία του οι Τάιμς, η Ουόλ Στρητ Τζέρναλ, το Κανάλι Φοξ) είχαν φθάσει τα 8,4 δις δολάρια. Οι Τάιμς υποχρεώθηκαν να υποθηκεύσουν το κτίριό τους, ο Όμιλος της Τρίμπιουν είχε ήδη κηρύξει πτώχευση από τον Δεκέμβριο του 2008, ενώ η USA Today, η πρώτη εφημερίδα σε πωλήσεις, ζητούσε από δημοσιογράφους και διοικητικό προσωπικό να πάρουν άδεια άνευ αποδοχών για μια εβδομάδα.

Η μεγαλύτερη εφημερίδα του Σαν Φρανσίσκο, η «Σαν Φρανσίσκο Κρόνικλ», η εφημερίδα όπου έγραφε ο Μαρκ Τουέιν, έβαλε λουκέτο. Μια ιστορική εφημερίδα, που είχε ιδρυθεί το 1865, ήταν κάτοχος συλλογής από Βραβεία Πούλιτζερ και το 2001 είχε περάσει στον Όμιλο Χηρστ.

Στη Μαδρίτη, οι δημοσιογράφοι διαδήλωναν, χαρακτηρίζοντας τον εαυτό τους «είδος που κινδυνεύει να εκλείψει».

Τον Μάρτιο του 2009, στις ΗΠΑ ψηφίστηκε νόμος που μετέτρεπε τις εφημερίδες σε μη κερδοσκοπικούς μηχανισμούς, ώστε να απολαμβάνουν φορολογικές ελαφρύνσεις. Όλες γενικά οι χώρες δημιούργησαν πακέτα στήριξης που τα κατένειμαν όχι με βάση τις κυκλοφορίες, αλλά με βάση την ανάγκη να διατηρηθεί η πολυφωνία. Για να μην μιλήσουμε για την Σουηδία, που εδώ και σαράντα χρόνια έχει επιβάλει ειδικό φόρο επί των διαφημίσεων, με τα χρήματα να πηγαίνουν σε ειδικό ταμείο και από εκεί να κατανέμονται σε εφημερίδες που έχουν ανάγκη. Πάλι για την διατήρηση της πολυφωνίας, αλλά και με κριτήριο την αυστηρή τήρηση της δεοντολογίας.

Παρά τα πακέτα στήριξης, οι απολύσεις στον αμερικανικό Τύπο εξελίχθηκαν το 2009 σε επιδημία. Ούτε αυτό στάθηκε ικανό για να προειδοποιηθεί το «άτρωτο» και διαπλεκόμενο ελληνικό σύστημα.

Δημιουργήθηκε μάλιστα στις ΗΠΑ και μια ειδική ιστοσελίδα, με τον τίτλο «Αναπαύσου εν ειρήνη», όπου καταγράφονταν οι καθημερινές απολύσεις και τα λουκέτα. Στην Ελλάδα, τα ζώα μου αργά. Ποτέ δεν έγινε μια σοβαρή συζήτηση, ουδέποτε τέθηκαν όρια, ουδέποτε εφαρμόστηκαν οι κανόνες της δεοντολογίας, ουδέποτε οι συνδικαλιστικές ενώσεις κάθισαν να συζητήσουν σοβαρά το θέμα, να υποβάλουν συγκεκριμένες προτάσεις και να απαιτήσουν την υιοθέτησή τους. Αντίθετα, ανέχονταν τα πάντα και συνέχισαν να κάνουν εκλογές κάθε δύο χρόνια, με τον πρώτο χρόνο να μένουν (λόγω του πολέμου της καρέκλας) χωρίς προεδρείο και τον επόμενο να συμπεριφέρονται σα να κάθονται πάνω σε σπασμένα αυγά – για να μην χαλάσουν οι συμμαχίες που τους εξασφάλιζαν τις καρέκλες. Τόσο μόνιμες, όσο και αυτές του πολιτικού προσωπικού.

Και το χειρότερο: Ουδέποτε έκαναν μια δυναμική παρέμβαση υπέρ του λαού. Ουδέποτε διέταξαν τα μέλη τους να σταματήσουν να αναδημοσιεύουν τα ψέματα, συμμετέχοντας στην παραπλάνηση του λαού.

Μόνο τον Μάρτιο του 2009 είχαμε μια χλιαρή ανακοίνωση της ΕΣΗΕΑ, με την οποία καλούσε τους ιδιοκτήτες των μέσων ενημέρωσης να επιστρέψουν στην ενημέρωση και να σταματήσουν να υποβιβάζουν τα έντυπα ή τα κανάλια τους, «μετατρέποντάς τα σε σακούλες διανομής και παράθυρα διαφήμισης προϊόντων». Τους καλούσε επίσης αντί να κάνουν επίδειξη πλούτου με μαραθώνιους φιλανθρωπίας, να τηρούν τις συλλογικές συμβάσεις, τους νόμους, τις οδηγίες του ΕΣΡ και τους κανόνες της Δημοκρατίας.

Φυσικά, από το ένα αυτί μπήκε και από το άλλο βγήκε. Και δεν έγινε ποτέ μια απεργία γι’ αυτήν καθαυτήν την ενημέρωση, για την ποιότητα της ενημέρωσης που λαμβάνει ο λαός.

Φθάσαμε έτσι στον Απρίλιο του 2009, οπότε πληροφορηθήκαμε – αλλά και αυτό πέρασε ξώφαλτσα – ότι ο δημοσιογράφος Πολ Γκίμπλιν πληροφορήθηκε ότι πήρε το  Βραβείο Πούλιτζερ ενώ είχε ήδη απολυθεί από την «Τρίμπιουν» της Αριζόνας , λόγω… περικοπών!

Ο Μπομπ Γούντγουορντ, ο δημοσιογράφος του Ουοτεργκέιτ, δήλωσε:  «Οι εργοδότες για πολλά χρόνια ξεζούμισαν τις εφημερίδες και τώρα που βλέπουν να χαροπαλεύουν τις κλείνουν. Ο Τύπος δεν είναι σαν οποιοδήποτε προϊόν. Πρέπει να γυρίσουμε στην εποχή που ιδιοκτήτης εφημερίδας ήταν μια οικογένεια. Όταν στη δεκαετία του 1970 εργαζόμουν στους Νιου Γιορκ Τάιμς η οικογένεια Σουλτσμπέργκερ αισθανόταν αμήχανα όταν η εφημερίδα είχε πολλά κέρδη». Και για την αξιοπιστία: «Η ιδέα ότι οι εφημερίδες μπορούν να σώσουν την κοινωνία πέθανε μαζί με τα όπλα μαζικής καταστροφής που υποτίθεται ότι είχε ο Σαντάμ. Απογοητεύσαμε τον κόσμο, δεν καταφέραμε να αποκαλύψουμε τι έκανε ο Μπους και χάσαμε σε αξιοπιστία και κύρος. Αν υπάρξει μια κοινωνική επανάσταση στην Αμερική, καλά θα κάνει να μην υπολογίζει στον Τύπο. Είμαστε πολύ πιο γραφειοκράτες και συμβατικοί από όσο πιστεύει ο κόσμος».

Και όλα αυτά συνέβησαν, αν και στον ευρωπαϊκό Τύπο έρρευσε άφθονο χρήμα και μπήκαν επιχειρηματίες από άλλους χώρους. Στη Γαλλία κυριάρχησαν οι όμιλοι Ντασό, Μπουίγκ και Λαγκαρντέρ, ενώ η οικογένεια Ρότσιλντ αγόρασε την Λιμπερασιόν, απολύοντας τον ιστορικό διευθυντή της, τον Σερζ Ζιλί.

Αποδείχθηκε έτσι πως δεν αρκεί να έχεις χρήματα για να «τρέξεις» ένα μέσο ενημέρωσης – κυρίως μια εφημερίδα. Τα ίδια συνέβησαν με τον Μέρντοχ στην Βρετανία και με την υπερσυγκέντρωση των μέσων στην Ιταλία ελέω Μπερλουσκόνι.
Τα ίδια και στη Γερμανία με τον όμιλο Μπέρτελσμαν να κυριαρχεί. Ουσιαστικά στην ευρωπαϊκή ενημέρωση κυριάρχησαν οκτώ πολυεθνικές, οκτώ μεγάλες αδελφές των ΜΜΕ.

Τα φίλτρα της ενημέρωσης (οικονομικά συμφέροντα, υπερσυγκέντρωση των μέσων, εξάρτησή τους από την επίσημη προπαγάνδα και τις διαφημίσεις) δεν μπορούσαν να συνεχίσουν να φιλτράρουν για πολύ την κρίση.

Από την άλλη πλευρά, μας αρέσει να επαναλαμβάνουμε κάτι το οποίο δεν πιστεύουμε: Η δημοσιογραφία δεν είναι εμπόρευμα. Σωστά. Η ενημέρωση δεν είναι ένα οποιοδήποτε προς πώληση προϊόν. Είναι λειτούργημα, κρίσιμο μέγεθος για την Δημοκρατία.

Δεν είναι τυχαίο ότι το 2009 τα Βραβεία Πούλιτζερ επέστρεψαν στα χέρια της ερευνητικής δημοσιογραφίας. Ούτε είναι τυχαίο ότι για πρώτη φορά βραβεύθηκε ένας ιστότοπος, το ProPubilca, όπου 32 Αμερικανοί δημοσιογράφοι αναλαμβάνουν έρευνες βασιζόμενοι στις χορηγίες των πολιτών. Βραβεύθηκαν για την έρευνά τους με την οποία αποκάλυψαν την άθλια κατάσταση στην οποία βρίσκεται το αμερικανικό σύστημα υγείας. Η έρευνα κράτησε πάνω από δύο χρόνια, στοίχισε πάνω από 300 χιλιάδες δολάρια και έφερε στην επιφάνεια κάτι το συγκλονιστικό: Κατά την κρίση μετά τον τυφώνα Κατρίνα, οι γιατροί ήσαν υποχρεωμένοι να αποφασίζουν ποιοι θα ζήσουν και ποιοι θα πεθάνουν, κάνοντας σε πολλούς ευθανασία, επειδή δεν είχαν την δυνατότητα να τους σώσουν όλους. Την ημέρα που πήραν το Πούλιτζερ, στο χώρο των χορηγιών ήταν αδύνατον να μπεις. Είχε κατακλυστεί από απλό κόσμο που έδιναν από δέκα ως 100 ή και παραπάνω δολάρια για να μπορέσουν αυτοί οι δημοσιογράφοι να συνεχίσουν να κάνουν τη δουλειά τους υπηρετώντας το Κοινό Καλό.

Το θέμα είναι μεγάλο. Δεν εξαντλείται εύκολα. Αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα στον χώρο της ενημέρωσης, αποτελεί τμήμα του γενικότερου προβλήματος που αντιμετωπίζει η χώρα. Και στη ρίζα του – και σ’ αυτήν την περίπτωση – βρίσκεται το διαπλεκόμενο πολιτικό προσωπικό, που, παρά το Μνημόνιο, ζει και βασιλεύει…
 

Οι «Τσάμηδες» προκαλούν και πάλι! Θέλουν να γιορτάσουν στην Ηγουμενίτσα «Ημέρα Γενοκτονίας»!

Οι Τσάμηδες προκαλούν και πάλι. Εκπρόσωποί τους δήλωσαν την απόφασή τους να εορτάσουν το 2011 την «Ημέρα Γενοκτονίας των Τσάμηδων» στην Ηγουμενίτσα (!), αφού θα μπορούν να μετακινούνται χωρίς «βίζα».


Ανεξάρτητα από το αν το πραγματοποιήσουν ή όχι, σημασία έχει το γεγονός ότι «ξύνουν» πληγές. Και φανερώνουν την πρόθεσή τους να μην σταματήσουν τις εντελώς αβάσιμες διεκδικήσεις τους. Να σημειωθεί ότι μέχρι τώρα η «Ημέρα Γενοκτονίας των Τσάμηδων»
εορτάζονταν στην Κονίσπολη των Αγίων Σαράντα, κοντά στα Ελληνοαλβανικά σύνορα με πορεία διαμαρτυρίας, όπου ακούγονταν τα γνωστά συνθήματα σε βάρος της Ελλάδας.


Ωστόσο ο Πρωθυπουργός της Αλβανίας Σαλί Μπερίσα, προσπαθεί να...


απεγκλωβιστεί, θεωρητικά τουλάχιστον, από την ...; πίεση των «Τσάμηδων», όπως και από την ιδέα της «Μεγάλης Αλβανίας», προκειμένου να διασφαλίσει την Ευρωπαϊκή πορεία της χώρας του. Σε συνέντευξη που παραχώρησε στην Ελβετική εφημερίδα «Tages-Anzeiger», δήλωσε ότι «μια νέα αλλαγή συνόρων στη περιοχή θα ήταν η αιτία να χαθεί η Ευρωπαϊκή μας προοπτική τα επόμενα 20 χρόνια».


Και πρόσθεσε: «Η θέση της Αλβανίας είναι σαφής, η πλειοψηφία των πολιτών επιθυμεί την είσοδο στην Ε.Ε, και η όποια επιπλέον αλλαγή των συνόρων στα Βαλκάνια θα αποθαρρύνει τους στόχους μας. Οφείλουμε να σεβαστούμε τις αρχές της Ε.Ε και να συνεργαστούμε με τις γειτονικές μας χώρες, προκειμένου να ανοίξουν τα σύνορα και η μετακίνηση πολιτών διαφορετικών χωρών να γίνεται ελεύθερα».
Η στάση του αυτή, όμως, δεν αναιρεί την πραγματικότητα. Ο Σαλί Μπερίσα συνεργάζεται με το κόμμα των «Τσάμηδων» και δεν αποδοκιμάζει δημόσια τις σοβινιστικές απόψεις τους.
perdika-thesprotias

Κυβέρνηση κοινωνικής μειοψηφίας

Από factorx
 Και τώρα, το ερώτημα που τίθεται είναι αν μια κυβέρνηση μπορεί να κυβερνήσει με 156 βουλευτές. Είναι ικανή να σταθεί, έχει… κοινοβουλευτική πλειοψηφία;
Αν κάποιος ερχόταν από το διάστημα κι έβλεπε την Ελλάδα όπως είναι θα έλεγε ότι είμαστε τρελοί για να βάζουμε τέτοια ερωτήματα. Έξι βουλευτές πάνω από τους 150 είναι άνετη πλειοψηφία, θα έλεγε κάθε ανεξάρτητος και αντικειμενικός παρατηρητής.
Η αλήθεια είναι όμως ότι δεκατέσσερις μήνες μετά τις εκλογές που κατέστησαν τον Γ. Παπανδρέου, πανίσχυρο, ακόμη κι αν ψηφιστούν όλα τα νομοσχέδια του κόσμου, η κυβέρνηση έχει χάσει σίγουρα την εμπιστοσύνη του κόσμου. Και όλα δείχνουν πως έχει χάσει και την εμπιστοσύνη της κοινοβουλευτικής του ομάδας. Κι αν βρισκόμασταν σε άλλη χώρα ίσως να μιλούσαμε σήμερα για εκλογές. Διότι μπορεί οι βουλευτές να είναι χίλια δύο πράγματα, αλλά όρνεα δεν είναι, ούτε κουταβάκια του καναπέ, τουλάχιστον οι περισσότεροι. Κι όταν πάνε στις εκλογικές τους περιφέρειες οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και τους φτύνουν, δεν πιστεύουν ότι βρέχει, είναι σίγουροι ότι ο κόσμος τους χλευάζει.
Με το να δρα ο κ. Παπακωνσταντίνου αλαζονικά και να γράφει το κοινοβούλιο στα παλαιότερα των υποδημάτων του, απλά επιταχύνει την έξοδό του από την πολιτική. Ο «τσάρος» δεν έχει πλέον φίλους, μόνο ο πρωθυπουργός τον στηρίζει. Η στάση του να φέρνει κρίσιμα νομοσχέδια και να τα ψηφίζει σε 24 ώρες, βάζοντας δια της πλαγίας και ρυθμίσεις, όπως αυτή με τις διαγραφές οφειλών, δείχνει την περιφρόνησή του προς τους βουλευτές, του ΠΑΣΟΚ αρχικά κι όλων των κομμάτων κατά δεύτερο.
Με την επιλογή του κατεπείγοντος για το πολυνομοσχέδιο συμφώνησαν, άλλωσε, όπως μετέδωσε χθες το Mega, κορυφαία κυβερνητικά στελέχη στο Υπουργικό Συμβούλιο, όπως ο Θεόδωρος Πάγκαλος και ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Αναφέρουμε τα ονόματα για να ξέρετε ποιοι παίζουν στις πλάτες του κόσμου μπιλιάρδο.
Καί έφεραν και ψήφισαν στην Βουλή ένα τόσο σημαντικό νομοσχέδιο χωρίς καν να μπουν στον κόπο να μας εξηγήσουν γιατί το έκαναν αυτό. Χωρίς να κάνουν τον κόπο να το εξηγήσουν ούτε καν στους βουλευτές τους. Να μας πουν βρε αδερφέ, ότι κόβουμε τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα διότι έτσι θα ενισχύσουμε την ανταγωνιστικότητα. Ή ότι είναι υψηλοί οι μισθοί και πρέπει να τελειώσει το πάρτι, οι Έλληνες δε μπορεί να είναι όλοι πλούσιοι. Υπάρχουν πάρα πολλές εξηγήσεις, ας μας δώσουν μία έστω κι αν είναι ψεύτικη, ξέρουν απ’ αυτά.
Αλλά αντί να το κάνουν αυτό, τι μας είπε ο κ. Παπανδρέου; Ότι οι εργασιακές σχέσεις είναι … αρρύθμιστες κι έρχονται αυτοί να βάλουν τάξη στο εργασιακό χάος.
Τρομερά πράγματα, να γελάς μόνο και μόνο που το λένε. Αυτό είπε άλλωστε και ο πρωθυπουργός στο υπουργικό, επομένως, τι να περιμένει κανείς από την κυβέρνηση αυτή;
Γι’ αυτό λέμε από την αρχή ότι οι βουλευτές έχουν φτάσει στα όριά τους, και δεν θα αργήσει να γίνει το μεγάλο μπαμ σε ένα επόμενο νομοσχέδιο. Αλλά δε χρειάζεται καν αυτό. Η ίδια η κοινωνία θα τους δείξει ότι έχουν πλασματική πλειοψηφία. Καιρός γαρ εγγύς.

Ο νέος διωγμός των Ελλήνων. Τώρα στην Αθήνα!

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Έως τώρα είχαμε πολλούς διωγμούς και πολλές προσφυγιές Ελλήνων. Από τη Μικρά Ασία, τον Πόντο, την Κωνσταντινούπολη, την Ίμβρο, την Τένεδο, την Βόρειο Ήπειρο, την Αίγυπτο και την Αιθιοπία οι Έλληνες κυνηγήθηκαν κι έγιναν πρόσφυγες, καταφεύγοντας οι περισσότεροι στην Ελλάδα και ειδικότερα στην Αθήνα.
 
Σ' αυτήν είχαμε και εσωτερική μετανάστευση Ελλήνων, κυρίως μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και τον Εμφύλιο, για λόγους ασφαλείας, αλλά και εξεύρεσης εργασίας. Δηλαδή η Πρωτεύουσα ήταν το καταφύγιο όλων των καταδιωγμένων και κατατρεγμένων Ελλήνων.

Τώρα η πόλη αυτή διώκει η ίδια τους Έλληνες! Τώρα υπάρχουν περιοχές της που τα Ελληνόπουλα είναι μικρή μειονοψηφία μπροστά στα ξένα παιδιά. Παραμένουν, ευτυχώς, ως εστίες πνευματικής αντίστασης στον νέο αυτό διωγμό οι ενορίες του Αγίου Κωνσταντίνου, στην Ομόνοια, του Αγίου Παντελεήμονα στην οδό Αχαρνών και η σπουδαία εργασία του πατρός Γαβριήλ Τσάφου στο εκκλησάκι του Αγίου Ανδρέου, στην Πλατεία Αμερικής, περιοχή, η οποία δοκιμάζεται έντονα τον τελευταίο καιρό.    

 Για να αντιληφθούμε την κατάσταση επισκεφθήκαμε το εκκλησάκι του Αγίου Ανδρέου την ημέρα της πανήγυρης του, στις 30 Νοεμβρίου. Είδαμε εκεί ηλικιωμένους Έλληνες σκεφτικούς να φεύγουν από την Εκκλησία. Μιλήσαμε με αρκετούς, που μας είπαν ότι αν δεν ήταν η Εκκλησία ήδη θα είχαν απομακρυνθεί από την περιοχή. Η ενορία τους συγκρατεί και τους ενδυναμώνει.

Τους δίνει υπομονή κι ελπίδα και, με τον τρόπο της, τους υπενθυμίζει ότι πρέπει να μείνουν εδραίοι στις παραδόσεις τους. Το παράπονο του π. Γαβριήλ είναι ότι έχουν αφεθεί μόνοι να αντιμετωπίσουν την κατάσταση και να σταματήσουν τη φυγή των Ελλήνων. Καμία ουσιαστική βοήθεια από την Πολιτεία, το Δήμο και την Αρχιεπισκοπή.

Και η κατάσταση είναι τραγική. Το ποσοστό των Ελληνόπουλων στα Δημοτικά σχολεία της Πλατείας Αμερικής έχει κατέβει στο 20% έως 40% του συνόλου και στα Νηπιαγωγεία είναι ακόμη μικρότερο! Στα σχολεία αυτά συμβαίνουν κωμικοτραγικές καταστάσεις. Στην περασμένη σχολική εορτή για την 25η Μαρτίου και λόγω της έλλειψης ελληνοπούλας σε σκετς το ρόλο της Τζαβέλαινας έπαιξε ένα μαυράκι, χωρίς φυσικά να γνωρίζει τίποτε για την ιστορία της εν λόγω ηρωίδας.

Οι δασκάλες  των εκεί σχολείων αντιμετωπίζουν τεράστιες δυσκολίες, αφού πολλά παιδάκια αλλοδαπών πάνε στο σχολείο χωρίς να ξέρουν λέξη ελληνική και όταν αρχίζουν να μαθαίνουν πολύ δυσκολεύονται στην προφορά. Όταν οι δασκάλες μιλάνε στα παιδιά για το γράμμα "γάμα" αυτά απαντούν με "γκάμα", ή αντί "δέλτα",  "ντέλτα", κ.ο.κ. Πέραν αυτών τα λίγα ελληνόπουλα των εν λόγω σχολείων μένουν πίσω στα γράμματα, γιατί το βάρος της διδασκαλίας πέφτει στα αλλοδαπά παιδιά.

 Για την κατάσταση στην Πλατεία Αμερικής μιλήσαμε με τον κ. Γιάννη Ηλιόπουλο, τραπεζικό υπάλληλο και μέλος της πρωτοβουλίας πολιτών, στην οποία έδωσαν το όνομα "Ένωση πολιτών πλατείας Καλλιγά". Η εν λόγω Πρωτοβουλία έχει ως στόχο της να μείνει έξω από ιδεολογίες και Κόμματα και να ασχοληθεί μόνο με την καθημερινότητα και την ποιότητα ζωής των Ελλήνων και των άλλων κατοίκων της περιοχής. Έως τώρα η εν λόγω Πρωτοβουλία, μέσα σε ένα μήνα, έχει συγκεντρώσει 1000 υπογραφές κατοίκων της περιοχής και σκοπεύει σύντομα να καταστεί Σύλλογος. 

 Πρώτα τον ρωτήσαμε για το ποια είναι τα κυριότερα προβλήματα της περιοχής και μας τα περιέγραψε. Πρώτα, μας είπε, είναι η αθρόα εγκατάσταση λαθρομεταναστών. Δεν υπάρχει κανένας ουσιαστικός έλεγχος στην περιοχή και όποτε γίνεται είναι αποσπασματικός και χωρίς αποτελέσματα. Έτσι η περιοχή έχει μετατραπεί και σε χώρο διακίνησης ναρκωτικών.

Στο πάρκο που βρίσκεται στη γωνία Πατησίων και Κύπρου διακινούνται ναρκωτικά όλο το 24ωρο. Το μαρτυρούν οι κάτοικοι των γύρω πολυκατοικιών, οι οποίοι από τα παράθυρα τους βλέπουν τα αυτοκίνητα που σταματούν στο φανάρι, τους διακινητές που δίνουν τα φακελάκια και που παίρνουν τα χρήματα και τα αυτοκίνητα που συνεχίζουν την πορεία τους…

Καλά, του σημειώσαμε, αλλά το Αστυνομικό Τμήμα είναι κοντά… Ο χώρος δεν αστυνομεύεται; Και μας απάντησε ότι πράγματι το Τμήμα είναι στην οδό Θήρας, τρεις δρόμους πιο κάτω, αλλά όταν πήγαν τους απάντησαν ότι η αρμοδιότητα ανήκει στο αστυνομικό Τμήμα του Αγίου Παντελεήμονα, χιλιόμετρα μακριά! Ναι, δεν είναι αστείο, είναι τραγικό! Αυτή είναι η ελληνική πραγματικότητα. Την Παρασκευή, 26 Νοεμβρίου, αποφασίστηκε και έγινε για πρώτη φορά μια έφοδος διμοιριών των ΜΑΤ στο εν λόγω πάρκο κι έγιναν κάποιες συλλήψεις.

Στη συνέχεια δύο άνδρες της ομάδας ΔΙΑΣ περιφρουρούσαν το χώρο. Όμως την άλλη ημέρα ο χώρος ήταν πάλι στην κατάσταση που βρισκόταν πριν από την έφοδο των ΜΑΤ. Οι έμποροι ναρκωτικών και οι διακινητές στη θέση τους, γνωρίζοντας ότι τα μέτρα που παίρνονται κρατάνε λίγες ώρες ή  μια - δυο ημέρες…

Η Πλατεία Αμερικής έχει καταληφθεί από λαθρομετανάστες, κυρίως από την Αφρική, αλλά και από άλλες περιοχές. Εκεί, υπαιθρίως, ζουν, κοιμούνται και …αποχετεύουν. Το βράδυ με καρδιοχτύπι κανείς περνά από την πλατεία, που ήταν από τις αριστοκρατικότερες των Αθηνών. Κι όποιος βράδυ βαδίζει επί της Πατησίων, από την Πλατεία Αμερικής προς τον Ναό του Αγίου Λουκά, περνά ανάμεσα σε δεκάδες αλλοδαπές, κυρίως μαύρες, που εκδίδονται, ενώ πίσω τους είναι οι "προστάτες" τους… Είναι το θέαμα που είναι υποχρεωμένα να αντικρίσουν και όσα Ελληνόπουλα έχουν απομείνει και γυρίζουν βράδυ από τα φροντιστήρια που πηγαίνουν για την είσοδο τους στα ΑΕΙ. 

 Η αθρόα και ανεξέλεγκτη εγκατάσταση των λαθρομεταναστών και γενικά των αλλοδαπών στην περιοχή έχει και άλλες σοβαρές επιπτώσεις στους Έλληνες κατοίκους της, μας είπε ο κ. Ηλιόπουλος. Η εγκληματικότητα αυξάνεται ημέρα με την ημέρα. Οι γυναίκες φοβούνται να βγουν στο δρόμο μετά τη δύση του ηλίου, γιατί έχουν πληροφορηθεί ότι είναι πολλά τα κρούσματα απόσπασης από τους λαιμούς γυναικών σταυρών και άλλων πολύτιμων αντικειμένων που φέρουν πάνω τους, όπως επίσης και αρπαγής τσαντών ή και, στις νεότερες, βιασμών.

Επίσης λαμβάνουν πρόσθετα μέτρα ασφαλείας, για την αποτροπή κλοπών και ληστειών, ενώ το βράδυ, για λόγους φρονήσεως, δεν ανοίγουν τα παράθυρα τους όταν ακούνε καυγάδες ή/και πυροβολισμούς. 

 Στην περιοχή αλλοδαποί ανοίγουν καταστήματα, χωρίς την απαραίτητη άδεια και χωρίς να τηρούν τους κανόνες υγιεινής και ασφαλείας που προβλέπουν οι Νόμοι. Επίσης μετατρέπουν μαγαζιά σε τζαμιά, όπου συγκεντρώνονται μπορεί και 100 άνθρωποι, χωρίς να υπάρχει τρόπος διαφυγής σε περίπτωση πυρκαϊάς ή σεισμού. Στις περιπτώσεις αυτές ευθύνη, σημειώνει ο κ. Ηλιόπουλος, έχουν οι Έλληνες ιδιοκτήτες των μαγαζιών και των κατοικιών, όπως επίσης οι Κρατικές και Δημοτικές Αρχές.

Οι αλλοδαποί λ.χ. νοικιάζουν ένα κατάστημα και αν πάρουν άδεια την παίρνουν για κάτι "αθώο", λ.χ. καφενείο και στη συνέχεια, με την ανοχή του ιδιοκτήτη και των Αρχών, το μετατρέπουν σε μπαρ, όπου διακινούνται γυναίκες και ναρκωτικά. Επίσης ένας μετανάστης νοικιάζει ένα διαμέρισμα και σ' αυτό μένουν ακόμη και τριάντα άτομα, που κοιμούνται στο πάτωμα και που πληρώνουν στον ιδιοκτήτη, μέσω του ενός που το παίζει σαν μεσίτης, με το κεφάλι και με 8ωρη βάρδια! Αν περάσει κανείς από την περιοχή καταλαβαίνει τα διαμερίσματα που κατοικούνται από μεγάλο αριθμό λαθρομεταναστών. Παπούτσια στα μπαλκόνια κάθε είδους, πολλές κουβέρτες κρεμασμένες και διάφορα ρούχα…Βέβαια και σπασμένα τζάμια, κλεισμένα με χαρτόνια…Αυτά στην Πλατεία Αμερικής, τρία - τέσσερα χιλιόμετρα από την πλατεία Συντάγματος και τη Βουλή των Ελλήνων. 

 Η κίνηση των πολιτών της Πλατείας Αμερικής απεύθυνε ανοικτή επιστολή στον Πρωθυπουργό, με κοινοποίηση στους αρμόδιους Υπουργούς, την οποία μπορεί να βρει ο αναγνώστης μας στην ιστοσελίδα τους, plateiakalliga.blogspot.com. Σ' αυτήν αναφέρουν την τραγική κατάσταση που βιώνουν και επισημαίνουν ότι "Ελλάδα δεν είναι μόνο η πλατεία Συντάγματος, η Εκάλη και το Καστρί. Ελλάδα είναι και τα Πατήσια" και τον ερωτούν ποια μέτρα σκοπεύει να λάβει, ώστε να αποκατασταθεί η έννομη τάξη στην περιοχή και να μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθερα και χωρίς φόβο σε μια από τις κεντρικότερες περιοχές της Αθήνας. Μέτρα έχει υποσχεθεί ότι θα λάβει και ο νέος Δήμαρχος της Αθήνας κ. Καμίνης, ο οποίος προεκλογικά έδειξε ότι γνωρίζει το πρόβλημα. Όμως είναι απαισιόδοξοι. Και να τους απαντήσει ο κ. Πρωθυπουργός και να τους υποσχεθεί ότι θα λάβει μέτρα, δεν πιστεύουν ότι θα συμβεί κάτι το ουσιαστικό.

 Κι αλήθεια διερωτώμαι είναι από ανικανότητα, από αδιαφορία  ή από ιδεολογία των αρχών η κατάντια αυτή της Πλατείας Αμερικής και των άλλων περιοχών της Αθήνας και ο διωγμός των Ελλήνων; Γιατί δεν είναι εύκολο να πεισθώ ότι λ.χ. οι αστυφύλακες, που υποτίθεται ότι κυνηγάνε τους μαύρους με τα λαθραία προϊόντα, ή τα προϊόντα μαϊμούδες δεν μπορούν να τους πιάσουν και ότι έτσι απλά αρκούνται στο να τους απωθήσουν από τις θέσεις που έχουν εγκατασταθεί. Δεν μπορώ να πεισθώ ότι είναι δύσκολο να συλλάβουν τους εμπόρους ναρκωτικών στο πάρκο της γωνίας των οδών Κύπρου και Πατησίων, δεν μπορώ να πεισθώ ότι δεν μπορούν να συλλάβουν όσους ανοικτά και κάθε βράδυ εκδίδουν γυναίκες στην οδό Πατησίων και εκτελούν το παράνομο επάγγελμα του μαστροπού ή του εμπόρου λευκής ή και μαύρης σάρκας.
 
Δεν μπορώ να πεισθώ ότι δεν μπορούν να ελεγχθούν οι άδειες των μαγαζιών της περιοχής και να ελεγχθεί αν πληρούν τους όρους ασφαλείας και υγιεινής. Δεν μπορώ να πεισθώ ότι δεν μπορούν να ελεγχθούν ποιοι είναι νόμιμα στη χώρα και ποιοι είναι λαθρομετανάστες. Δεν μπορώ να πεισθώ ότι σε όσους έχουν καταλάβει αυθαίρετα τον ελεύθερο χώρο της Πλατείας Αμερικής δεν υπάρχει η δυνατότητα να τους δοθεί  κάπου στέγη και τροφή, για να ελευθερώσουν το χώρο.

Τι λοιπόν συμβαίνει; Πολλές απαντήσεις μπορούν να υπάρξουν. Όμως θέτω στους αρμοδίους και στον καθένα τους χωριστά ένα ερώτημα. Αν έμεναν στην πολυκατοικία με τα 30 άτομα και ό,τι αυτό συνεπάγεται και αν κατοικούσαν στην περιοχή της Πλατείας Αμερικής και βίωναν το διωγμό τον δικό τους και  των άλλων Ελλήνων,  θα αδιαφορούσαν; Ας έρθουν λοιπόν στη θέση αυτών των Ελλήνων που απέμειναν, ας βάλουν το χέρι στην καρδιά τους και ας πάρουν πρωτοβουλίες, σπάζοντας το όποιο ιδεολογικό και πολιτικό κατεστημένο, τη γραφειοκρατία και την αδιαφορία. Κι ας σκεφθούν πως αν δεν μπορούν να κρατήσουν τους Έλληνες στην Πλατεία Αμερικής πώς θα τους κρατήσουν στη Θράκη;

Νέα πρόκληση από τα Σκόπια

Ο Πρόεδρος της ΠΓΔΜ, Γκιόργκι Ιβάνοφ, στην ετήσια ομιλία του στη Βουλή της χώρας, σήμερα, ανέφερε ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα για την ενσωμάτωση της ΠΓΔΜ στις ευρωατλαντικές και ευρωπαϊκές δομές αποτελεί το πρόβλημα της ονομασίας, το οποίο, όπως είπε, "δημιουργήθηκε από την Ελλάδα".

Ο κ. Ιβάνοφ επανέλαβε τις γνωστές αναφορές των Σκοπίων ότι η λύση στο θέμα της ονομασίας δεν πρέπει να έχει επιπτώσεις στα αποκαλούμενα ζητήματα ταυτότητας.

"Είμαστε έτοιμοι να ξεπεράσουμε τις διαφορές με ευρωπαϊκό τρόπο. [...] Είμαστε πολίτες μίας ευρωπαϊκής χώρας και ζητάμε από την Ελλάδα, ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να συμπεριφέρεται ευρωπαϊκά απέναντι μας. Έτσι, γι' ακόμη μια φορά διαμηνύω ότι δεν είναι αποδεκτό να γίνεται συζήτηση για μια λύση που θα έχει επιπτώσεις στη μακεδονική ταυτότητα και γλώσσα, καθώς και στο Σύνταγμα της Δημοκρατίας της Μακεδονίας ως θεματοφύλακα της εθνικής μας κυριαρχίας και αξιοπρέπειας. Θέλω να σημειώσω ότι όσο θα είμαι Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Μακεδονίας δεν θα επιτρέψω να συμβεί κάτι τέτοιο", σημείωσε ο κ. Ιβάνοφ.

Επανέλαβε τη "δέσμευση" της χώρας του για τη συνέχιση του διαλόγου με την Ελλάδα, σημειώνοντας ότι η ΠΓΔΜ επιθυμεί την εξεύρεση λύσης στο ζήτημα της ονομασίας, στο πλαίσιο της Ενδιάμεσης Συμφωνίας του 1995 και των σχετικών ψηφισμάτων του ΟΗΕ και πρόσθεσε ότι την τελική απόφαση για τη λύση θα την έχει ο λαός της χώρας του.

"Η Μακεδονία πολλές φορές, μέχρι σήμερα, έχει αποδείξει την ειλικρίνεια και την αφοσίωση της (σ.σ. για την εξεύρεση λύσης στο θέμα του ονόματος), με την αλλαγή του Συντάγματος και της κρατικής της σημαίας, με την ένταξη της στα Ηνωμένα Έθνη με προσωρινή ονομασία και σε άλλες ακόμη περιπτώσεις", είπε ακόμη.

Ο Πρόεδρος της ΠΓΔΜ κάλεσε όλους τους πολιτικούς φορείς στη χώρα να διαμορφώσουν ενιαία θέση στο ζήτημα της ονομασίας και να μην επιχειρούν να εκμεταλλευθούν το θέμα αυτό για μικροπολιτικές σκοπιμότητες, διότι, όπως σημείωσε, με τον τρόπο αυτό προκαλείται ζημιά στο εσωτερικό.

"Παρ΄ όλα αυτά θέλω να υπογραμμίσω ότι ο κυριότερος λόγος που δεν έχει ακόμη εξευρεθεί λύση (σ.σ. το θέμα του ονόματος) σχετίζεται με κάποιους Έλληνες πολιτικούς και όχι με τους πολιτικούς στη Δημοκρατία της Μακεδονίας. Είναι καιρός να εγκαταλειφθούν τα στερεότυπα και οι προκαταλήψεις του παρελθόντος υπέρ ενός κοινού μέλλοντος", πρόσθεσε.

Τέλος, ο κ. Ιβάνοφ εκτίμησε ότι ο πολιτικός διάλογος μεταξύ της χώρας του και της Ελλάδας γίνεται ολοένα και πιο εντατικός και αποκτά την επιθυμητή δυναμική, η οποία έλειπε την περασμένη περίοδο και πρόσθεσε ότι η εξέλιξη αυτή μπορεί να βελτιώσει ακόμη περισσότερο και τις καλές, σε γενικές γραμμές, οικονομικές σχέσεις.

i-reportergr

Της συναινέσεως

Λίγο πριν την ελεγχόμενη πτώχευση έρχεται η ανεξέλεγκτη υποτίμηση. Των μισθών, των συντάξεων και των εργατικών δικαιωμάτων.

Η μείωση του εισοδήματος θα είναι τουλάχιστον 30%. Ανάλογη θα είναι η αύξηση των προϊόντων και των αγαθών.

Οπότε θα πρέπει να καταφέρουμε να ζήσουμε με ένα 60% λιγότερα χρήματα. Εδώ με τον προηγούμενο μισθό ή σύνταξη από τις 20 του κάθε μήνα τρέχαμε για δανεικά για να τα βγάλουμε πέρα, φαντάσου τώρα. Στις 1 θα παίρνουμε τον μισθό την επόμενη θα βγαίνουμε στους δρόμους για επαιτεία.

Αλλά ας μην ανησυχούμε. Ο τέως προστάτης του πολίτη και νυν προστάτης των πολυεθνικών, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, μέχρι τα Χριστούγεννα θα έχει συλλάβει τις υψηλές τιμές των προϊόντων.

Είναι αισιόδοξος. Ελπίζει ότι θα σκάσει καμιά βόμβα στα χέρια των τιμών και έτσι θα καταφέρει να εξαρθρώσει την τρομοκρατική οργάνωση των πολυεθνικών.

Άκουγα αυτόν τον κύριο να λέει στην Ανατροπή του Πρετεντέρη ότι είναι απαράδεκτο αυτό που συμβαίνει. Έρχεται η τρόικα και σε συνεργασία με τον ΣΕΒ ή άλλους θιασώτες του νεοφιλελευθερισμού πιέζει να μην υπάρχουν εργασιακές συμβάσεις και να υπάρξει μια ζούγκλα στις εργασιακές σχέσεις.

Όταν αυτός γίνει υπουργός θα ορθώσει το ανάστημα του σε αυτούς τους κύριους που πιέζουν την ανίκανη να αντιδράσει κυβέρνηση.

Εδώ θα μου πεις ο Γιωργάκης κατηγορεί την πολιτική που εφαρμόζει και ο Στρος Καν θα κατέβει στις διαδηλώσεις ενάντια στο ΔΝΤ…

Μας βλέπουν να μην αντιδράμε στα όλο και μεγαλύτερα αγγούρια και μας δουλεύουν από πάνω.

Τον τελευταίο καιρό παρατηρώ ότι στα σούπερ μάρκετ ανεβαίνουν αρκετά οι τιμές σε είδη διατροφής.

Μου μυρίζει μια απάτη. Δηλαδή, μόλις φτάσουμε στο αμήν, οι καλές εταιρείες θα δείξουν το κοινωνικό τους πρόσωπο μειώνοντας κατά 20% τις τιμές.

Για να φτάσουν εκεί που ήταν πριν από τις αλματώδεις αυξήσεις.

Βέβαια όταν θα κάνουν αυτές τις μειώσεις το πιο πιθανό είναι να μην έχουμε ούτε ένα ευρώ στην τσέπη μας.

Δεκάδες Μανώληδες συνωστίζονται στα έδρανα του ΠΑΣΟΚ. Πριν την ψηφοφορία αναγνωρίζουν ότι το νομοσχέδιο είναι καταστροφικό, αδιέξοδο, θα προκαλέσει την κοινωνική και οικονομική αποσύνθεση κλπ αλλά την ύστατη στιγμή θα υπερψηφίσουν.

Νομίζουν ότι έτσι θα σώσουν την θέση τους και το τομάρι τους. Αλλά στην ουσία βάζουν την φωτογραφία τους στο κάδρο. Ας φροντίσουν να κλείσουν από τώρα θέση με το ελικόπτερο που θα την κάνει και ο Γιωργάκης.

Συναίνεση ζητάει ο Γιωργάκης και όλοι οι δεξιοί ήθελαν άλλος πολύ άλλος λίγο να του την δώσουν.

Ο Σαμαράς με αστερίσκους για να έχει κάτι να αντιπολιτεύεται, η Ντόρα με την λογική Μητσοτάκη και την επιθυμία πιο σκληρών μέτρων και ο Καρατζαφέρης για να πιάσει θέση σε μελλοντική κυβέρνηση συνεργασίας των δεξιών.

Τελικά την δεξιά δεν θα την ενώσει υπό την σκέπη του, όπως φαντασιώνονται κάποιοι Καραμανλικοί, ο Κωστάκης της Ραφήνας. Ο Γιωργάκης θα την ενώσει.

Όμως βλέποντας ότι έρχεται καταιγίδα κράτησαν πισινή. Ο Αντώνης ο Σφουγγαράκης δεν θέλει να είναι συνένοχος, αλλά έχει σβήσει με το γνωστό του σφουγγάρι τις ενοχές της ΝΔ, ο Καρατζαφέρης αφού μας υπενθύμισε ότι είχε δώσει την συναίνεση του για το μνημόνιο για να σωθούν οι μισθοί (των τραπεζιτών) τώρα κάνει άλλη μια κωλοτούμπα για να περάσει στο άλλο στρατόπεδο, ενώ η Ντόρα αναμένει την δική της αξιοποίηση για το καλό της πατρίδος.

Όσο για την Αλέκα, μας πληροφόρησε ότι τώρα αρχίζει ο πόλεμος. Φυσικά είναι η ίδια δήλωση με αυτήν που είχε κάνει κάτι μήνες πριν.

Οπότε ή τότε είχαν ξεμείνει από πυρομαχικά στο Περισσό ή η Αλέκα ξεχνάει τι είχε πει στο παρελθόν.

Ο Τσίπρας από την άλλη δεν πήγε να συναντήσει τον Γιωργάκη για την φωτογραφία. Μεταξύ μας, επί της ουσίας, έχει δίκιο. Επικοινωνιακή ιστορία ήταν αυτή. Από την άλλη έτσι δίνει το δικαίωμα στα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια της τηλεόρασης να του κάνουν κριτική.

Μια κριτική που είναι κατάλληλη για τους μη σκεπτόμενους τηλεθεατές.

Μικρός Φωκίων

Εργασιακός Μεσαίωνας...

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Χειρότερο εφιάλτη από την πολιτική της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου απέναντι στους εργαζόμενους δεν θα μπορούσε πριν από έναν χρόνο να φανταστεί ούτε ο πιο εμπαθής, ακόμη και σε βαθμό... παράνοιας εχθρός του ΠΑΣΟΚ! Βάσει του νομοσχεδίου που προώθησε την Πέμπτη στη Βουλή το υπουργικό συμβούλιο και το οποίο θα ψηφίσουν κατεπειγόντως σε νόμο οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, ο κάθε εργοδότης του ιδιωτικού τομέα θα μπορεί πλέον να μειώνει όσο θέλει τους μισθούς των εργαζομένων, χωρίς κανένα όριο πέραν του κατώτατου μισθού των 740 ευρώ μεικτά: από τα π.χ. 1.500 ή και 2.500 ευρώ να τους ρίχνει στα... 1.000 ή και στα 740 ευρώ!!!

Πιο αντεργατικός νόμος δεν υπήρξε ποτέ στην ιστορία του ελληνικού κράτους, ούτε στη διάρκεια των πιο ειδεχθών δεξιών δικτατορικών καθεστώτων. Στόχος του νόμου αυτού δεν είναι μόνο ο πλήρης μισθολογικός εξευτελισμός των εργαζομένων, αλλά και η ηθική απαξίωση και ο διασυρμός τους ενώπιον των εργοδοτών. Να αισθάνονται δηλαδή οι εργαζόμενοι ότι ανά πάσα στιγμή βρίσκονται στο απόλυτο έλεος του αφεντικού τους, που μπορεί να τους λιώσει!
Είναι τόσο απεχθής αυτή η πολιτική, που ακόμη και ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ Πολ Τόμσεν αισθάνεται την ανάγκη να διακηρύσσει κάθε μέρα, όπου βρεθεί κι όπου σταθεί, ότι το ΔΝΤ δεν ζήτησε μειώσεις των μισθών στον ιδιωτικό τομέα από την κυβέρνηση Παπανδρέου. Εννοεί έτσι ότι είναι αποκλειστική επιλογή του πρωθυπουργού η λεηλασία των εισοδημάτων των Ελλήνων εργαζομένων και όχι επιταγή ή απαίτηση των ξένων επικυρίαρχων της πατρίδας μας. Πρόκειται δηλαδή για εφαρμογή του πραγματικού κυβερνητικού προγράμματος του Γ. Παπανδρέου, το οποίο υπερβαίνει τις εντολές των ξένων δυναστών της Ελλάδας.
Οι συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου έχει σχέδιο να πετάξει στον κοινωνικό Καιάδα τους εργαζόμενους. Αργά αργά κάποιοι αρχίζουν να αντιδρούν. «Η ΠΑΣΚ Σιδηροδρομικών δεν είναι διατεθειμένη να βαδίσει στον ολισθηρό δρόμο που επέλεξε η σημερινή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Αποφάσισε σήμερα να διακόψει κάθε δεσμό με αυτές τις πολιτικές και τους εκφραστές της» υπογραμμίζει σε ανακοίνωση που εξέδωσε την Πέμπτη.
Ρήξη με την κυβέρνηση ενδέχεται να επιλέξει και η ΠΑΣΚΕ, η συνδικαλιστική παράταξη του ΠΑΣΟΚ, ακόμη και σε κεντρικό επίπεδο. Αυτό το συμπέρασμα συνάγεται τουλάχιστον αν πάρει κανείς τοις μετρητοίς ανακοίνωση της ΠΑΣΚΕ, όπου τονίζεται ότι «η ΠΑΣΚΕ υπηρετεί τους εργαζόμενους, αρχές και αξίες και όχι νεοφιλελεύθερες συνταγές που υλοποιεί η κυβέρνηση». Λόγια του αέρα, μπορεί εύκολα να αντιτάξει κανείς, λαμβάνοντας υπόψη το αμαρτωλό παρελθόν των κυβερνητικών συνδικαλιστών. Ισως. Μερικές φορές όμως τα πράγματα αλλάζουν. Εκατό χρόνια πίσω φέρνει τους εργαζόμενους της χώρας μας η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ από πλευράς εργασιακών σχέσεων. Στην εποχή πριν από την αιματηρή Πρωτομαγιά του 1886 στο Σικάγο, η οποία σηματοδότησε τη σταδιακή καθιέρωση της οκτάωρης εργασίας και την πορεία βαθμιαίας κατάκτησης εργατικών δικαιωμάτων. Ο πρόεδρος της Σοσιαλιστικής (!) Διεθνούς Γιώργος Παπανδρέου παίρνει τώρα πίσω από τους Ελληνες όλα όσα κέρδισαν με αγώνες στη διάρκεια ενός αιώνα.
Η εθνική ταπείνωση στην οποία οδήγησε την Ελλάδα ο πρωθυπουργός, ακολουθώντας την εντελώς αντίθετη πορεία με τον πατέρα του, τον Ανδρέα Παπανδρέου, συνοδεύει την εξαθλίωση του ελληνικού λαού. «Το τελευταίο διάστημα χάνω τις κυριακάτικες προπονήσεις μου στο ποδόσφαιρο γιατί ασχολούμαι με την Ελλάδα» είπε περιφρονητικά στους Ελληνες βουλευτές ο Φινλανδός κομισάριος Ολι Ρεν, αφού προηγουμένως τους είχε αφήσει να τον περιμένουν στη Βουλή 40 λεπτά μετά την καθορισμένη ώρα. «Σιγά μην προσβληθούν οι υποτελείς» σκέφθηκε προφανώς.
Η γενική απεργία της Τετάρτης θα δείξει αν οι Ελληνες εργαζόμενοι είναι έτοιμοι να αντιδράσουν στην επιστροφή στον εργασιακό Μεσαίωνα που τους οδηγεί η κυβέρνηση ή αν θα περάσουμε μια «εργασιακή... τουρκοκρατία» πριν εξεγερθούν οι σύγχρονοι «ραγιάδες»...

ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΣ:Ο Πρωθυπουργός αναζητά συνενόχους και όχι συναίνεση

Ξεκάθαρα κατά των μαζικών απολύσεων τάσσεται ο πρόεδρος της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς σε συνέντευξή του στον «Τύπο της Κυριακής» και διαμηνύει πως «ο ίδιος δεν πρόκειται να γίνει συνένοχος στο αδιέξοδο που οδηγεί η κυβέρνηση τη χώρα».Επίσης, προειδοποιεί την κυβέρνηση να μη χρησιμοποιήσει την κρίση ως πρόσχημα για υπαχωρήσεις στα εθνικά θέματα και την κατηγορεί ότι έχει πέσει έξω σε όλα.«Η σημερινή πολιτική, όπως την εφαρμόζει η κυβέρνηση, είναι λάθος, οδηγεί σε αδιέξοδο, οπως έχει αποδειχθεί και πρέπει να αλλάξει», τονίζει ο κ. Σαμαράς και επαναλαμβάνει πως όταν έρθει η ώρα η ΝΔ θα κάνει εξεταστική για το μνημόνιο.Θεωρεί επίσης ότι ο Πρωθυπουργός «αναζητά συνενόχους και όχι συναίνεση». «Είναι προφανές ότι θα του πω τις απόψεις μας. Τις οποίες τις ξέρετε και εσείς, όπως τις ξέρουν όλοι, όπως τις ξέρει και εκείνος. Με δύο λόγια μ' ενδιαφέρουν αλλαγές πολιτικής που θα δημιουργήσουν συνθήκες ανάκαμψης άμεσα. Ανάκαμψη άμεσα. Τίποτα λιγότερο», αναφέρει ο κ. Σαμαράς σχετικά με τη συνάντηση της Τρίτης.«Αμεση προτεραιότητά μας είναι η ανάκαμψη. Γιατί όσο δεν υπάρχει ανάκαμψη, η κυβέρνηση θα φέρνει διαρκώς σκληρά μέτρα και άδικα, που και την οικονομία θα βουλιάζουν και τους πολίτες θα φέρνουν σε απόγνωση. Σ΄αυτή την πολιτική, εγώ λέω ξεκάθαρο "οχι», σημειώνει στην εφημερίδα Realnews, o πρόεδρος της ΝΔ. epirusgat

Πάει και η τριμερής επιτροπή νομοσχεδίων. Υπουργικά συμβούλια: Από τα live στα express!

Σοφία Βούλτεψη

Πριν από λίγες ημέρες, στις 26 Νοεμβρίου, ο κ. Παπανδρέου εμφανίστηκε στο Πολιτικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ και υποσχέθηκε ότι τα νομοσχέδια θα ετοιμάζονται από τριμερή επιτροπή, αποτελούμενοι από στελέχη της Κυβέρνησης, στελέχη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και στελέχη του κόμματος (του ΠΑΣΟΚ, πάντα).
 
Χθες, η (υπό σύσταση επιτροπή) εξαφανίστηκε μαζί με την εθνική μας κυριαρχία. Με την μετατροπή του υπουργικού συμβουλίου – αλλά και της Βουλής – σε διεκπεραιωτές των κελευσμάτων της τρόικας.

Το υπουργικό συμβούλιο συνεδρίασε για εντελώς τυπικούς λόγους και είναι σαφές ότι ανήκει πλέον στο παρελθόν η ειδυλλιακή (και άκρως προπαγανδιστική) εικόνα με τα περσινά live υπουργικά συμβούλια.

Τα (περσινά) χαμόγελα εξαφανίστηκαν και η κατήφεια επικράτησε μεταξύ των (καταργημένων) μελών του υπουργικού συμβουλίου, που σε μια μόνο συνεδρίασή του ενέκρινε σειρά νομοσχεδίων επί όλων και των πιο σοβαρών θεμάτων που αντιμετωπίζει η χώρα.

Τα νομοσχέδια εντάχθηκαν σε ένα πολυνομοσχέδιο – σκούπα, που αφορά τα πάντα από τις ΔΕΚΟ και τις μετατάξεις ως την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και την επικράτηση των επιχειρησιακών συμβάσεων και τις φορολογικές αυξήσεις. Όλα αυτά, υπό τον ψευδεπίγραφο τίτλο «Επείγοντα μέτρα εφαρμογής προγράμματος στήριξης της ελληνικής οικονομίας».

Συζητήθηκε παράλληλα – αν μπορούμε να πούμε ότι συζητήθηκε κάτι από όλα αυτά τα καταιγιστικά – ο νέος αναπτυξιακός νόμος, που έπρεπε να είναι έτοιμος από πέρσι και ήδη να έχει ψηφιστεί και να εφαρμόζεται.

Την ίδια ώρα, βέβαια, πληροφορηθήκαμε από την ΕΛΣΤΑΤ ότι το 56,6% των Ελλήνων αντιμετώπισαν μεγάλη ή μερική δυσκολία για να τα βγάλουν πέρα με τα έσοδά τους το 2009, ενώ δυσκολία κάλυψης των καθημερινών αναγκών του αντιμετώπιζε, την προηγούμενη χρονιά, το 80,2% του φτωχού πληθυσμού και το 50,5% του μη φτωχού πληθυσμού.  

Επίσης, το 40% του μη φτωχού πληθυσμού είχε αδυναμία να πληρώσει μια εβδομάδα διακοπών και το 21,4% αδυνατούσε να ανταπεξέλθει στην αντιμετώπιση έκτακτων αλλά και αναγκαίων δαπανών αξίας περίπου 500 ευρώ, ενώ το 19,7% του πληθυσμού της χώρας απειλείται από τη φτώχεια.

Μάθαμε επίσης ότι το ποσοστό της ανεργίας τον Σεπτέμβριο ήταν 12,6%, ενώ ένας στους τρεις νέους είναι πλέον άνεργος.

Φυσικά, για όλα αυτά δεν είχε απαντήσεις χθες ο αρμόδιος για τα Οικονομικά Ευρωπαίος Επίτροπος Όλι Ρεν, που επίσης μας επισκέφθηκε, επίσης είχε συναντήσεις με τους πάντες και επίσης απάντησε – όπως απάντησε - στις ερωτήσεις των βουλευτών.

Και γιατί να έχει απαντήσεις. Δεν τον ενδιαφέρουν όλα αυτά. Εκπροσωπεί το ένα τρίτο των δανειστών μας και αυτοί θέλουν να πάρουν πίσω τα λεφτά τους και καλοτοκισμένα.

Όλα αυτά έπρεπε να τα είχε σκεφθεί εγκαίρως το πολιτικό μας προσωπικό. Και επομένως οι ερωτήσεις που του υπέβαλαν χθες, όσο και αν εκθειάστηκαν, είναι εντελώς αδιάφορες. Οδήγησαν τη χώρα στο σημερινό χάλι και τώρα υποβάλλουν ερωτήσεις. Μεταξύ αυτών και υψηλόβαθμα στελέχη κυβερνήσεων, μεταξύ των οποίων και πολιτικά πρόσωπα που κάποτε ακριβώς είχαν ως τομέα ευθύνη τους την οικονομία.

Με τον τρόπο αυτό, στο υπουργικό συμβούλιο διεξάγονται συζητήσεις – εξπρές, στη Βουλή ψηφίζονται νομοσχέδια – εξπρές και η Αίθουσα της Γερουσίας έχει μεταβληθεί σε Φιλολογικό Σύλλογο, ένα είδος «Παρνασσού».
 

Κυβέρνηση βαρβαρότητας

 

 

Από factorx 

Η νύχτα των φερέφωνων θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η χθεσινή, ίσως και οι επόμενες, μέχρι την ψήφιση ενός ακόμη ντροπιαστικού για την Ελλάδα και τις κατακτήσεις των εργαζόμενων, νόμου.
Πολλοί αναλυτάδες και πολιτικάντηδες θα βγουν να μιλήσουν για τις επιχειρησιακές συμβάσεις. Μάλιστα πολλοί θα πουν ότι θα κάνει καλό στην ελληνική οικονομία αφού θα… βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα.
Άλλοι θα χαρακτηρίσουν μέχρι και επαναστάτρια την …Κατσέλη που όρθωσε το ανάστημά της στην τρόικα.
Τέλος άλλοι θα επιχειρήσουν να πουν ότι το μη χείρον βέλτιστο. Γλιτώσαμε τα χειρότερα θα πουν, επομένως ας είμαστε κι ευχαριστημένοι.
Η ουσία, όμως, της υπόθεσης είναι ότι στο υπουργικό συμβούλιο απλά σφραγίστηκε το deal με την διαπλεκόμενη και κρατικοδίαιτη οικονομική ολιγαρχία για γενναίο ψαλίδι στους μισθούς. Ο ιδιωτικός τομέας θα πληρώσει ίσως ακόμη πιο σκληρά απ’ ότι το Δημόσιο τις αμαρτίες άλλων.
Διότι το νομοσχέδιο γυρίζει απλά το χρόνο 40 χρόνια πίσω. Μισθοί πείνας σε ένα ακριβό κράτος. Αυτό θα ισχύσει από εδώ και στο εξής. Και φυσικά, το χειρότερο, ανθρωποφαγία. Ο καθένας θα προσπαθήσει να υπερισχύσει του άλλου. Ο νόμος της ζούγκλας σε όλο του το μεγαλείο. Από μια κυβέρνηση ο επικεφαλής της οποίας μας καλούσε να διαλέξουμε ανάμεσα στον “σοσιαλισμό και την … βαρβατότητα” !!!.
Από τις ρυθμίσεις που προβλέπει ο νόμος, τα φερέφωνα θα προσπαθήσουν να προτάξουν εκείνον που λέει ότι η επιχειρησιακή σύμβαση θα γίνεται μόνο εφόσον συμφωνεί ο εργοδότης με τον εργαζόμενο ή το σωματείο του. Αστεία πράγματα, αφού όταν κάποιος θα σου βάζει το πιστόλι στον κρόταφο εσύ θα έχεις την ευχέρεια να του πεις «κύριε δολοφόνε μη με σκοτώνετε». Οι επιχειρησιακές συμβάσεις θα ισχύσουν και έπονται και οι ατομικές. Αυτή είναι η πραγματικότητα.

Επίσης, εντελώς λανθασμένα κάποιοι επιχειρούν να προτάξουν τα 740 ευρώ, το κατώτατο μισθό που δεν μπορεί να πάει πιο κάτω. Μα είναι δυνατόν; Εκεί είναι το πρόβλημα;
Δηλαδή αν κάποιος εργαζόμενος έχει σήμερα μισθό 1.600 ευρώ και του κόψει ο εργοδότης με τσαμπουκά τα 400 ευρώ, αυτό δεν θα είναι μεγάλο πλήγμα;
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο κατώτατος μισθός ενός εργαζόμενου με δεκαετή εργασιακό βίο και έγγαμος είναι μόλις… 1.000 ευρώ. Μπορείτε να φανταστείτε κάποιον να ζει με τόσα χρήματα, όταν μέχρι σήμερα έπαιρνε πολύ περισσότερα;
Στα βασικά σημεία του νομοσχεδίου εκτρώματος πρέπει να επισημανθούν:

1. Η Τρόικα επέβαλε και δεν χωρεί αμφιβολία ότι οι επιχειρησιακές συμβάσεις επεκτείνονται ακόμη και σε εταιρείες με κάτω από 50 άτομα
2. Θα προβλέπεται μείωση μισθών που μπορεί να ξεπερνά το 25%
3. Οι απολύσεις στην ουσία ελευθερώνονται και οι απολυμένοι θα παίρνουν αποζημίωση με βάση τον μειωμένο όχι τον προηγούμενο μισθό. Καταραμένος και καμένος σε κάθε περίπτωση δηλαδή ο εργαζόμενος.
4. Κάποτε για να απολύσεις εργαζόμενο με σύμβαση αορίστου χρόνο έπρεπε να τον προειδοποιήσεις σε διάστημα 12 έως 24 μήνες. Τώρα μειώνεται μόλις σε ένα μήνα!
5. Επεκτείνεται η διαθεσιμότητα εργαζόμενων σε μια επιχείρηση από 18 μήνες στο διπλάσιο ενώ ακόμη και για τις προβληματικές εταιρείες ο χρόνος αυξάνεται σε 9 από 6 μήνες.
6. Κάποιος εργοδότης μπορεί να κρατά για ένα χρόνο δοκιμαστικά έναν εργαζόμενο και να τον απολύει χωρίς αποζημίωση.

Και μέσα σε όλα αυτά έχεις την κυβέρνηση να σου λέει ότι πέτυχε καλή διαπραγμάτευση κι ότι, όπως είπε η κ. Κατσέλη «η εφαρμογή των συμβάσεων και οι διαστάσεις που αυτή θα πάρει, θα εξαρτηθεί κατά πολύ από τη μαχητικότητα των ίδιων των εργαζομένων σε κάθε επιχείρηση και την ωριμότητα των εργοδοτών». Αυτό που λέγαμε για ζούγκλα δηλαδή.
Το μεγάλο μαχαίρι των ΔΕΚΟ

Σε ότι αφορά το νομοσχέδιο για τις ΔΕΚΟ, κι εκεί πέφτει μεγάλο μαχαίρι αφού θεσπίζεται ανώτατο πλαφόν 4.000 ευρώ τον μήνα (μικτά) υπολογιζόμενα σε δωδεκάμηνη βάση. Εξαιρούνται Πρόεδροι, Διοικητές και Διευθύνοντες Σύμβουλοι (για τους οποίους ισχύει το πλαφόν που είχε οριστεί με τον νόμο 3833/2010). Η ρύθμιση αυτή αφορά περίπου το 10% των υπαλλήλων των ΔΕΚΟ συνολικά.
Επίσης. Προβλέπεται μείωση αποδοχών κατά 10% σε αποδοχές που ξεπερνούν τα 1.800 ευρώ τον μήνα (μικτά). Απαλλάσσονται τα επιδόματα οικογενειακής κατάστασης και ανθυγιεινής εργασίας. Η ρύθμιση αυτή αφορά προοδευτικά (ξεκινώντας από οριακές μειώσεις στις αποδοχές και φτάνοντας στη μέγιστη μείωση του 10%) σε περίπου 89% των υπαλλήλων των ΔΕΚΟ. Μόνο 11% των υπαλλήλων ΔΕΚΟ έχουν μηνιαίες μικτές αποδοχές κάτω από 1800 ευρώ.
Το θέμα είναι ότι από την 1^η Ιανουαρίου θα ζούμε σε ένα άλλο τοπίο όπου κουμάντο θα κάνουν οι εργοδότες, συνδικαλιστές δε θα υπάρχουν (ούτε οι καλοί), και οι εργαζόμενοι θα είναι έρμαιο στα χέρια των επιχειρηματιών.
Και θα έχουν να επιλέξουν ανάμεσα στην απόλυση και τη μείωση μισθών με το έτσι θέλω. Πιστεύετε ότι θα υπάρξει ένας που θα επιλέξει το πρώτο;

Έχουμε καθήκον να κηρύξουμε τον πόλεμο στη διαφθορά, σε όλα τα επίπεδα και σε όλους τους χώρους.

Μήνυμα του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας

κ. Αντώνη Σαμαρά

για την 9^η Δεκεμβρίου – Παγκόσμια Ημέρα κατά της Διαφθοράς

Η παγκόσμια Ημέρα κατά της Διαφθοράς βρίσκει την Ελλάδα να κατατάσσεται μεταξύ των χωρών της ΕΕ με τις χειρότερες επιδόσεις.

Τώρα που η κρίση μαστίζει τη χώρα μας είναι, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, ορατές οι δραματικές επιπτώσεις από τη διαφθορά η οποία:

• φθείρει ηθικές αρχές και αξίες,
• διαβρώνει τους δημοκρατικούς θεσμούς,
• πλήττει την εθνική οικονομία,
• αντιστρατεύεται την ανάπτυξη και
• είναι η βασική αιτία της παθογένειας στη δημόσια διοίκηση, στη δικαιοσύνη, στο περιβάλλον.

Η κατάσταση στην οποία έχουμε περιέλθει δεν αφήνει περιθώρια για καμία ανοχή και καμία ολιγωρία.

Έχουμε καθήκον να κηρύξουμε τον πόλεμο στη διαφθορά, σε όλα τα επίπεδα και σε όλους τους χώρους.

Η Νέα Δημοκρατία έχει ήδη εισηγηθεί:

• Αλλαγή του νόμου περί ευθύνης υπουργών
• Διαφάνεια στο “πόθεν έσχες” των πολιτικών
• Διαφάνεια στη χρηματοδότηση των πολιτικών κομμάτων
• Την αναβάθμιση του Κοινοβουλίου

Πριν ένα ακριβώς χρόνο κατέθεσα συγκεκριμένες προτάσεις στη σύσκεψη Πολιτικών Αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Τις προτάσεις αυτές τις επανέλαβα και στην προ-ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή, την οποία προκάλεσε η Νέα Δημοκρατία, τον περασμένο Ιανουάριο.

Δυστυχώς, η κυβέρνηση –για άλλη μια φορά- δεν ανταποκρίθηκε.

Η Νέα Δημοκρατία, πρόσφατα δημιούργησε Επιτροπή προτάσεων για την Αναθεώρηση του Συντάγματος, και θα καταθέσει σύντομα τις θέσεις της. Ο τόπος έχει ανάγκη από τολμηρές τομές.

Ήρθε η ώρα να συνυπογράψουμε μια εθνική συμφωνία, που να δεσμεύει όλους και να εγγυάται:

• Τη διαφάνεια παντού
• Την νομιμότητα παντού
• Τη χρηστή διαχείριση παντού

Ήδη, κρινόμαστε όλοι. 

exomatiakaivlepo

Έχετε δάνειο και είστε μισθωτός; Χάσατε...

Όσοι κάνατε το λάθος να αγοράσετε σπίτια, να πάρετε δάνεια για να κάνετε την ζωή σας καλύτερη και δεν τα έχετε ξεπληρώσει ακόμα, ετοιμαστείτε να παραδώσετε όλα σας τα υπάρχοντα στις τράπεζες.

Η ΔΝΤάρεστη "κυβέρνηση" του ΠΑΣΟΚ αποφάσισε να επιτρέψει επιχειρησιακές συμβάσεις ΧΩΡΙΣ ΠΛΑΦΟΝ στην μείωση του μισθού, απλά με όριο τον βασικό. Άντε τώρα να ζήσεις με 580 ευρώ το μήνα στο χέρι... και να πληρώνεις και τις υποχρεώσεις σου.

ΠΑΣΟΚ. Πρώτα οι τράπεζες. 

vaspersview